Σε κάθε είδους αντιπαράθεση, είτε είναι πολιτική είτε είναι στρατιωτική, ακόμα και ποδοσφαιρική, το στρατόπεδο το οποίο δεν έχει ραχοκοκαλιά, είναι αυτό που στο τέλος βρίσκεται ηττημένο, και ας είναι ξεκάθαρα πιο ισχυρό από τον αντίπαλο. Ο λόγος είναι απλός. Μια χώρα, ένα έθνος, ένας στρατός, ένα πολιτικό κόμμα για να επικρατήσει και να επιβιώσει, πρέπει να έχει ξεκάθαρη στόχευση, κρυστάλλινη ιδεολογία και θέσεις και πάνω από όλα να παρέχει σε αυτούς από τους οποίους ζητά να το στηρίξουν στον αγώνα του, πέρα από ξεκάθαρους στόχους, ιδεολογία και διλήμματα. Ο πολιτικός και ιδεολογικός αχταρμάς στην εποχή που ζούμε, μόνο απάθεια, χάος και κρίση επιφέρει. Το είδαμε στην δολοφονική τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Ισραήλ και το είδαμε και στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών στη χώρα μας.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Σίγουρα η παράθεση της τρομοκρατικής επίθεσης των δολοφόνων της Χαμάς, εναντίον του Ισραήλ μαζί με τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών στην Ελλάδα, ακούγεται τραβηγμένη και ίσως παράλογη. Αλλά υπάρχει εξήγηση.
Όλος ο πλανήτης τις τελευταίες ημέρες, σοκαρισμένος, προσπαθεί να εξηγήσει πως είναι δυνατόν το σύστημα ασφάλειας του Ισραήλ και οι μυστικές υπηρεσίες του, να πιαστούν στο ύπνο και να υποστούν ένα τέτοιο τρομακτικό κτύπημα, με αβάστακτο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και επίσης μεγάλο πλήγμα στην εθνική ασφάλεια της χώρας.
Η απάντηση είναι απλή. Το Ισραήλ για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχασε την καλά κεντραρισμένη πυξίδα του και επηρεαζόμενο από ένα πολιτικό αχταρμά στο εσωτερικό του, άφησε ανοικτό το παράθυρο στους τρομοκράτες – δολοφόνους της Χαμάς και τους υποστηρικτές τους, με αποτέλεσμα να υποστεί αυτό το τεράστιο πλήγμα. Παραμέλησε τις αξίες του, τις παραδόσεις του, την ιδεολογία του και τελικά τη ραχοκοκαλιά, η οποία αποτελούσε το μεγάλο του πλεονέκτημα, έναντι των πολλαπλών εχθρών που το περιτριγυρίζουν.
Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα με μεγάλη πλειοψηφία, το εκλογικό σώμα, επιβεβαίωσε ότι επιθυμεί μια σταθερότητα, μια σοβαρότητα και μια πυξίδα για τη χώρα.
Ο βασικός κορμός, η ραχοκοκαλιά, αυτής της καθαρής πλειοψηφίας είναι ένας κόσμος με συντηρητικές απόψεις, που ως βασικό πυρήνα της απόφασής του, για το ποιόν θα στηρίξει πολιτικά, έχει τη σοβαρότητα, την ταπεινότητα, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις της Ελλάδας, και πάνω από όλα την πατρίδα και τον πατριωτισμό. Μια Κεντροδεξιά, κατεύθυνση.
Παρά τις ενδείξεις μιας τάσης εκτροπής και νόθευσης αυτής της ραχοκοκαλιάς από τη συντηρητική παράταξη, ακόμα και πριν τις βουλευτικές εκλογές, η μεγάλη πλειοψηφία αρνήθηκε να στηρίξει τις δυνάμεις που όχι μόνο στερούνται σχεδίου, αλλά βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τον παραπάνω βασικό πυρήνα της επιλογής.
Δυστυχώς, η κυβερνητική πλειοψηφία, παρά το γεγονός ότι οι απέναντι σε αυτή άτακτες και χωρίς σοβαρή πυξίδα δυνάμεις, συνέχισαν την ανεύθυνη πορεία τους, εξέλαβε τη μεγάλη στήριξη του εκλογικού σώματος εντελώς λάθος. Πίστεψε ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει. Πίστεψε ότι μπορεί να παρεκκλίνει από αυτό τον πυρήνα, διότι λανθασμένα κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι αυτή την καθοριστική νίκη δεν της την έδωσε η ραχοκοκαλιά, αλλά αυτό που κάποιοι εμονικά, συνεχίζουν να αποκαλούν κέντρο ή για να το πω πιο λαϊκά πίστεψε ότι η συντηρητική πλειοψηφία, η αποκαλούμενη δεξιά, είναι “ΠΟΤΑΜΙ”.
Και όταν λέμε δεξιά, να είμαστε ξεκάθαροι, δεν μιλάμε για τις εγκληματικές συμμορίες (όλοι γνωρίζουμε ποιος τους έστειλε στη φυλακή).
Στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών και πάλι το εκλογικό σώμα έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα αποδοκιμασίας, στις απέναντι στον βασικό κορμό, στον πυρήνα, της χώρας που επιθυμεί τη σταθερότητα.
Στο δεύτερο όμως γύρω, η ραχοκοκαλιά, αυτής της μεγάλης πλειοψηφίας, βλέποντας ότι η ηγεσία της συντηρητικής παράταξης, εξέλαβε το αποτέλεσμα ως επιβράβευση του εκτροχιασμού από τον πυρήνα, έστειλε ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα. Επαναφορά στον πυρήνα ή τιμωρία και αποστρατεία.
Τα στοιχεία επιβεβαίωσης αυτής της ανάλυσης είναι ξεκάθαρα.
Μοναδική εξαίρεση στην αποδοκιμασία τη απόφασης εκτροχιασμού από τον πυρήνα, αποτέλεσε το αποτέλεσμα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή η δύσκολη και αμφίρροπη μάχη κερδήθηκε καθαρά. Επί σχεδόν ένα ολόκληρο μήνα μέχρι και την ημέρα του δεύτερου γύρου των εκλογών, ο καθαρός εκφραστής του πυρήνα, της ραχοκοκαλιάς, της συντηρητικής παράταξης και αυτής της πλειοψηφίας, πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, έδωσε τη μάχη, οδηγώντας στο νικηφόρο αποτέλεσμα.
Αντίθετα, για παράδειγμα, το φοβικό σύνδρομο και ο ιός του “ΠΟΤΑΜΙΟΥ”, απέτρεψε να αναδειχθεί η ασφάλεια και ο κίνδυνος της παράνομης μετανάστευσης, στην Περιφέρεια του Βορείου Αιγαίου, από έναν κατεξοχήν προνομιακό σε αυτά τα κρίσιμα θέματα υποψήφιο, τον Στρατηγό ε.α., Αλκιβιάδη Στεφανή, οδηγώντας σε ήττα.
Η μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, επιθυμεί μια σοβαρή πυξίδα, ξεκάθαρες θέσεις, σεβασμό στην ιστορία, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, και πάνω από όλα τον πατριωτισμό της Ελλάδας.
Η συντηρητική παράταξη, που αποτελεί στην πραγματικότητα την πλειοψηφία, δεν επιθυμεί πολιτικό και ιδεολογικό αχταρμά. Δεν είναι, ούτε μπορεί να γίνει, “Ποτάμι”.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΕΞΙΑ!!!
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.