«Η ΔΗΣΥ έχει τοποθετηθεί απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών, από στάση εθνικής ευθύνης. Δεν μπορούμε να δώσουμε λευκή επιταγή, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε άκριτα και αλόγιστα», ανέφερε κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια ο εισηγητής της ΔΗΣΥ Κώστας Σκανδαλίδης που τόνισε ότι με τη συμφωνία «τα Σκόπια κέρδισαν το μείζον, την ένταξη στο ΝΑΤΟ και έχασαν το έλασσον, ένα γεωγραφικό προσδιορισμό στο όνομα που στην πορεία θα εξαλειφθεί».
Ο Κώστας Σκανδαλίδης εξήγησε ότι η ΔΗΣΥ καταψηφίζει τη Συμφωνία διότι τα τρία θεμελιακά θέματα που είχαν εξαρχής τεθεί, δηλαδή ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, ισχύς του ονόματος erga omnes για όλες τις χρήσεις, αλλαγή του Συντάγματος με ακύρωση των αλυτρωτικών αναφορών, ικανοποιούνται μόνο ως προς την αλλαγή του ονόματος και στα άλλα θεμελιακά ζητήματα υπάρχουν απαράδεκτες υποχωρήσεις ιδίως στο θέμα της γλώσσας και της ταυτότητας.
Το erga omnes υπονομεύεται, όπως είπε ο βουλευτής της ΔΗΣΥ, με τη χρήση του όρου nationality αντί του citizenship για τα προσδιορίσει την ιθαγένεια, και προσέθεσε ότι το γειτονικό κράτος θα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τον όρο. «Και ο λιγότερο υποψιασμένος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι η πολιτική χρήση του όρου εθνικότητα θα εκτοπίσει όλες τις άλλες εκδοχές από εδώ και πέρα», είπε ο Κ. Σκανδαλίδης και χαρακτήρισε παραπλανητική και την αναφορά στη ρηματική διακοίνωση για τη γλώσσα. Αλλά και για την αναφορά στο Σύνταγμα για “μακεδονικό λαό”, ο κ. Σκανδαλίδης είπε ότι συνιστά τη βάση του αλυτρωτισμού και την κερκόπορτα από την οποία θα περάσει ο “μακεδονισμός”.
«Είναι μια Συμφωνία με αβέβαιο παρόν και ναρκοθετημένο μέλλον», είπε ο βουλευτής της ΔΗΣΥ, αν και, όπως τόνισε, οι συνθήκες δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες καθώς η FYROM επείγεται να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ πάση θυσία για να νιώσει ασφάλεια. Την ίδια ώρα οι γεωστρατηγικές αντιπαραθέσεις στην περιοχή διαμορφώνουν ευνοϊκούς συσχετισμούς, είπε ο κ. Σκανδαλίδης για να επισημάνει ότι «οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που όχι επέτρεπαν αλλά επέβαλαν μια ολοκληρωμένη οριστική και βιώσιμη λύση. Με ευθύνη της κυβέρνησης όμως οι ευκαιρίες συρρικνώθηκαν, δεν αξιοποιήθηκαν και χάθηκαν τελικά επειδή δεν υπήρξε μια σοβαρή και αξιόπιστη διαπραγματευτική πολιτική».
«Για εμάς είναι καθαρό. Η αναφορά σε “μακεδονική γλώσσα” και σε “μακεδονική ιθαγένεια”, όπως και τα τετελεσμένα για την ένταξη στο ΝΑΤΟ, διατηρούν το πνεύμα του “μακεδονισμού” και αποτελούν βασικό όχημα για τους μελλοντικούς αλυτρωτισμούς κατά της χώρας μας», εξήγησε γιατί η ΔΗΣΥ καταψηφίζει τη συμφωνία, με αίσθημα εθνικής ευθύνης.
Ο Κώστας Σκανδαλίδης αναφέρθηκε στο ιστορικό μέσα στο οποίο εξελίχθηκε το “Μακεδονικό”.
«Ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέλαβε από τη ΝΔ ένα αδιέξοδο. Και οδήγησε τα πράγματα ως την ενδιάμεση συμφωνία. Τότε χωρίς το εμπάργκο δεν κάθονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οι Σκοπιανοί και δεν δέχονταν καμία συζήτηση για την ονομασία Μακεδονία», είπε ο κ. Σκανδαλίδης για να προσθέσει ότι η άρση του εμπάργκο συνδέεται με την έναρξη των διαπραγματεύσεων.
Είπε ακόμη ότι η ενδιάμεση συμφωνία προσδιόριζε τα βήματα και τις προϋποθέσεις στις οποίες δεν είχε τεθεί ακόμη η σύνθετη ονομασία, παρ΄ εκτός με τη διατύπωση ότι η FYROM θα ήταν ένα προσωρινό όνομα προκειμένου η χώρα να μπει στον ΟΗΕ. Αναφορικά με τη συμφωνία του Βουκουρεστίου είπε εκεί έγινε ένα βήμα για τη διαμόρφωση της εθνικής γραμμής.
«Η συντηρητική παράταξη γιγάντωσε το θέμα. Το ΠΑΣΟΚ το έφερε μέχρι την ενδιάμεση Συμφωνία, η κυβέρνηση το χειρίστηκε αγνοώντας ότι το παιχνίδι με τα εθνικά θέματα, δεν μπορεί να παίζεται με όρους προεκλογικού μάρκετινγκ. Φτάσαμε έτσι σε μια Συμφωνία που δεν απελευθερώνει τη χώρα από το πρόβλημα αλλά παραδίδει την Νατοϊκή ένταξη και αυτό είναι πράξη υποχώρησης, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα», είπε ο βουλευτής της ΔΗΣΥ και πρόσθεσε: «Η ηυβέρνηση αντιμετώπισε μια εθνική ευκαιρία κρίσιμη για την στρατηγική της χώρας ως ευκαιρία πολιτικής επιβολής και κομματικής αξιοποίησης. Αγνόησε τη βήμα-βήμα διαμόρφωση της εθνικής γραμμής, που θα ενίσχυε σημαντικά τη διαπραγματευτική μας δύναμη. Κινήθηκε με άγνοια των πραγματικών δεδομένων και δεν αξιοποίησε τα συνταγματικά κατοχυρωμένα όργανα, που θα έδιναν κύρος στην πολιτική της Ελλάδας και δύναμη στη διαπραγμάτευση».
