«Την βλέπαμε συχνά με σημάδια και μώλωπες στο πρόσωπο, φαίνεται πως τη χτυπούσε» είπαν οι συνάδελφοι ενός θύματος. Εβλεπαν, όμως δεν μιλούσαν, δεν έκαναν κάτι. Κι εκείνοι, και οι φίλοι και οι συγγενείς. Εδώ δεν έκανε η Αστυνομία, θα πείτε. Εκείνη έχει τεράστιες ευθύνες- και καλό θα ήταν να δούμε καμιά ΕΔΕ, κύριε Χρυσοχοΐδη μου. Γιατί εδώ φτάσαμε στη δολοφονία. Ολοι καταλάβαιναν πως έτσι κάπως θα τελειώσει, εκτός από τους εντεταλμένους να προστατεύουν τα θύματα.
Για τους υπόλοιπους, η λογική της κοινωνίας είναι θανατηφόρα. Τι να κάνει ο τρίτος, σού λέει, όταν δεν μιλά και δεν αντιδρά η ίδια; Αγνοώντας (ηθελημένα πια, αφού τόσες φορές το έχουν πει οι ειδικοί) ότι το θύμα ενδοοικογενειακής βίας, άνδρας, γυναίκα ή παιδί, δύσκολα θα ξεφύγει από τον κακοποιητή του. Η απειλή «άμα φύγεις πέθανες» ή κάποια πρόμοια, κάνει τον κακοποιημένο να παραλύει. Δεν υπάρχει λογική, δεν υπάρχει κάτι να τον κρατήσει. Εχει ήδη καταρρεύσει, είναι νεκρός μέσα του. Επτά φορές κατά μέσον όρο λένε οι ειδικοί πρέπει να κάνει προσπάθεια ο κακοποιούμενος να ξεφύγει. Πριν το καταφέρει, αν το καταφέρει, έχει επιστρέψει από φόβο ή από αδυναμία.
Να ακούμε και να βοηθάμε τους ανθρώπους που ζουν σε περιβάλλον ενδοοικογενειακής βίας. Να τους στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Και ποτέ να μη ρωτάμε «μα κι εσύ, γιατί δεν αντιδράς;» επειδή χωρίς τη βοήθειά μας, δεν μπορεί. Αν δεν είμαστε σε θέση ή δεν θέλουμε να βοηθήσουμε, τουλάχιστον ας κατανοούμε το θύμα. Κανείς δεν ξέρει πότε θα βρεθεί στη θέση του.
Αυτό ισχύει και για όσους «είναι με τον άνθρωπο». Δεν τους ακούσαμε να αρθρώνουν λόγο- ενώ μιλάν για τα πάντα όλα. Aμα είμαστε με τον άνθρωπο, είμαστε ιδίως με τον άνθρωπο που υποφέρει. Εκτός αν το να ζεις μια ήρεμη ζωή, χωρίς παρενοχλήσεις και εγκλήματα σε βάρος σου, δεν ανήκει στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σκηνή δεύτερη: χτύπησε ο πρώην σύζυγος τη σύζυγο με το σκουπόξυλο (!) επειδή θεώρησε πως είχε παραποτίσει τα λουλούδια. Σημειωτέον πως δεν ζουν μαζί, εκείνος μένει έναν όροφο παρακάτω. Όπως έκανε κουμάντο στη ζωή της πριν χωρίσουν, κάνει και τώρα. Απλώς για να καταλάβουμε σε ποιο παραλογισμό βουτάνε καθημερινά οι κακοποιητές.
Τη χτύπησε, μάλιστα, μπροστά στα μάτια των παιδιών τους. Αναρωτιόμαστε, αλήθεια, από πού εκπορεύεται η νεανική βία; Όταν οι χειροδικίες, οι βρισιές, οι καυγάδες είναι στην ημερήσια διάταξη πολλών οικογενειών; Τα φορτώνουμε όλα στα βίαια βιντεοπαιχνίδια που παίζουν οι έφηβοι και αναπαυόμαστε; Εντάξει; Λύθηκε το πρόβλημα και κάποιος άλλος πρέπει να φροντίσει για το ζήτημα. Όχι εμείς πάντως.
Από εκεί ξεκινά η εφηβική βία. Από την οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία και αντανακλάται και σε τηλεόραση, παιχνίδια με κονσόλες, παντού. Αλλάζει ταχύτατα η κοινωνία, αλλάζουν και τα σοβαρά θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν. Για να δούμε τι θα κάνει ο κ. Χρυσοχοΐδης και με την βία των ανηλίκων, γιατί πραγματικά δεν πάει άλλο.
Όμως, κύριε υπουργέ μου, να ξεκινήσετε από την οικογένεια. Από εκεί αρχίζουν όλα. Μα όλα.
Πάμε ξανά στο σκουπόξυλο για να πούμε ότι ναι, η αστυνομία συνέλαβε τον θύτη, παραπέμφθηκε εκείνος στο δικαστήριο, δικάστηκε και καταδικάστηκε. Πλην, το σεβαστό δικαστήριο αποφάσισε να του δώσει αναστολή και να εκτίσει την ποινή του στο σπίτι του. Έναν όροφο παρακάτω από το θύμα.
Κοροϊδευόμαστε;
Τούτων δοθέντων, ιδού πεδία δόξης λαμπρά για τους βουλευτές μας. Να ασχοληθούν με το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας υπό πολλά πρίσματα, ολιστικά όπως λέγεται εσχάτως, και όχι μόνο υπό το πρίσμα του καταθέτω μια ερώτηση και έχω κάνει το καθήκον μου. Χρειάζονται προγράμματα, χρειάζονται δομές, ειδικοί, κονδύλια και διαρκής αταλάντευτη στάση. Χρειάζονται αξίες και έμπνευση. Από όλους.
Σκέφτομαι μόνο πως αν οι βουλευτές που ξιφομαχούν για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είχαν ασχοληθεί με τη βία, δίνοντας το ένα δέκατο του πάθους που δείχνουν για τον γάμο πολλά θα είχαμε πετύχει. Κι αυτό, πρωτίστως στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εμπίπτει. Όπως έχουμε πολλάκις επαναλάβει, δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα α λα καρτ. Ή κάτι αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και το απολαμβάνουμε πλήρως ή δεν αποτελεί και συμπεριφερόμαστε αναλόγως.
Η συνένωση των ομόφυλων ζευγαριών και η απόκτηση παιδιών είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν θα το συζητήσουμε περαιτέρω και ας το σκεφθούν όλες οι πλευρές. Μαζί, ας σκεφθούν και τούτο:
Πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση, αλλά μια φορά σπάει, λέει η γνωστή παροιμία. Στην περίπτωσή μας, αν η στάμνα σπάσει, θα περάσουν πολλά χρόνια ώσπου να αποχτήσουμε νέα. Αν το νομοσχέδιο δεν υπερψηφιστεί, θα περάσουν πολλά χρόνια ώσπου να τολμήσει κυβέρνηση να ξαναφέρει κάτι σχετικό στη Βουλή. Το θέλουμε;
Το πρώτο σημερινό λάθος ανήκει στον Τύπο, που συνήθως σώζεται επειδή υπάρχουν οι ευλογημένοι διορθωτές. «Το αναστηλωμένο ανάκτορο των Αιγών παρουσιάζεται» είναι ο τίτλος. Μόνο που στην αγγλική έκδοση οι Αιγές γίνονται Αίγες και εν τέλει προκύπτει to Restored Palace of the Goats unveiled. Ευτυχώς διορθώθηκε γρήγορα.
«Ένα προϊόν υγιεινέστατο» λέει ο συνάδελφος στην μικρή οθόνη. Ε, λες την πρώτη φορά, θα έκανε λάθος. Όχι, καθόλου. «Υγιεινέστατο» επαναλαμβάνει. Για να το εμπεδώσουμε.
«Καλό θα ήταν να ερχόταν εδώ, στην εκπομπή, να σβήσουμε την τούρτα» λέει η ξανθιά παρουσιάστρια. Ανάβεις φωτιές ανάβεις φως μου φωτιές.
Ακολουθεί διάλογος από το πάνελ της ίδιας εκπομπής:
-έκανε βαζεκτομή (αγγειεκτομή το λέμε στα ελληνικά, αλλά τες παν)
-Δηλαδή ευνουχίστηκε;
(προφανώς αν το μάθαινε ο σταρ που έκανε στείρωση θα έκοβε καμία φλέβα)
Και ακολουθεί το άχαρο αστειάκι για καλλιτέχνη που είπε πώς δεν ξανατραγουδάει:
-Εκανε τραγουδεκτομή.
(Σε πιάνει μια θλίψη)
Αμ ο άλλος; Αποπέμφθηκε λόγω ψεμάτου. Ασχολίαστο.
Και ζήτησαν σε βοήθεια. Απευθείας μετάφραση από τα αγγλικά, όπου καλούν σε βοήθεια. Στην Ελλάδα πάλι, ζήτησαν βοήθεια σκέτο το λέμε.
«Οι γιατροί έπεσαν κυριολεκτικά πάνω στο παιδί». Αν ζει και δεν το έλιωσαν, είναι επειδή έπεσαν πάνω του μεταφορικά…
«Παντρεύοντας την αγαπημένη του». Όχι, δεν την πάντρεψε με άλλον. Πλην, δεν ήξερε ο άνθρωπος τη σωστή μετοχή ώστε να πει «παντρευόμενος την αγαπημένη του». Και για να διορθώσουμε όλα τα λάθη, νυμφευόμενος την αγαπημένη του. Παντρευόμενος τον αγαπημένο του ή παντρευόμενη τον αγαπημένο της.
Λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας: γράφει η φίλη μου Σοφία η φιλόλογος: «Θα ήθελα να είμαι ο (αναφέρει όνομα παρουσιαστή).
Να πηγαίνω σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, τρώγοντας διαφημιστικά γαριδάκια, να βλέπω μια κολώνα αφιερωμένη στον Κολόν (ο Κολόμβος στα ισπανικά) και να λέω “να μια κολώνα που έχει πάρει το όνομα της απ’ τις ελληνικές κολώνες”.
Στην αρχαία Ελλάδα τους έλεγαν κίονες. Οσο για την ετυμολογία: κολώνα < μεσαιωνική ελληνικό κολόνα/ κολώνα< ιταλική Colonna < λατινική columna <columen <culmen <πρωτοϊταλική kolamen <πρωτοϊνδοευρωπαϊκή kelh (ανέρχομαι, υψώνω, λόφος).
Αυτά κολώνα της εκπομπής σου!
