“Φαίνεται να μυρίζω τη δυσωδία του κατευνασμού στον αέρα”.
Μάργκαρετ Θάτσερ
Πραγματικά μια προφητική τοποθέτηση της αείμνηστης πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία μαζί με τον Ρόναλντ Ρέιγκαν, κράτησαν ψηλά τη σημαία του πατριωτισμού και της προάσπισης των αξιών και των παραδόσεων της φιλελεύθερης δημοκρατίας, οικοδομώντας την επικράτηση του δυτικού πολιτισμού, απέναντι στις απολυταρχικές και αναθεωρητικές δυνάμεις. Δίνοντας ταυτόχρονα, τη δυνατότητα της ελευθερίας έκφρασης και δράσης στις δυνάμεις εκείνες, που σήμερα, δεκαετίες μετά, έχουν οδηγήσει τη φιλελεύθερη δημοκρατία, το δυτικό πολιτισμό, τη Δύση ευρύτερα, σε αποδρομή, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν υπαρξιακή απειλή. Και δυστυχώς, 50 χρόνια μετά την τραγική και επώδυνη, για τον απανταχού Ελληνισμό, εισβολή και κατοχή, του 40% της Μεγαλονήσου, της Κύπρου, από την απολυταρχική και αναθεωρητική Τουρκία, οι δυνάμεις αυτές, του κατ΄ επάγγελμα κατευνασμού, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, οδηγούν την πατρίδα και το έθνος σε μονοπάτια άκρως επικίνδυνα για το μέλλον.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Αποτελεί, πραγματικά, case study prow αποφυγή, για φοιτητές και μελετητές διεθνών σχέσεων, αυτό το οποίο εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα, όσο αφορά τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, απέναντι στο καθεστώς της Υψηλής Πύλης, του υποστηρικτή της τρομοκρατίας και πειρατή του Διεθνούς Δικαίου, Ταγίπ Ερντογάν. Ένα case study, το οποίο, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως έχουν αποδείξει η ιστορία και τα γεγονότα, με μαθηματική ακρίβεια, εάν δεν ανατραπεί θα οδηγήσει σε επικίνδυνες περιπέτειες, με μεγάλο και αβάστακτο κόστος το Ελληνικό έθνος.
Παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και χωρίς αμφιβολία προκαλεί τρικυμία εν κρανίο, για κάθε έννοια κοινής λογικής, αυτό που διαδραματίζεται ενώπιον μας. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε αυτή την πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα ελληνική εξωτερική πολιτική.
Για χρόνια, ακούμε για το πρωτοφανές για τα δεδομένα επίπεδο των άριστων σχέσεων της Ελλάδας με την Αμερική. Το καλύτερο επίπεδο όλων των εποχών. Μέχρι και ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού, ενώπιον της Ολομέλειας του Αμερικανικού Κογκρέσου είχαμε, στην οποία, κατά ένα περίεργο τρόπο δεν ακούστηκε τίποτα για το αναθεωρητικό καθεστώς της Τουρκίας του Ερντογάν, το οποίο απειλεί εξόφθαλμα με εν ενεργεία casus belli, την εδαφική ακεραιότητα και τη εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας και συνεχίζει, για μισό αιώνα, να έχει υπό κατοχή σχεδόν το μισό έδαφος της Κύπρου, μιας ανεξάρτητης χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και στο κρίσιμο διάστημα των τελευταίων χρόνων, ποια ήταν άραγε η αιχμή του δόρατος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, στη Μητρόπολη της Δύσης, την Ουάσιγκτον, στην οποία είχε εμπλακεί και η Ελληνική Ομογένεια; Η μη πώληση νέων και η έγκριση αναβάθμισης παλαιών μαχητικών F-16 στην Τουρκία του Ερντογάν. Μαζί βέβαια με την αγιοποίηση του γερουσιαστή των Δημοκρατικών, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη, αλλά δεν έφταιγε αυτός τον παραπλάνησε η σύζυγος του.
Το αποτέλεσμα αυτής της πολύχρονης εκστρατείας; Η έγκριση της πώλησης και αναβάθμισης των F-16 στην Τουρκία του Ερντογάν. Αλλά μην ξεχνιόμαστε. Η Τουρκία εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα των μαχητικών F-35, ενώ την ίδια στιγμή η Ελλάδα θα προμηθευτεί (απόλυτα σωστή απόφαση με δεδομένο ότι ενισχύεται η άμυνα της χώρας) τα προηγμένα μαχητικά 5ης γενιάς, με βαρύτατο οικονομικό κόστος.
Κάπου εκεί ανάμεσα σε όλα αυτά τα σημαντικά γεγονότα, όλος τυχαίος, διαφεύγει σε κάποιους φωστήρες εξάσκησης και ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής, ένα σημαντικό γεγονός.
Την ώρα που η Ελλάδα, βρίσκεται, όπως αρέσκονται κάποιοι να διακυρήσσουν, στη σωστή πλευρά της ιστορίας, στηρίζοντας πλήρως, αποτελώντας προμαχώνα, της Δύσης, την Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία, μετά την παράνομη εισβολή του Πούτιν και την ώρα που η Τουρκία, στηρίζει απροκάλυπτα των Πούτιν και τη Μόσχα, κόντρα στα δυτικά συμφέροντα, αίφνης η Ελλάδα, υπογράφει τη Διακύρηξη των Αθηνών, περί φιλίας και συνεργασίας με την Τουρκία, ξεπλένοντας το καθεστώς του Ερντογάν, το οποίο αποτελεί Πέμπτη Φάλαγγα, στα σπλάχνα της Δύσης και απειλεί ευθέως την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, συνεχίζοντας την κατοχή της Κύπρου, προωθώντας ως λύση στο Κυπριακό τη δημιουργία δυο κρατών.
Η σύγχρονή ελληνική τραγωδία, δυστυχώς, δεν σταματά εκεί.
Την ώρα που ένας εκ των αυτονόητων στρατηγικών συμμάχων της Ελλάδας, το Ισραήλ, δέχεται μια πρωτοφανή για τα δεδομένα, δολοφονική τρομοκρατική επίθεση, από τους τρομοκράτες, αιμοσταγείς, δολοφόνους της Χαμάς, με τη σφαγή 1200 αμάχων, με την αμέριστη στήριξη του τρομοκρατικού καθεστώτος των Μουλάδων του Ιράν και στη συνέχεια και απευθείας επίθεση από το έδαφος του Ιράν, με βαλλιστικούς πυραύλους και drones, και ο θιασώτης της τρομοκρατίας και πειρατής του διεθνούς δικαίου, Ερντογάν, τάσσεται ανεπιφύλακτα στο πλευρό των τρομοκρατών, υποδεχόμενος στην Τουρκία, τον αρχιτρομοκράτη της Χαμάς, στα πλαίσια του αγάπη μόνο της Διακήρυξης των Αθηνών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, θα μεταβεί στην Άγκυρα, να συναντήσει το φίλο μας των Ταγίπ.
Άραγε σε ποιο εγχειρίδιο εφαρμογής εθνικής στρατηγικής που στηρίζεται στην κοινή λογική και στο εθνικό συμφέρον, περιλαμβάνεται κάτι τέτοιο, διότι μετά από τριάντα χρόνια ενασχόλησης με τις διεθνείς σχέσεις και δυο πτυχία στη διεθνή πολιτική με ειδίκευση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, εμένα μου έχει διαφύγει.
Αλλά όχι. Δεν είμαι καθόλου δίκαιος. Κερδίζουμε και κάποιοι μεταξύ των οποίων και εγώ, αρνούμεθα να το αποδεχτούμε. Τιμωρήθηκε ο θιασώτης της τρομοκρατίας, που απειλεί ευθέως την εδαφική ακεραιότητα, την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, κατέχει το 40% της Κύπρου προωθώντας λύση δυο κρατών, στηρίζει τον Πούτιν, στηρίζει τους τρομοκράτες της Χαμάς, καθυβρίζει το Ισραήλ, στηλιτεύει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναβλήθηκε η επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον και η συνάντησή του στο Λευκό Οίκο με τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζό Μπάιντεν. Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με το Λευκό Οίκο, ανυπομονεί να το δει σε χρόνο που θα βολεύει και τους δυο.
Μιλάμε για τεράστια ήττα και νίκη της ελληνικής διπλωματίας δια της άτοπου επαγωγής. Και όχι μόνο αυτό. Ξεκινάει και εκστρατεία ακύρωσης της πώλησης και αναβάθμισης των μαχητικών F-16 στην Τουρκία, στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Αλλά ένα λεπτό, κάτι δεν πάει καλά εδώ. Στις 13 Μαΐου, ο Έλληνας πρωθυπουργός μεταβαίνει στην Άγκυρα, για συνάντηση με τον ηττημένο.
Ας μα το εξηγήσουν όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, οι εις τα Αθήνας, επαγγελματίες κατευναστές. Για ο Θεός να μας συγχωρέσει δεν το χωράει ο νους λογικού ανθρώπου.
Και να πει κανείς ότι δεν υπάρχουν φωνές που εκφράζουν την κοινή λογική, κτυπώντας καμπανάκια κινδύνου για το μέλλον της πατρίδας και του έθνους.
Δυο πρώην πρωθυπουργοί με εμπειρία και γνώση στα θέματα αυτά, ο Αντώνης Σαμαράς και σε απόλυτη ευθυγράμμιση ο Κώστας Καραμανλής, εκφράζουν αγωνία και προειδοποιούν. Μήπως κάποιοι εδώ στην Αθήνα, να ακούσουν την αγωνία τους;
Σε αντίθετη περίπτωση, μετά από 50 χρόνια σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας, θα έχει απόλυτο δίκιο η αείμνηστη Σιδηρά Κυρία. Στην Αθήνα αναδύεται μια δυσωδία επικίνδυνου για το έθνος και την πατρίδα κατευνασμού, από επαγγελματίες του είδους.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
