Όσο κι αν η περιβόητη σύμβαση 717 για την τηλεδιοίκηση των σιδηροδρόμων πήρε 7 παρατάσεις με υπογραφή 5 διαφορετικών υπουργών, 4 διαφορετικών κυβερνήσεων, πράγμα που σαφέστατα δείχνει τις παθογένειες του ελληνικού κράτους διαχρονικά, και όσο κι αν μια ελεεινή αντιπολίτευση από την ακροδεξιά μέχρι την αριστερά επιχειρεί τώρα μια κυνική εργαλειοποίηση του δράματος, να παραδεχτούμε ότι όταν συμβεί κάποια τέτοιου μεγέθους τραγωδία όπως στα Τέμπη, δίκαια ή άδικα οι ευθύνες επιμερίζονται κυρίως σ ´αυτόν που κυβερνά.
Και αυτός συμβαίνει να είναι η παρούσα κυβέρνηση.
Του Κυριάκου Μπερμπερίδη *
Το ίδιο άλλωστε έγινε με το Σάμινα επί Σημίτη, το ίδιο με το Μάτι και τη Μάνδρα επί Τσίπρα, το ίδιο γίνεται και τώρα.
Και αν μεν οι πολιτικές ευθύνες στην υπόθεση των Τεμπών αναλήφθηκαν με την ειλικρινή συγνώμη του Μητσοτάκη και την παραίτηση του υπουργού, οι ποινικές απομένει προφανώς να διερευνηθούν περαιτέρω.
Να παραδεχτούμε επίσης ότι με την εργαλειοποίηση που επιχειρεί η αντιπολίτευση και στην οποία συμπράττουν δυστυχώς εκόντες-άκοντες οι δίκαια εξοργισμένοι συγγενείς των θυμάτων, η κυβέρνηση φαίνεται να χάνει κατά κράτος στο πεδίο των εντυπώσεων το τελευταίο τουλάχιστον τρίμηνο.
Πολλά συνετέλεσαν σε αυτό, κυρίως όμως ο διορισμός ως επικεφαλής της εξεταστικής επιτροπής ενός μάλλον ακατάλληλου ανθρώπου που δημιούργησε τριβές ενώ έπρεπε να επιδιώξει συνθέσεις, οι ατυχείς δηλώσεις κάποιων υπουργών που υποδήλωναν αλαζονεία, η ανεπαρκέστατη αντίκρουση των θεωριών περί μπαζώματος που ήρθε too late και ήταν too little.
Το 77% των ερωτηθέντων σε πρόσφατη δημοσκόπηση της Alco, πιστεύει ότι στα Τέμπη επιχειρήθηκε συγκάλυψη.
Ανάμεσά τους προφανώς και πολλοί ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος.
Όσο κι αν πρόκειται για μια θεωρία συνωμοσίας, το εύρημα είναι εξαιρετικά ανησυχητικό και υποδηλώνει μεταξύ άλλων ότι το επικοινωνιακό κυβερνητικό επιτελείο αποδείχθηκε μάλλον ανεπαρκές για διαχείριση ασύμμετρων κρίσεων τέτοιου εύρους.
Κρίσεων που ξεφεύγουν μάλιστα από τα ελληνικά δεδομένα έχοντας εδώ και καιρό διεθνοποιηθεί, τουλάχιστον σε επίπεδο ευρωκοινοβουλίου.
Ενός ευρωκοινοβουλίου στο οποίο οι ευρωβουλευτές της ΝΔ κοιμούνται μάλλον τον ύπνο του δικαίου, φροντίζοντας οι περισσότεροι για την επανεκλογή τους.
Απομένει να αποτιμηθεί ο αντίκτυπος της τραγωδίας αυτής στις επικείμενες ευρωεκλογές.
Το διπλό πάρτι του 41% τελείωσε προ πολλού, το θέμα των Τεμπών στις εθνικές εκλογές δεν αποδείχθηκε μεν καθοριστικό, τώρα όμως κυριαρχεί καθολικά πια στην επικαιρότητα και δημιουργεί αυξανόμενη δυσαρέσκεια για επί μέρους χειρισμούς.
Και οι συμψηφισμοί ελάχιστα βοηθούν όταν μάλιστα δεν εξοργίζουν την κοινή γνώμη.
Ο κόσμος απαιτεί σοβαρότητα, γενναία ανάληψη ευθύνης εκεί όπου υπάρχει και χειροπιαστές διορθωτικές ενέργειες που θα αποτρέψουν μια παρόμοια τραγωδία στο μέλλον και θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος που φαίνεται να έχει δεχτεί ένα ισχυρό πλήγμα.
Που ας ελπίσουμε να μην αποδειχθεί ανεπανόρθωτο.
* Ο Κυριάκος Μπερμπερίδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας.
