Εμετρήθημεν, εζυγίσθημεν και ευρέθημεν άνευ πλήρους βάρους, αν όχι ελλιπείς. Ο αρχιεπίσκοπος Τυράννων και πάσης Αλβανίας κυρός Αναστάσιος «εκοιμήθη» όπως λένε στην εκκλησιαστική γλώσσα. Ναι, βεβαίως, τα κανάλια έσπευσαν να πουν την είδηση. Ναι, στις ινφο-τέτοιες εκπομπές μίλησαν δυο- τρεις άνθρωποι που τον γνώριζαν. Όμως, όταν φεύγει ένας κορυφαίος ιεράρχης, φωτισμένος και σεβαστότατος, δεν αρκούν πέντε βιογραφικά, δυο λόγια και οι δηλώσεις ανθρώπων που τον είχαν συναντήσει. Η προσφορά του Αναστάσιου ήταν τόση και τέτοια, ώστε να απαιτούνται παρουσιάσεις επί παρουσιάσεων και αναλύσεις επί αναλύσεων.
Αν μας ενδιαφέρουν η Ορθοδοξία, για την οποία όλοι ομνύουν, αλλά κυρίως οι αξίες. Που δεν…
Από τραγική συγκυρία, τις προηγούμενες ημέρες αποχαιρετίσαμε δύο σπουδαίους Ελληνες, σε άλλο πεδίο και σε άλλον τομέα ο καθένας. Ο Μίμης Δομάζος, ήταν ο «στρατηγός» και πολύ σωστά τα αφιερώματα ήταν πολλά και πλούσια. Ο Αναστάσιος δεν ήταν κορυφαίος ανάμεσα στους ιεράρχες; Θα μου πείτε, δεν είναι λαϊκός ήρωας. Πίστευα πως όταν ένας ποιμενάρχης αφιερώνει ολόκληρη τη ζωή του στον Αλλον, δηλαδή σε εμάς, τον λαό, είναι κι εκείνος. Ντε φάκτο.
Αντε να δούμε τώρα με ποιους θα πορευτούμε, πού θα βρούμε ανθρώπους σεμνούς, μετρημένους, διαλλακτικούς, να πιστεύουν στην καταλαγή, στη Γνώση, στην αφοσίωση, με πλήρη ανιδιοτέλεια…
Υστερα έρχεται η αποκαρδιωτική πραγματικότητα και μάς αποτελειώνει. Πεντακόσιοι τριάντα οκτώ άνθρωποι σαν εσάς και σαν εμένα, απελάθηκαν, σιδηροδέσμιοι, από τις Ηνωμένες Πολιτείες σαν «εγκληματίες παράνομοι μετανάστες». Ηταν η πρώτη πράξη του δράματος που ξεκινά (και μακάρι να μην γίνει τραγωδία) μετά τις διακηρύξεις Τραμπ.
Ποιος λέει πως η παράνομη μετανάστευση είναι «έγκλημα»; Ο πρώην πλανητάρχης και οι συν αυτώ. Εδεσαν λοιπόν τους ανθρώπους όλους μαζί με αλυσίδες από τη μέση και τα πόδια, τους έβαλαν και χειροπέδες και τους έστειλαν. Ο Τραμπ έχει δεσμευτεί να απελάσει εκατομμύρια μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα παράτυπα. Στη χώρα των μεταναστών. Ανάμεσα στους οποίους και δικοί μας πρόγονοι. Οι οποίοι, ε, δεν πήγαν κι όλοι νόμιμα…
Είναι μια χειρονομία που πουλάει και που κάνει τους λευκούς ρατσιστές να αγαλλιάζουν.
Στην επιδρομή, που πραγματοποίησαν στο Νιούαρκ τα μέλη της υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων (ΙCE), δεν παρουσίασαν ένταλμα προτού προχωρήσουν στη σύλληψη «κατοίκων χωρίς νόμιμα έγγραφα, αλλά και πολιτών», κατήγγειλε τοπικός δήμαρχος σε ανακοίνωσή του.
«Ένας από τους ανθρώπους που συνελήφθησαν είναι Αμερικανός βετεράνος του στρατού ο οποίος υποβλήθηκε στην ταπείνωση να αμφισβητήσουν την αυθεντικότητα των στρατιωτικών του εγγράφων», πρόσθεσε ο δήμαρχος.
Τι καλά!
Κρατάμε τη δήλωσή του γιατί αξίζει: «Το Νιούαρκ δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια την ώρα που οι άνθρωποι τρομοκρατούνται παρανόμως».
Για να σε δούμε κι εσένα.
Σειρά μελετών έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι μετανάστες δεν διαπράττουν περισσότερα εγκλήματα από τους Αμερικανούς πολίτες ενώ, σύμφωνα με άλλες έρευνες, οι μετανάστες που βρίσκονται παράτυπα στις ΗΠΑ επίσης δεν διαπράττουν μεγαλύτερο αριθμό εγκλημάτων από τους Αμερικανούς. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δεν βολεύουν στο αφήγημα του Αμερικανού προέδρου και των επικυρίαρχων. Επικίνδυνο; Απίστευτα…
Ένα κορίτσι, μόλις 10 ετών, έφθασε μόνο του στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας, μέσα σε ένα πλεούμενο. Το 10χρονο κοριτσάκι έφθασε σε απόσταση δέκα μιλίων από το νησί, όπου φθάνουν χιλιάδες μετανάστες από την Αφρική, κάθε χρόνο. Όταν το παιδί έφθασε στα ανοιχτά, ήταν μόνο του μέσα στο σκάφος.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, το κοριτσάκι ξεκίνησε το ταξίδι του στις 8 Δεκεμβρίου από το Σφαξ της Τυνησίας. Στην μικρή προσέφεραν βοήθεια μέλη της ΜΚΟ Trotamar III και την μετέφεραν στο μικρό εμπορικό λιμάνι της Λαμπεντούζα. Το δεκάχρονο κοριτσάκι, σύμφωνα με ό,τι μπόρεσαν να μάθουν οι αστυνομικοί, κατάγεται από τη Σιέρα Λεόνε.
Για να σε δω τι θα κάνεις αγαπητή πρωθυπουργέ Μελόνι με το κοριτσάκι. Εδώ θα φανεί αν σε αγγίζει ο πολιτικός πολιτισμός και ο ανθρωπισμός της Ευρώπη, ή αν η ακροδεξιά σε έχει κάνει απάνθρωπη- για το οποίο δεν αμφιβάλλω και πολύ.
Αντε να δούμε και τα λεκτικά μας χάλια σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, ιστοσελίδες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις προηγούμενες ημέρες.
«Ηρθε η ώρα του τελευταίου αντίου» μάς είπε παρουσιάστρια κεντρικού δελτίου ειδήσεων.
Και μου θύμισε ανεκδοτολογική σκηνή από διακοπές.
-Με τι κλείνετε αύριο Χριστίνα; Ρωτώ την συντάκτρια ύλης των καλλιτεχνικών σελίδων, ενώ βρίσκομαι σε διακοπές.
Το Χριστινάκι ξεκινά να αραδιάζει τα θέματα τα οποία θα δημοσιευθούν στην εφημερίδα της επομένης. Εν τω μεταξύ, οι δικοί μου, που δεν ξέρουν την δημοσιογραφική ορολογία, φωνάζουν: το αύριο του αύριο, το αύριο ώ αύριο. Δεν κλίνεται.
Ούτε το αντίο κλίνεται, άμα θέτε να ξέρετε γλυκιά μου.
«Στη βάση μιας διαρκής εξέλιξης» θα πω ότι καλά, δεν ξέρουμε πως είναι διαρκούς, ούτε καν το έχουμε διαβάσει τόσες διορθώσεις βρε αδερφέ; Τι κάνατε στο σχολείο (όπου δεν υπήρχαν κινητά;)
«Το λιγότερο καλύτερο πιάτο» έφερε τον αποκλεισμό του διαγωνιζόμενου. Δύο επίθετα σε συγκριτικό βαθμό, μάς άφησαν νηστικούς.
«Παίδες και κόρες της δημοσιογραφίας να σας πω, ορεσίβιος γαρ, και με απόλυτη βεβαιότητα, πως στο ζωικό βασίλειο δεν υπάρχει είδος με την ονομασία “αιγοπρόβατο”.» γράφει φίλος στο Facbook.
«Προς διευκόλυνσή σας στην πρώτη φωτογραφία έχουμε μια κατσίκα (αίγα) και στην δεύτερη ένα πρόβατο (λάγιο) μετά της αμνάδας του!
Καλησπέρα συνταξιδιώτες του Χάους
* αιγοπρόβατα και όχι αιγοπρόβατο. Η λέξη έχει μόνο πληθυντικό και είναι το συμπεριληπτικό όνομα για τα κοπάδια των αιγών και των προβάτων.»
Είπατε αιγοπρόβατο και δεν το άκουσα; Μα τι γίνεται;
«Παραβλέπει στους τεράστιους κινδύνους που ελλοχεύει αυτή η απόφαση». Του κινδύνους που εμπεριέχονται εφόσον λαμβάνεται μια απόφαση, το καταλαβαίνω. Τα λοιπά, τα ψάχνω.
«Με ένα ενδιαφέρον γιακά». Ο ενδιαφέρων γιακάς, καταρχάς, (γραπτώς το είδαμε), του ενδιαφέροντα ή ενδιαφέροντος γιακά. Αλλιώς δεν έχει ενδιαφέρον.
«Οι αστυνομικοί κάνουν περιφορές» άκουσε ο φίλος μου ο Γιώργος. Να φωνάξω την αστυνομία γλώσσας για περιπολίες; Ή να αφήσω την παραφορά που με κατέκλυσε και να γίνω ανεξέλεγκτη;
Ο Γιώργος, που είναι και ποιητής, μού προμήθευσε το λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας: «Στο άγαλμα του αδριάντα».
Απλώς θυμίζω την Αφροδίτη της Μήλου στο Λούβρο και σας λέω πω το ηθικόν δίδαγμα είναι ότι τα χέρια κόβονται εύκολα.
Χαμουραμπί, λείπεις…
Αγγελική Κώττη
