Η τρομοκρατία δεν ήταν ούτε είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, ταλαιπώρησε άλλωστε επί σειρά ετών όλο τον ευρωπαϊκό νότο, ακόμα και χώρες όπως η Γερμανία και η Σουηδία, αυτό που ήταν ωστόσο πρωτοφανές στην Ελλάδα ήταν η διάρκειά της.
Του Κυριάκου Μπερμπερίδη*
Η 17Ν αιματοκύλισε την Ελλάδα για 27 ολόκληρα χρόνια κι αν βάλουμε και τα παρακλάδια της, ΕΛΑ, Πυρήνες κλπ, τότε ξεπερνάμε την 35ετία.
Και αυτό δεν είναι καθόλου άσχετο με το χάιδεμα που έκαναν στους τρομοκράτες, πολιτικές δυνάμεις του τόπου, με προεξάρχοντα πάντα τον Σύριζα εκτός φυσικά από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.
Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, είχε μιά ιδιαίτερη συμπάθεια σε κατηγορούμενους η καταδικασμένους για τρομοκρατία, έχοντας αναλάβει περίπου εργολαβικά τη νομική και πολιτική τους υποστήριξη σε δεκάδες περιπτώσεις, 8 μεγαλοστελέχη του Σύριζα πήγαν μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη της 17Ν ενώ πιο πρόσφατα ο Σύριζα οργάνωσε 300 πορείες σε όλη τη χώρα και σε εποχές μάλιστα πανδημίας με εκατοντάδες νεκρούς και διασωληνωμένους, για να υπερασπιστεί το δήθεν δικαίωμα του «φαρμακοχέρη» Κουφοντίνα να διαλέξει φυλακή της αρεσκείας του.
Για να μην ξεχάσουμε και το ότι ο πρώτος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση Σύριζα, ήταν η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, πράγμα που εκ των πραγμάτων ευνοούσε καταδικασμένους τρομοκράτες. Οι τακτικές άδειες επίσης στον Κουφοντίνα και η μεταφορά του σε αγροτικές φυλακές επί κυβέρνησης Σύριζα, ήταν αποδεικτικές ενός ανομολόγητου, πλην όμως φανερού, έρωτα του κόμματος αυτού απέναντι στους τρομοκράτες.
Στον αντίποδα, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που υπέφεραν απ´ την τρομοκρατία, κατάφεραν να απαλλαγούν αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο με σοβαρότητα και έχοντας απέναντί της συντεταγμένο όλο το πολιτικό σύστημα με προεξάρχουσα μάλιστα την Αριστερά.
Είναι ενδεικτικό ότι η τρομοκρατία στη Γερμανία εξαρθρώθηκε επί κυβερνήσεων των σοσιαλδημοκρατών του SPD με καγκελάριο τον Χέλμουτ Σμίτ.
Στη Γαλλία, η Action Direct κατέβασε ρολά επί Μιτεράν.
Στην Ιταλία ήταν ο Μπερλινγκουέρ που μετά τη δολοφονία του χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού Άλντο Μόρο, κατέβασε μιά Κυριακή 5 εκατομμύρια οπαδούς του ΚΚΙ να διαδηλώσουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις εναντίον της τρομοκρατίας, τελειώνοντάς την έτσι μέσα σε μιά νύχτα και κάνοντας τα “μολυβένια χρόνια” παρελθόν.
Αλλά στην Ελλάδα όταν εξαρθρώθηκε η 17Ν, ουδείς από την τότε αντιπολίτευση πλην της ΝΔ, συνεχάρη τις διωκτικές αρχές. Οι αντιδράσεις τότε της Αριστεράς ήταν στην καλύτερη περίπτωση αμήχανες, στη χειρότερη υπόρρητα υποστηρικτικές της τρομοκρατίας.
Και καθόλου ασφαλώς τυχαίο οτι ακόμα και σήμερα, 22 χρόνια μετά, ο Χρυσοχοΐδης που είχε κατά σύμπτωση και τότε την ίδια υπουργική θέση, παραμένει για πολλούς του χώρου, το κόκκινο πανί.
Η τρομοκρατία στο μεγάλο της μέρος ξεδοντιάστηκε μεν στην Ελλάδα αλλά υπολείμματα και συμπαθούντες εξακολουθούν να υπάρχουν και να ταλαιπωρούν τη χώρα, δυσφημώντας τη παντού.
Η προχθεσινή φονική έκρηξη στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων μαρτυρά ότι κάποιοι δεν έχουν εγκαταλείψει την ιδέα του «ένοπλου» και σχεδιάζουν χτυπήματα.
Και για το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα ενεργοί πυρήνες, οι ευθύνες κάποιων που τους έκλειναν διαχρονικά το μάτι, δεν είναι προφανώς καθόλου αμελητέες.
* Ο Κυριάκος Μπερμπερίδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας.
