Παρακολουθώντας τις κινήσεις και τον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, εύκολα διακρίνεται η στρατηγική που επέλεξαν. Αφενός μια διαρκής, αδίστακτη επίθεση εναντίον του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της Κυβέρνησης, με ύβρεις και ισχυρισμούς εκτός πραγματικότητας, που διασύρουν – και δεν τους νοιάζει – την ίδια τη χώρα. Και αφετέρου υποσχέσεις χωρίς μέτρο και μέτρημα, για όλους και για όλα. Που ξέρουν πολύ καλά πως δεν γίνονται. Κι αν γίνονταν θα τίναζαν την πορεία της χώρας στον αέρα. Εύκολα μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας τα άκρα και τις ακρότητες που χαρακτηρίζουν τόσο την επιθετικότητα, όσο και την υποσχεσιολογία τους. Την εμμονή τους στο φανατισμό, που παραμερίζει το λογισμό και πάει τη χώρα ντουγρού στην πόλωση και το διχασμό. Και την εξαπάτηση για θεμιτές προσδοκίες των πολιτών.
Του Σταύρου Καλαφάτη *
Την ίδια ωστόσο στιγμή δύο γεγονότα έρχονται να αναδείξουν τα αντιδημοκρατικά στοιχεία της ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Αφενός η φασιστική επίθεση εναντίον δικαστικών, δημοσιογράφων, τραπεζιτών, και μελών της ΑΑΔΕ. Απέναντι στην οποία ο κ. Τσίπρας δεν βρήκε να πει ούτε μια λέξη. Έδειξε μάλιστα πως το μόνο που τον ενόχλησε είναι η «προσωπική συμπεριφορά» του συνεργάτη του και όχι οι προγραφές, η απειλή σε συμπολίτες μας, η επίθεση στη Δικαιοσύνη, η αμφισβήτηση των θεσμών και η υπονόμευση της Δημοκρατίας. Και αφετέρου η ταύτισή του με τον ομόφωνα καταδικασθέντα για παράβαση καθήκοντος στενό συνεργάτη του και η επίθεση στη Δικαιοσύνη. Δυο γεγονότα που έρχονται από το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτουν το παρόν και προδιαγράφουν το μέλλον.
Την ίδια στιγμή δεν μπορεί να ξεχνούμε ότι το 2014 υπόσχονταν να καταργήσουν το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο και ότι το 2015 έφεραν το τρίτο και πιο επώδυνο. Ότι έκλεισαν τις τράπεζες και κατέστρεψαν τους μικρομετόχους τους, ότι έφεραν τη χώρα στην άκρη του γκρεμού, ότι στοίχισαν τελικά πάνω από 100 δις. Ότι ουδέποτε τόσο λίγοι έκαναν τόσο κακό σε τόσο λίγο καιρό. Δεν μπορεί δηλαδή να ξεχνούμε ότι σχεδίαζαν την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη, ότι κατάρτισαν για το σκοπό αυτό το «Πλαν Β», ότι μεθόδευαν τη χρήση «παράλληλου νομίσματος», ότι αναζητούσαν τυπογραφεία για την έκδοση δραχμής στη Ρωσία, ότι προέβλεπαν ακόμη και παρέμβαση του Στρατού για την καταστολή κοινωνικών αντιδράσεων. Ότι σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, δυο μέρες πριν το δημοψήφισμα, ο υπουργός Άμυνας Π. Καμμένος υποδεχόταν τον Αλ. Τσίπρα στο Πεντάγωνο και τον διαβεβαίωνε ότι «στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος οι Ένοπλες Δυνάμεις διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας».
Δεν μπορεί να ξεχνούμε ότι με το περίφημο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» το 2014 υπόσχονταν βελτίωση των εισοδημάτων και αύξηση των πόρων για κοινωνικές υπηρεσίες και ότι στα τέσσερα χρόνια που κυβέρνησαν επέβαλαν 29 φόρους, έκοψαν δραματικά τις συντάξεις, κατάργησαν σειρά επιδομάτων. Ότι -με μια κουβέντα- όχι μόνο δεν έκαναν ούτε τα μισά που υπόσχονταν, αλλά διέπραξαν τα ακριβώς αντίθετα. Δεν μπορεί για παράδειγμα να ξεχνούμε ότι το 2014 δεσμεύτηκαν «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και στη θητεία τους έκαναν 30 χιλ. πλειστηριασμούς. Ότι αυτοί έδωσαν στα funds, τη δυνατότητα να κάνουν πλειστηριασμούς, ακόμη και ηλεκτρονικούς, ότι αυτοί μετέτρεψαν σε ιδιώνυμο την απόπειρα παρεμπόδισης πλειστηριασμών, ότι κατάργησαν την προστασία της πρώτης κατοικίας.
* Ο κ. Σταύρος Καλαφάτης είναι Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας και Θράκης, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης
