Η Πανώλη είναι μια καταστροφική αρρώστια που καταγράφηκε στην ιστορία ως πολύ νεκρή και άκρως καταστροφική για το ευρωπαϊκό πληθυσμό. Χαρακτηριστικό γνώρισμά της η μεταδοτικότητά της και η τάση της να μην αφήνει τίποτε όρθιο και ζωντανό. Αποτέλεσμα τα εκατομμύρια θύματά της από την ανεξέλεγκτη και προς κάθε κατεύθυνση δράση της.
*Του Γιάννη Τριανταφύλλου
Ο υφυπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης αποτελεί από την αρχή της θητείας του ένα παράγοντα τοξικότητας στον τομέα της Υγείας αλλά και ευρύτερα που δρα ανεξέλεγκτα (και μάλλον υπό την ανοχή του πολιτικού του προϊσταμένου) διατηρώντας στα δημόσια πράγματα ένα κλίμα απολύτως τοξικό, στρεσογόνο, συγκρουσιακό και εμφυλιοπολεμικό. Οι παρεμβάσεις του, με μια γλώσσα απολύτως vuglar άπειρες, απονέμονται σε μια γκάμα πλείστων κυβερνητικών θεμάτων αποτελώντας κάτι σαν το watchdog της κυβέρνησης, αυτού που δείχνει τα δόντια του στον όποιον -θεωρεί-αντίπαλο.
Παραλλήλως οι παρατυτπίες του σε επίπεδο νόμου σημαντικές και εξόφθαλμες, δεν καλύπτονται ούτε με μανδύα ταχυδακτυλουργού. Αλλά κι εκεί η εφαρμοζόμενη τακτική είναι αυτή του reverse psychology. δηλαδή επιτίθεμαι πριν καν μου επιτεθούν (για ένα δίκαιο αίτημα) ούτως ώστε να προλάβω τον θόρυβο που θα ξεσηκωθεί ή έστω να τον συσκοτίσω.
Όπως η πανώλη δεν υπολόγιζε κανένα αντίδοτο, δεν γνώριζε κανέναν -ιατρικό- φραγμό παρά μόνο έπαιρνε μόλυνση και θάνατο όπου εμφανιζόταν, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τον Πολάκη. Εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, περιφρονεί νόμους, θεσμούς, οτιδήποτε ισχύει εγκλωβισμένος σε μια δεξαμενή αυταρέσκειας.
Άλλα οι υπουργοί πολιτισμένων κρατών δεν είναι έτσι…
