Πριν από σχεδόν μια δεκαετία, στην κυλιόμενη σκάλα του Trump Tower, στη Νέα Υόρκη, ένας έξυπνος και χαρισματικός δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, οσμίστηκε την απαρχή ενός λαϊκού κινήματος, το οποίο άρχιζε αργά αλλά σταθερά να αντιδρά στις πολιτικές και τις αποφάσεις μιας «Μηχανής», η οποία προωθούσε μια ατζέντα προκλητικού δικαιωματισμού, woke κουλτούρας, ανοικτών συνόρων και απειλούσε τα θεμέλια της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ένα περίπου χρόνο μετά, ο Ντόναλντ Τραμπ, κατάφερε αφήνοντας άφωνους τους πάντες εντός και εκτός Αμερικής, να εκλεγεί πρόεδρος, κερδίζοντας την Χίλαρι Κλίντον. Μετά από τέσσερα χρόνια στο Λευκό Οίκο, αντιμετωπίζοντας τη σφοδρή αντίδραση της κυβερνητικής γραφειοκρατίας και του συστήματος, αλλά και της επιπτώσεις της πανδημίας, ηττήθηκε στις εκλογές από τον Τζο Μπάιντεν, και σε συνδυασμό με τα έκτροπα της 6ης Ιανουαρίου, όλα έδειχναν ότι δεν θα συνερχόταν ποτέ από τη δημόσια κατακραυγή εναντίον του και το συνεχές κυνήγι με διάφορες παραπομπές από το ομοσπονδιακό και πολιτειακό σύστημα. Παρόλα αυτά πριν από λίγες ώρες κατάφερε, ίσως την μεγαλύτερη πολιτική επαναφορά στην ιστορία της Αμερικής, με τη συντριπτική νίκη του και την επανεκλογή του στην προεδρία ως ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Όταν ανέλαβαν ο Μπάιντεν και η Χάρις, ανέτρεψαν πολλές από τις επιτυχημένες πολιτικές της πρώτης διακυβέρνησης Τραμπ.
Τρανταχτά παραδείγματα το ζήτημα των τρανσέξουαλ, όπου η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις τα έδωσε όλα για τους πιο ακραίους πολιτικούς στόχους του λόμπι των τρανς. Ανήγαγαν τον ακρωτηριασμό, την ψυχική και σωματική παραμόρφωση των παιδιών σε υπόθεση πολιτικών δικαιωμάτων.
Στην εξωτερική πολιτική η ταπεινωτική αποχώρηση από το Αφγανιστάν, με την ανάκτηση του ελέγχου από τους Ταλιμπάν, οδήγησε πάλι στο να γίνει η εν λόγω περιοχή και πάλι εστία τρομοκρατικών οργανώσεων.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις, ενορχήστρωσε την απρόσκοπτη είσοδος εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών στη χώρα. Αυτή η απόφαση θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο κακές και καταστροφικές πολιτικές αποφάσεις στην αμερικανική ιστορία.
Η Χάρις και οι Δημοκρατικοί, από τη πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε ο Τραμπ, προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν τους Αμερικανούς, σφυροκοπώντας το μήνυμα ότι ο Τραμπ θα τερματίσει τη δημοκρατία. Τον αποκάλεσαν ναζί, και ας είναι ένας από τους πιο φιλοεβραίους, φιλο-ισραηλινούς προέδρους στη σύγχρονη ιστορία. Είπαν ότι ο Τραμπ θα φυλακίσει τους εχθρούς του, αλλά ποτέ δεν το έκανε. Είπαν ότι θα ανοίξει στρατόπεδα εγκλεισμού για μειονότητες, αλλά μέχρι σήμερα ο μόνος πρόεδρος που το έκανε αυτό ήταν Δημοκρατικός. Είπαν κραυγαλέα ψέματα για την κατάσταση της υγείας του προέδρου Μπάιντεν, από τον οποίο αφαίρεσαν το χρίσμα για τις εκλογές με βελούδινο πραξικόπημα, διορίζοντας της Χάρις υποψήφια, χωρίς καμία εκλογική διαδικασία.
Αντί να βγουν ειλικρινά, κάνοντας αυτοκριτική να παραδεχτούν τα λάθη τους, έκαναν το αντίθετο υπερθεματίζοντας σε αυτές τις λάθος επιλογές, ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της αόρατης «Μηχανής» που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι το πώς θα αντιδράσουν οι Δημοκρατικοί στην απώλεια της προεδρίας και της πλειοψηφίας στο Κογκρέσο;
Το καλό σενάριο είναι ότι το Δημοκρατικό Κόμμα θα κάνει μια ουσιαστική και ψύχραιμη αυτοψία. Ότι θα αντιληφθεί ότι έχει ξεφύγει σε πολιτικές και απόψεις που αντιβαίνουν την κοινή λογική.
Το κακό σενάριο είναι ακριβώς το αντίθετο. Ότι θα εξακολουθήσει σε αυτή την καταστροφική πορεία, με τους εξτρεμιστές να κερδίζουν έδαφος, εξοστρακίζοντας τους μετριοπαθείς.
Αν και αυτή η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει, το πιθανότερο είναι ότι θα ακολουθήσουν το δεύτερο και καταστροφικό σενάριο.
Η ήττα της Χάρις και των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη ευκαιρία, για ολοκληρωτική ήττα των ακραίων απόψεων και πολιτικών ξεπερνούν την κοινή λογική, αλλά και της woke ατζέντας και κουλτούρας. Είναι μια ευκαιρία να ηττηθεί ολοκληρωτικά ο κακοήθης προοδευτισμός και να επιστρέψει η κοινή λογική και οι αρχές και ιδέες της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
