Σας προειδοποιώ, όπως στα βίντεο που περιέχουν σκληρές σκηνές: θα σας πω κάτι πολύ φασιστικό, ακροδεξιό, σοκαριστικό, ανατριχιαστικό, απάνθρωπο κτλ., που δεν είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να το αντέξετε. Εάν το αντέξετε, μπορείτε να προχωρήσετε παρακάτω. Αν όχι, σταματάτε εδώ. Πάρτε, λοιπόν μια βαθειά ανάσα, απομακρύνατε τα παιδιά, και διαβάστε την παρακάτω φράση:
ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΙ!
Δεν ξέρω πόσο χρόνο κάνατε να συνέλθετε από το σοκ. Για να διαβάζετε πάντως αυτή την πρόταση σημαίνει ότι ή οι αντοχές σας είναι τεράστιες ή… τυχαίνει να συμφωνούμε. Άρα, ούτως ή άλλως, μπορούμε να προχωρήσουμε στην ανάλυση ενός ναυαγίου, που φώτισε, σαν τις φωτοβολίδες που ρίχνουν τα πλοία όταν κινδυνεύουν, το ναυάγιο της πολιτικής μας, ελληνικής και ευρωπαϊκής.
Σε ποιον ανήκουν οι πόροι μιας κοινωνίας;
Σε όσους τους χρηματοδοτούν με τους φόρους τους. Δεν ανήκουν στην ανθρωπότητα.
Μα δεν έχουμε την ανθρωπιστική υποχρέωση να συντρέχουμε την ανθρώπινη δυστυχία, απ’ όπου κι αν προέρχεται;
Όχι, δεν έχουμε υποχρέωση. Έχουμε δυνατότητα, που κι αυτή είναι πεπερασμένη.
Έστω κι έτσι, δεν είναι σωστό ένα μέρος αυτών των πόρων να τους διαθέτουμε βοηθώντας ανθρώπους από άλλες χώρες, όταν έχουν ανάγκη;
Θέλει μεγάλη κουβέντα αυτό, διότι 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πόσους μπορείς να βοηθήσεις, με ποιον τρόπο και για πόσο χρόνο; Αλλά, για την οικονομία της συζήτησης, ας συμφωνήσω. Ποιο μέρος των πόρων; Ποιο ποσοστό του ΑΕΠ; Κάποιος πρέπει να απαντήσει σ΄ αυτό. Ο πιο κατάλληλος είναι ο ίδιος ο πολίτης. Και ο καλύτερος τρόπος είναι να υπάρχει στη φορολογική του δήλωση ένας κωδικός στον οποίο να αναγράφει ποιο ποσό από το εισόδημά του θέλει να διατίθεται για παροχή υπηρεσιών σε τρίτες χώρες ή σε υπηκόους τους. Έτσι θα μπορούσε η κυβέρνηση να πει: τόσα δώσατε, αυτά μπορούμε να διαχειριστούμε. Ούτε δεκάρα παραπάνω. Κι αν κάποιος Κυριάκος, Αλέξης, Νίκος, Μήτσος, Γιάνης κ.λπ. παραείναι αλληλέγγυος, θα μπορούσαμε να δούμε ποιο ποσό από το προσωπικό του εισόδημά του έδωσε γι’ αυτόν τον σκοπό. Διότι έχω την αμυδρά εντύπωση ότι όσοι κόπτονται για τη φιλοξενία που δήθεν οφείλουμε να παρέχουμε σε ανθρώπους που δεν μας ρώτησαν όταν ενέσκηψαν, θέλουν αυτό να γίνεται με τα λεφτά των άλλων. Μέχρι όμως να… εξελιχθεί τόσο το φορολογικό μας σύστημα, περιμένω αυτές τις απαντήσεις από τα κόμματα. Με νούμερα, όχι φλου. Διότι μία χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων, και μάλιστα με υπερδεκαετή οικονομική κρίση, προφανώς δεν μπορεί να αναλάβει τη χρηματοδότηση των καραβανιών των τυχοδιωκτών του τρίτου κόσμου και δη του ισλαμικού που – όλως περιέργως – δεν κατευθύνονται στα πλούσια ομόθρησκα κράτη της Αραβικής Χερσονήσου, αλλά στην Ευρώπη. Ποιο ποσοστό των φορολογικών εσόδων, προτείνουν τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο σας, να διατίθεται για (εξαναγκασμένη) φιλοξενία; Με νούμερα, όχι φλου. Περιμένω επίσης και απολογισμό: πόσα δισ. ευρώ έδωσε το 2022, το 2021 κ.λπ. η ασθμαίνουσα και χρεοκοπημένη Ελλάδα για παροχές υπηρεσιών σε υπηκόους άλλων κρατών, που μπήκαν στη χώρα παραβιάζοντας τα σύνορά της;
Δηλαδή, αν ξεπεράσουμε αυτό το ποσό και ναυαγήσει ένα καράβι στις θάλασσες μας, δεν πρέπει να σώσουμε τους ναυαγούς;
Το ποσό – με την προϋπόθεση ότι το έχουμε εγκρίνει, ε; – θα είναι σε ετήσια βάση. Κόστισε η διάσωση των ναυαγών π.χ. 500.000 ευρώ, που δεν το είχαμε προβλέψει στον κωδικό «έκτακτες ανάγκες»; Θα υπάρξει περικοπή στο υπόλοιπο του έτους από τις παροχές στους άλλους κωδικούς. Προέκυψε το έκτακτο έξοδο στο τέλος του χρόνου; Θα γίνει περικοπή από τον προϋπολογισμό του επόμενου.
Δεν πρέπει να υπάρχουν «ασφαλείς διαδρομές», ώστε να μην μπαίνει η ζωή των υποψήφιων μεταναστών σε κίνδυνο, όπως προτείνουν διάφοροι πολιτικοί;
Μα, υπάρχουν ήδη! Λέγονται «επίσημες πύλες εισόδου» της χώρας. Είναι οι συνοριακοί σταθμοί, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Υπάρχουν επίσης οι πρεσβείες και τα προξενεία της ανά την υφήλιο. Εκεί μπορεί να εμφανισθεί οποιοσδήποτε και να ζητήσει οτιδήποτε. Με τις 4.500 δολάρια που έδωσε ο καθένας από τους ναυαγούς της Πύλου στους διακινητές (δηλαδή μια 4μελής οικογένεια «φτωχών» και «κατατρεγμένων» έδωσε 18.000 δολάρια;) θα μπορούσαν να έρθουν business class! Γιατί να μπουν στο σαπιοκάραβο; Προφανώς, διότι ήθελαν να εκβιάσουν την είσοδό τους, επιλέγοντας τον παράνομο τρόπο. Εάν οι πολιτικοί που… διακινούν την ιδέα για «ασφαλείς διαδρομές» εννοούν ασφαλείς ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ διαδρομές, ας μας εξηγήσουν πώς ακριβώς τις φαντάζονται.
Μα αν ζητήσουν νόμιμα άσυλο, δεν θα τους δοθεί. Ούτε βίζα δεν μπορούν να πάρουν για να έρθουν στη χώρα μας.
Να μην έρθουν, τότε. Δεν είναι υποχρεωτικό. Κάθε κράτος έχει αναφαίρετο δικαίωμα να αποφασίζει ποιους δέχεται, για ποια δουλειά και για πόσο χρόνο. Δεν σε θέλει, δεν πας. Είναι τόσο απλό. Να ένας λόγος παραπάνω για να απορρίπτονται ΟΛΑ τα αιτήματα μετά από παράνομη είσοδο, είτε με ναυάγιο, είτε με «ναυάγιο» στα βοτσαλάκια, σαν κι αυτά στα οποία ειδικεύεται η Μανταλένα των διασωστών, είτε από μονοπάτι στον Έβρο.
Τελικά, μπορούν να πάψουν να βουλιάζουν τα πλοία διακίνησης;
Βεβαίως. Αν δεν αποπλεύσουν! Όσο συνεχίζονται οι ροές, θα υπάρχουν και ατυχήματα – αν δεχθούμε ότι το ναυάγιο στο πιο βαθύ σημείο της Μεσογείου ήταν ατύχημα και δεν προκλήθηκε σκοπίμως από τους διακινητές εκεί, για να μην βρεθεί ποτέ η απόδειξη. Οι ροές δεν ανακόπτονται στη θάλασσα, ούτε στον Έβρο. Ανακόπτονται στο τηλέφωνο! Όταν ο Αχμέτ που έχει μπουκάρει ήδη στη χώρα, τηλεφωνήσει στο εξάδελφο που περιμένει το επόμενο δρομολόγιο και του πει: «Μην έρχεσαι ξάδερφε! Αλλιώς μας τα είπαν οι διακινητές κι αλλιώς τα βρήκαμε. Με συνέλαβαν, με δίκασαν για παράνομη είσοδο, με καταδίκασαν, και τώρα είμαι κρατούμενος. Κι όπως μου είπε ο δικηγόρος, θα με απελάσουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω άσυλο. Αλλά μου δίνουν την ευκαιρία, άμα θέλω, να φύγω μόνος μου και θα γλυτώσω τη φυλακή. Θα γυρίσω πίσω, ξάδερφε. Μην έρθεις.» Όσο, πίσω από τους φράχτες, υπάρχει στρωμένο χαλί που οδηγεί σε σπίτι, φαγητό, μηνιάτικο, όλα τζάμπα, κι όσο οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, για αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, προτείνουν αθρόες γεννήσεις Αφρικανών και Ασιατών, θα υπάρχουν πάντα πρόθυμοι Αφρικανοί και Ασιάτες που θα πάρουν το ρίσκο.
Το χειρότερο είναι ότι και η πολιτική μας η ίδια είναι ένα ναυάγιο: η μικρή εικόνα είναι η Πύλος. Η μεγάλη, είναι η εισβολή του Ισλάμ. Αυτοί οι «κατατρεγμένοι», μουσουλμάνοι στην συντριπτική τους πλειονότητα, θα εγκατασταθούν στην Ευρώπη, θα απομυζούν τα κοινωνικά επιδόματα, θα περιθωριοποιηθούν κοινωνικά και οικονομικά, θα εκτινάξουν την εγκληματικότητα στα ύψη, κάποιοι από αυτούς θα αναλάβουν ένοπλη δράση κατά των απίστων – ο σφάχτης νηπίων στη Γαλλία έφτασε στην Ευρώπη σώος και αβλαβής – και γεννώντας κατά ριπάς, χωρίς καμμία διάθεση ενσωμάτωσης, με τα ισλαμικά κόμματα που ήδη έχουν δημιουργήσει, και προϊόντος του χρόνου θα έχουν όλο και μεγαλύτερη δύναμη, θα καθοδηγούν την πολιτική σε όλο και περισσότερες παροχές στους εισβολείς, σε όλο και χαλαρότερη επιτήρηση των συνόρων. Μέχρι να καταντήσει η ήπειρός μας σαν τις χώρες προέλευσής τους: οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό ναυάγιο. Και χωρίς να φαίνονται στον ορίζοντα διασώστες.
