Την ανάγκη διευκόλυνσης του κυβερνητικού έργου, εξυπηρετεί η απόφαση Τριαντόπουλου να παραιτηθεί από το αξίωμα του, μόλις ξεκινήσει η διαδικασία της συγκρότησης της Προανακριτικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της τραγωδίας των Τεμπών, ύστερα από τη σχετική πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ.
Του Κώστα Πασίση
Ωστόσο, η μη άμεση αποχώρησή του γεννά ερωτηματικά για το εάν η απόφαση του αποτελεί μια κίνηση πολιτικής ευθιξίας ή έναν τακτικό ελιγμό…
Μια παραίτηση, που σε πολιτικό επίπεδο – όπως φαίνεται – αποσκοπεί στο να αφαιρέσει επιχειρήματα από την αντιπολίτευση, αλλά και να δείξει ότι η κυβέρνηση δεν εμποδίζει τη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης.
Μεταξύ άλλων στη δήλωσή του ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για «εργαλειοποίηση» της τραγωδίας, απορρίπτει τις κατηγορίες εναντίον του ως «αβάσιμες» και επιμένει ότι η παρουσία του στο σημείο του δυστυχήματος έγινε στο πλαίσιο των καθηκόντων του, χωρίς καμία πρόθεση συγκάλυψης.
Η απόφαση του υφυπουργού να παραιτηθεί έρχεται σε μια χρονική στιγμή όπου η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δέχεται αυξανόμενες πιέσεις για το δυστύχημα των Τεμπών, τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από την κοινή γνώμη.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές «ένας υπουργός που είναι ερευνώμενος δεν μπορεί να παραμένει στη θέση του».
Ωστόσο, αν δεν μπορεί να παραμείνει στη θέση του τότε γιατί δεν αποχωρεί αμέσως;
Αυτή η χρονική καθυστέρηση δημιουργεί αντίφαση και μειώνει την αξιοπιστία του κυβερνητικού αφηγήματος περί διαφάνειας. Επιπλέον η προαναγγελία παραίτησης μπορεί να ερμηνευτεί ως πολιτικός ελιγμός και όχι ως γνήσια ανάληψη ευθύνης.
Ενώ, δίνει στην αντιπολίτευση τη δυνατότητα να την παρουσιάσει ως «αναγκαστική» κίνηση, λόγω ασφυκτικών πιέσεων και αποκαλύψεων…
Εκδοχές που σιγοψιθυρίζονται εντός της γαλάζιας κοινοβουλευτικής ομάδας.
Η παραίτηση του αποτελεί και μήνυμα προς άλλους υπουργούς ή υφυπουργούς που μπορεί να βρεθούν στο μέλλον στο στόχαστρο δικαστικών ή κοινοβουλευτικών ερευνών.
Σε αντεπίθεση η Κυβέρνηση
Όπως αναμενόταν η απόφαση Τριαντόπουλου «εργαλειοποιήθηκε» από την Χαριλάου Τρικούπη η οποία σε δήλωσή της ανέφερε ότι η παραίτηση του είναι αποτέλεσμα της απόφασής μας να μπει στο κάδρο της έρευνας.
Ωστόσο, η κυβέρνηση πέρασε στην αντεπίθεση άμεσα και στο μπρίφινγκ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ για «μικροψυχία», υποστηρίζοντας ότι ανεξάρτητα από την απόφαση του Τριαντόπουλου, η αντιπολίτευση θα τον κατηγορούσε είτε για συγκάλυψη αν παρέμενε, είτε για «ήττα» της κυβέρνησης μετά την παραίτησή του.
«Η αντιπολίτευση εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο, τις αγωνίες των συγγενών και την ανάγκη της κοινωνίας για δικαιοσύνη για να επιβιώσει πολιτικά διότι δεν έχει αφήγημα. Προκειμένου να πετύχει αυτόν τον σκοπό, δεν θα διστάσει να κάνουν οτιδήποτε. Ξανά και ξανά το είχαμε καταγγείλλει αυτό, ανέφερε ο κ. Μαρινάκης.
Το Μαξίμου με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να ακυρώσει την αξία που δίνει το ΠΑΣΟΚ στην αποχώρηση του υφυπουργού, παρουσιάζοντας τη στάση του κόμματος ως υποκριτική…
Ο απόηχος της διαιρεμένης Αντιπολίτευσης
Την ίδια στιγμή η Αντιπολίτευση, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι διαιρεμένη και δεν μπορεί να συμφωνήσει, ούτε στην τραγωδία των Τεμπών, παρότι και τα δυο κόμματα πυροβολούν κατά ριπάς την κυβέρνηση.
Η Χαριλάου Τρικούπη φαίνεται να κατέθεσε αίτημα για σύσταση Προανακριτικής επιτροπής για τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, λόγω… ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας να δείξει ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει τον πρώτο ρόλο στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να διαφοροποιηθεί από την Κουμουνδούρου, προβάλλοντας τον εαυτό του ως την «υπεύθυνη αντιπολίτευση» που κινείται με βάση θεσμικά επιχειρήματα και όχι μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι το μπρα-ντε-φερ των δυο κομμάτων, ξεκίνησε όταν ο Σωκράτης Φάμελλος έριξε στο τραπέζι την κατάθεση πρόταση δυσπιστίας «εδώ και τώρα» κατά της κυβέρνησης, με τον Νίκο Ανδρουλάκη, να διαφωνεί όχι επί της ουσίας, αλλά για τη χρονική στιγμή.
Έτσι, η Χαριλάου Τρικούπη απάντησε με την πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, επιχειρώντας να πάρει την πολιτική πρωτοβουλία των κινήσεων.
Ωστόσο, οι κινήσεις τακτικής ανέδειξαν τις δυσκολίες στη συγκρότηση ενός ενιαίου αντιπολιτευτικού μετώπου απέναντι στην κυβέρνηση, γεγονός που καθιστά – τουλάχιστον προς το παρόν – οποιαδήποτε προοπτική συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων ως «όνειρο θερινής νυκτός».