Ο Καραμανλής έκλεισε το κεφάλαιο του Εμφυλίου, εφαρμόζοντας τη λήθη στην πράξη.
Όταν ανέλαβε για πρώτη φορά πρωθυπουργός το ’55, βρήκε από τις κυβερνήσεις του Κέντρου και τον Παπάγο, 1.000 εκτοπισμένους κομμουνιστές και φεύγοντας το ’63, άφησε μόνο 4.
Του Κυριάκου Μπερμπερίδη *
Και το ’74, νομιμοποίησε το ΚΚΕ γιατί τότε αυτό επέβαλαν οι συνθήκες να κάνει.
Φαίνεται όμως πως η μεγαθυμία του Καραμανλή αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων που κυβέρνησαν έκτοτε, ελάχιστα εκτιμήθηκε.
Για κάποιο λόγο που δεν έχει επαρκώς αναλυθεί ιστορικά, το ΚΚΕ συμβαίνει να θεωρείται κάτι σαν ιερή αγελάδα της Μεταπολίτευσης και να απολαμβάνει μιας ιδιότυπης ασυλίας.
Λογικό επομένως είναι να μπουκάρει και μέσα στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας για να κάνει πορεία υπερ της Χαμάς, χωρίς καμμιά απολύτως συνέπεια.
Δεν φτάσαμε όμως τυχαία ως εκεί.
Προηγήθηκε η αδιαφανής πώληση του 902, μιας δημόσιας συχνότητας που με το έτσι θέλω υπεξαίρεσε το ΚΚΕ, οι δηλώσεις για μη αναγνώριση του Συντάγματος, η προκλητική συμμετοχή ενστόλων-μελών του σε πορείες, τα πανό στην Ακρόπολη, οι παράνομες αφισοκολλήσεις, η συστηματική παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας με τραπεζάκια έξω από εκλογικά κέντρα, οι προκλητικές εκδηλώσεις στο Γράμμο και στο Βίτσι και άλλα πολλά.
Τα τελευταία 50 χρόνια, η Δημοκρατία έδειξε αναμφισβήτητα υπερβολική ανοχή ακόμα και απέναντι στους ορκισμένους εχθρούς της. Και ανάμεσα στ’ άλλα, αυτό είναι και το μεγαλείο της.
Αλλά φτάσαμε τώρα στα μη περαιτέρω και ίσως θα’ πρεπε ν ‘ανοίξει συζήτηση για να τεθούν έστω και τώρα, κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας.
Τρόποι υπάρχουν και η περικοπή της κρατικής επιχορήγησης σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ίσως είναι ένας απ’ αυτούς. Πριν είναι πολύ αργά.
* Ο Κυριάκος Μπερμπερίδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας.
