Ο θάνατος του Αρχηγού της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ αρχιτέκτονα των τρομοκρατικών επιθέσεων και των φρικαλεοτήτων της 7ης Οκτωβρίου 2023, έστω και αν οφείλεται σε μία επιχείρηση ρουτίνας ανδρών της Ταξιαρχίας Μπισλαμπάχ στην περιοχή Τελ αλ Σουλτάν της Ράφα την 17 Οκτωβρίου, ήταν κορυφαίος στόχος της πολεμικής προσπάθειας του Ισραήλ. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων, οι στρατιώτες που σκότωσαν τον Σινουάρ δεν ήξεραν ποιον χτύπησαν, καθώς η επιχείρησή τους δεν βασίστηκε σε πληροφορίες σχετικές με τη θέση του ηγέτη της Χαμάς! Παραθέτουμε και την χαρακτηριστική δήλωση του Ιατροδικαστή Δρ. Κχεν Κούγκελ που έκανε νεκροψία στο πτώμα του ότι μόλις ολοκλήρωσε αποστασιοποιημένος το επιστημονικό του έργο τότε αναλογίστηκε ότι ήταν αυτός ο νεκρός μπροστά του σκότωσε σε μία ημέρα τους περισσότερους Εβραίους μετά τον Χίτλερ!
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου *
Πρόκειται για ένα σημαντικό πλήγμα κατά της Χαμάς και οπωσδήποτε μία πολιτική νίκη του Ισραήλ και προσωπικά του Νετανιάχου χωρίς βέβαια να διαγράφει την κολοσσιαία ευθύνη που αυτός φέρει ως Πρωθυπουργός για την σκοτεινότερη ημέρα του Κράτους του Ισραήλ. Γεννάει όμως πολλά ερωτήματα, ίσως και περισσότερα από τις απαντήσεις που δίνει, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο πρώην Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ, Ζβίκα Χάιμοβιτς.
Το βασικότερο ερώτημα είναι αν η εξάλειψη «του διαβόλου από την Γάζα» όπως τον αποκάλεσε η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα του Ισραήλ Yedioth Ahronoth είναι μία καμπή και σηματοδοτεί την αρχή του τέλους του πολέμου όπως ισχυρίστηκε ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός και έτσι το Ισραήλ προσεγγίζει πλέον την απόλυτη νίκη στην οποία ο Νετανιάχου διαρκώς αναφέρεται. Εύλογα εμείς αναρωτιόμαστε αν τελικά είναι έτσι και πως θα εξαλειφθεί το χάος που επικρατεί σε όλη την Λωρίδα της Γάζας με μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση δύο περίπου εκατομμυρίων αμάχων, έστω και αν αρκετοί από αυτούς πανηγύριζαν για τα όσα φρικιαστικά έγιναν από τους τρομοκράτες της Χαμάς στην Δυτική Νεγκέβ.
Η Χαμάς όπως άλλωστε και η Χεζμπολάχ είναι όμως οργανώσεις των οποίων οι ομάδες τους ενεργούν αυτόνομα, όπως τα πλοκάμια του χταποδιού που λειτουργούν ανεξάρτητα από τον εγκέφαλο του. Ο «αποκεφαλισμός» της ηγεσίας τους μπορεί αναντίρρητα να τις πλήττει σοβαρά αλλά ούτε κατάρρευση προκαλεί ούτε αλλαγή στην ιδεολογία και πολύ περισσότερο στην επιχειρησιακή συμπεριφορά τους.
Να θυμίσουμε ότι δεν άλλαξε η Χαμάς ούτε όταν οι Ισραηλινοί σκότωσαν τον παραπληγικό ιδρυτή της Σεΐχη Αχμέντ Γιασίν τον Μάρτιο 2004, τον επόμενο Αρχηγό και συνιδρυτή της Αμπντέλ Αζίζ Ραντίσι έναν μήνα αργότερα, ούτε σταμάτησαν τις επιθέσεις με τους βομβιστές αυτοκτονίας με την δολοφονία του λεγόμενου «Μηχανικού» Γιαχία Αγιάς ο οποίος οργάνωνε τέτοιες επιθέσεις. Όπως επίσης παρενθετικά σημειώνεται ότι το θανατηφόρο πλήγμα του Ισραήλ στον Νασράλα και σε άλλους διοικητές της Χεζμπολάχ δεν την έχει εμποδίζει να μάχεται και να εκτοξεύει καθημερινά πυραύλους, να στέλνει drones σκοτώνοντας και τραυματίζοντας Ισραηλινούς Στρατιώτες ή πλησιάζοντας ακόμα και την κατοικία του Ισραηλινού Πρωθυπουργού.
Τους τελευταίους μήνες παρά τον αποδεκατισμό της, την διοικητική της αποσύνθεση και την σημαντική καταστροφή των στρατιωτικών της δυνατοτήτων της, οι μαχητές της Χαμάς που έχουν επιβιώσει διεξάγουν ανταρτοπόλεμο και αναγκάζουν τον Ισραηλινό Στρατό να επιχειρεί ξανά και ξανά, όπως πράττει αυτές τις ημέρες στην Τζαμπάλια προκαλώντας του απώλειες. Προχθές Σάββατο σκότωσαν στην Τζαμπάλια με Α/Τ βλήμα 2 στρατιώτες της 162 Μεραρχίας, ενώ χθες Κυριακή σκοτώθηκε στην ίδια περιοχή Συνταγματάρχης Διοικητής Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των νεκρών στρατιωτών από την αρχή των χερσαίων επιχειρήσεων την 27 Οκτ 2023 σε 356! Παράλληλα άνθρωποι της είναι αυτοί οι οποίοι διανέμουν την λιγοστή ανθρωπιστική βοήθεια που εισέρχεται στην Λωρίδα. Φαίνεται λοιπόν ότι ο αρχιδολοφόνος Σινουάρ το τελευταίο διάστημα είχε χάσει την επαφή με τον «κόσμο» του όπως μας δείχνει η παραμονή του πτώματος του για κοντά 18 ώρες στα χαλάσματα όπου σκοτώθηκε χωρίς να αναζητηθεί από τους συντρόφους! Η Χαμάς αν και βαριά τραυματισμένη, παραμένει ζωντανή και οι φανατικοί «μαχητές» της αντιστέκονται σθεναρά όπως επισημαίνει σε σχετικό άρθρο του στο Foreign Policy την 18 Οκτωβρίου ο γνωστός αναλυτής και αρθρογράφος του Στήβεν Κόκ. Για αυτούς ο Αρχηγός τους πέθανε ως σαχίντ (μάρτυρας) .
Και πάμε στο ερώτημα τι ακολουθεί από εδώ και πέρα μετά την εξόντωση του Ισμαήλ Χανιγιέ τον περασμένο Ιούλιο και του Γιαχία Σινουάρ την περασμένη εβδομάδα. Η πλειοψηφία των Ισραηλινών θέλουν να πιστεύουν ότι είναι μία καλή ευκαιρία να επιστρέψουν οι 101 όμηροι που σαπίζουν νεκροί ή ζωντανοί στις σήραγγες της Γάζας. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε ότι επιθυμεί το τέλος του Σινουάρ να αποτελέσει ευκαιρία για μία μόνιμη εκεχειρία και επιστροφή των ομήρων.
Δεν μπορούμε όμως να γνωρίζουμε τι έχει στο μυαλό του ο Νετανιάχου και πως αντιλαμβάνεται την απόλυτη νίκη που σύμφωνα με τον Ισραηλινό Υπουργό Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ (όπως διέρρευσε την 12 Αυγούστου η συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο στον Τύπο) πρόκειται για μία …ασυναρτησία! Ούτε γνωρίζουμε το πώς θα επιστρέψουν στις οικογένειες τους οι εναπομείναντες όμηροι με δεδομένο ότι δεν έχουν επιτευχθεί ένα χρόνο μετά οι πολεμικοί στόχοι που τέθηκαν και είναι η εκμηδένιση των στρατιωτικών δυνατοτήτων, η διάλυση της διοικητικής και κυβερνητική της δομής και η απελευθέρωση των ομήρων.
Το πιο βασικό όμως είναι ότι δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τι θα κάνει η νέα ηγεσία της Χαμάς που θα επιλεγεί από τον Ανώτατο Συμβούλιο Σούρα που εκπροσωπεί όλα τα μέλη της οργάνωσης στη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη, τις ισραηλινές φυλακές και την παλαιστινιακή διασπορά. Είτε προκύψει ένα δίπολο εξουσίας με τον αδελφό του Σινουάρ, Μοχάμεντ ή ακόμα τον Εζζ αλ ντιν αλ Χαντάντ μέσα στην Γάζα και τον Χαλίλ αλ Χάγια ως πολιτικό Αρχηγό στην Ντόχα, ο οποίος ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ για την κατάπαυση του πυρός και την επιστροφή ομήρων, είτε με όποιον άλλο συνδυασμό προσώπων και ισορροπίας εξουσίας….
Ο Χαλίλ Αλ Χάγια έσπευσε να δηλώσει ότι «οι Ισραηλινοί όμηροι δεν θα απελευθερωθούν μέχρι ο ισραηλινός στρατός να αποσυρθεί από τη Γάζα και ο πόλεμος να τερματιστεί»! Εκτιμάται ότι η Χαμάς θα επιμείνει στο να αποσύρει το Ισραήλ πλήρως τις δυνάμεις του από την Λωρίδα της Γάζας για να απελευθερώσει τους ομήρους γνωρίζοντας όμως ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να εγκαταλείψει ούτε τον Διάδρομο Φιλαντέλφι, ούτε τον Διάδρομο Νετζαρίμ και έτσι να παρατείνει τον πολυμέτωπο πόλεμο που περιβάλει το Ισραήλ κάτι που ήταν ένας από τους στρατηγικούς στόχους του Σινουάρ. Κάτι βέβαια που επιδιώκει και το Ιρανικό καθεστώς. Όμως σύμφωνα με τον ισραηλινό αντιπολιτευτικό τύπο και ο Νετανιάχου επιζητεί από πλευράς του την παράταση του πολέμου για την δική του πολιτική επιβίωση.
Η πίεση από την Αμερική είναι μεγάλη και η Διοίκηση Μπάιντεν επιδιώκει με μία εκεχειρία και την απελευθέρωση ομήρων να παρουσιάσει πριν τις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου μία μεγάλη επιτυχία της εξωτερικής της πολιτικής. Τις προσεχείς ημέρες ο Υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν θα επισκεφτεί ξανά την περιοχή μεταφέροντας μία «ολιστική» όπως είναι της μόδας να λέμε σήμερα, πρόταση που θα σταματήσει τις εχθροπραξίες με ταυτόχρονη απελευθέρωση ομήρων, αποκατάσταση της κυβερνησιμότητας με εμπλοκή και τρίτων δρώντων και έναρξη ανοικοδόμησης της κατά 90% ισοπεδωμένης Λωρίδα της Γάζας.
Δεν μπορούμε να αισιοδοξούμε καθόσον τόσο η ισλαμιστική Χαμάς με όσες δυνάμεις της απομένουν όσο και το Ισραήλ δείχνουν ότι θα συνεχίζουν να πολεμούν όταν μάλιστα η Κυβέρνηση Νετανιάχου παρά το γεγονός ότι έχει πιεστεί και επικρίνεται και από εσωτερικούς παράγοντες στο Ισραήλ δεν έχει παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την μεταπολεμική Γάζα. Ο γράφων έχει επισημάνει πολλάκις ότι καμία στρατιωτική νίκη δεν σημαίνει αυτόματα και πολιτική νίκη όταν σε μία οργάνωση όπως την Χαμάς που εκτός από την στρατιωτική της υφή είναι ένα πολικό-κοινωνικό, θρησκευτικό και ιδεολογικό κίνημα. Παρεμπιπτόντως το ίδιο ισχύει και για την Χεζμπολάχ.
Η συντριπτική πλειοψηφία του ισραηλινού λαού μετά την σημαντική στρατιωτική εξασθένιση της Χαμάς θέτει πλέον ως υψίστη προτεραιότητα την επιστροφή των ομήρων. Αντιδρά μόνον η μεσσιανική ακροδεξιά των κομμάτων του Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και Μπεζαλέλ Σμότριχ που θα έβλεπε θετικά μία μόνιμη ισραηλινή στρατιωτική κατοχή της Γάζας με ίδρυση νέων εβραϊκών οικισμών εποίκων. Μετά τα ισχυρά πλήγματα που έχει επιφέρει στη Χαμάς έστω και αν δεν την έχει εξαλείψει, το Ισραήλ θα μπορούσε να διακηρύξει την νίκη και να προχωρήσει στον τερματισμό του πολέμου, έστω και αν αψιμαχίες θα συνεχίζονται με αντάλλαγμα την επιστροφή όλων των ομήρων, τόσο των ζωντανών όσο και των νεκρών. Παράλληλα επιβάλλεται να δρομολογηθεί η εκπόνηση και η εφαρμογή ενός στρατηγικού σχεδίου για την μεταπολεμική Γάζα με πολιτικό ορίζοντα για όλους όπως έχει επισημάνει από την αρχή του πολέμου ο πρώην Αρχηγός της Σιν Μπετ Άμι Αγιαλόν για να αρχίσει ένα πολύ μακρύ ταξίδι προς μία κανονικότητα.
Ολοκληρώνοντας αυτό το άρθρο – ανάλυση θα λέγαμε ότι είναι επί του παρόντος απροσδιόριστο αν η εξουδετέρωση του Γιαχία Σινουάρ σηματοδοτεί όντως μία καμπή στον πόλεμο στην Γάζα και την περιοχή της Μέσης Ανατολής γενικότερα. Αυτό όμως που θα μπορούσαμε να πούμε είναι το τι τόνισε σε σχετικό άρθρο του ο κύριος αρθρογράφος και ιδρυτής του ιστότοπου «The Times of Israel» Νταβίντ Χόροβιτς: «Ήταν τελικά πολύ εύκολο στη Χαμάς να ξεκινήσει τον πόλεμο αυτό αλλά για το Ισραήλ αποδεικνύεται απροσδόκητα περίπλοκο να τον περατώσει»!
* Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Αντιστράτηγος ε.α και Γεωστρατηγικός Αναλυτής
