«Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στις Ευρωεκλογές του Μαΐου δεν είναι κάτι αφηρημένο ή ιδεολογικό, αλλά θα επηρεάσει την καθημερινότητα των πολιτών και στην Ελλάδα«Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στις Ευρωεκλογές του Μαΐου δεν είναι κάτι αφηρημένο ή ιδεολογικό, τονίζει με συνέντευξή του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, δεδομένου ότι στις Βρυξέλλες λαμβάνεται το 70% των αποφάσεων για θέματα καθημερινότητας, όπως το τι τρώμε ή πόσες ώρες εργαζόμαστε.
Σε έναν απολογισμό της 5ετούς θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο κ. Κούλογλου υπογραμμίζει τη θετική μεταμόρφωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό και υποστηρίζει ότι καταλυτικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία στηρίζεται από όλες τις ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκτός από την ακροδεξιά.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Στέλιου Κούλογλου στη Δήμητρα Κεχαγιά και το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί συστηματικά σε άνοιγμα και συνεργασία με το κέντρο. Εσείς με ποιους κάθεστε στο Ευρωκοινοβούλιο;
Απ.: Φυσικά με την Αριστερά. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο θέμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα της Αριστεράς, αλλά φυσικά θέλουμε να αναπτύξουμε συνεργασίες με τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους. Έχουμε ήδη ξεκινήσει μια διακομματική ομάδα, την «Προοδευτική συμμαχία», και προσπαθούμε να συνεννοηθούμε. Εμείς φυσικά έχουμε τη δική μας φυσιογνωμία. Δεν θέλουμε να διαχυθούμε. Διατηρούμε τις διαφορές μας. Εξάλλου, οι Σοσιαλιστές δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν Σοσιαλιστές που έχουν καταλάβει ότι οδηγούνται προς την καταστροφή, αν συνεχίσουν τις συνεργασίες με τη Δεξιά, αλλά υπάρχουν και άλλοι που για λόγους συμφερόντων ή ιδεολογίας, επιμένουν στην ίδια πολιτική. Και οι Πράσινοι, επίσης, έχουν δύο διαφορετικές τάσεις. Μια πιο αριστερή και μια λιγότερο αριστερή.
Ερ.: Η ακροδεξιά ισχυροποιείται διαρκώς. Ποια είναι η επόμενη μέρα της Ευρώπης, μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου;
Απ.: Η επόμενη μέρα των Ευρωεκλογών θα είναι η μέρα των προοδευτικών συμμαχιών. Η μέρα, όπου θα είναι επιτακτική η ανάγκη να ξεπεραστούν οι παλιότερες διαφορές και τα μίση, διότι η ακροδεξιά, πράγματι, αναμένεται να βγει ενισχυμένη. Αυτό σημαίνει ότι θα επηρεαστεί και η παραδοσιακή δεξιά και ότι υπάρχει κίνδυνος να επηρεαστεί όλη η ατζέντα και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τα δεξιά. Προς το οπισθοδρομικό δηλαδή. Διότι στην πραγματικότητα εδώ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποφασίζεται το 70% των ρυθμίσεων που αφορούν την καθημερινή μας ζωή. Από αυτά που τρώμε κι αν τρώμε μεταλλαγμένα ή όχι, μέχρι τις ώρες εργασίας. Και σε όλα αυτά τα θέματα η ακροδεξιά έχει οπισθοδρομικές θέσεις.
Δεν υπήρξε ψηφοφορία που να αφορά τα θέματα των νέων, των γυναικών, για το περιβάλλον, για τους εργαζόμενους, που η ακροδεξιά να μην ψήφισε αντίθετα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αυστρία επανέφεραν το 12ωρο. Στην Ουγγαρία εισήγαγαν τον διαβόητο νόμο της σκλαβιάς, που προβλέπει 400 ώρες υποχρεωτικής υπερωρίας το χρόνο και χωρίς να πληρώνεται.
Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς δεν είναι κάτι αφηρημένο ή ιδεολογικό, αλλά θα επηρεάσει την καθημερινότητα των πολιτών και στην Ελλάδα, δεδομένου ότι οι βασικές αποφάσεις λαμβάνονται εδώ, στις Βρυξέλλες.
Ερ.: Βλέπετε αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα στις Βρυξέλλες τα ευρωπαϊκά όργανα, αλλά και ο κόσμος, αυτά τα 5 χρόνια που βρίσκεστε στο Ευρωκοινοβούλιο;
Απ.: Μεγάλη. Υπάρχει μια μεταμόρφωση της εικόνας μας. Αυτό ξεκίνησε το 2015 με τη στάση των Ελλήνων στο προσφυγικό, που ήταν διαφορετική από τις άλλες χώρες. Βοηθήθηκε πολύ από τη διαπραγματευτική τακτική του Ευκλείδη Τσακαλώτου, που ήταν αποτελεσματική οικονομικά και συγχρόνως διπλωματική. Στη μεταμόρφωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό συνέβαλε πολύ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Έχει αυτό το προσωπικό χάρισμα και έχει δημιουργήσει καλές σχέσεις με τους ξένους ηγέτες. Καταλυτικό ρόλο, βέβαια, έπαιξε η Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία στηρίζεται από όλες τις ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκτός από την ακροδεξιά.
Ερ.: Φανταζόσασταν όταν κάνατε το «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα», την Ευρώπη του 2019 με όλο και πιο ασφυκτικά σύνορα;
Απ.: Εκείνη ήταν μια εποχή που η ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός -που γέννησε την ακροδεξιά- δεν είχαν επικρατήσει πλήρως στην Ευρώπη. Είχαν επικρατήσει στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία, αλλά στην υπόλοιπη Ευρώπη, υπήρχε ακόμη η μεταπολεμική παράδοση του κοινωνικού κράτους και κάποιας κοινωνικής δικαιοσύνης. Όλα αυτά σήμερα έχουν υποχωρήσει. Έχουν δημιουργηθεί μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες, μεγαλύτερες από ό,τι πριν από 20 χρόνια και αυτό επιταχύνθηκε από την οικονομική κρίση.
Ερ.: Σε έναν απολογισμό αυτής της θητείας σας στο Ευρωκοινοβούλιο, ποιες στιγμές θέλετε να ξεχάσετε και ποιες να θυμάστε;
Απ.: Θέλω να ξεχάσω όταν ψηφίσαμε για την προστασία των μυστικών των εταιρειών. Και αυτό μόλις μία εβδομάδα μετά την υπόθεση των Panama Papers, που ανέδειξαν τις offshore εταιρείες και πώς οι μεγάλες εταιρείες φοροδιαφεύγουν. Υπόθεση που αποκαλύφθηκε χάρη στη δράση των πληροφοριοδοτών δημοσίου συμφέροντος. Εκεί γίναμε έξαλλοι, καθώς αν αυτό είχε ψηφιστεί νωρίτερα, τα Panama Papers δεν θα είχαν αποκαλυφθεί. Θέλω, επίσης να ξεχάσω ότι μετά το δημοψήφισμα για το Brexit και ενώ φαινόταν ότι η Ευρώπη πρέπει να γίνει θελκτική αν δεν θέλει να διαλυθεί, είχαμε μια συνάντηση με την Επιτροπή και ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτε… Business as usual.
Αυτά και άλλα -μικρά και μεγάλα- με οδήγησαν να συνειδητοποιήσω πόσο μεγάλος κυνισμός υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν μεγάλα, κυνικά συμφέροντα που δεν κολλάνε μπροστά σε τίποτε.
Από την άλλη δεν θα ήθελα να ξεχάσω την μεγάλη εκδήλωση που είχαμε διοργανώσει για τους Έλληνες μικρούς ήρωες την περίοδο του προσφυγικού. Ανθρώπους που έσωσαν και βοήθησαν χιλιάδες πρόσφυγες. Όλος ο κόσμος έκλαιγε. Αντίστοιχα, συγκινησιακά φορτισμένο ήταν και το κλίμα στην εκδήλωση για τα ελληνικά ολοκαυτώματα, με την παρουσία Γερμανών ευρωβουλευτών.
