Ήταν Απρίλης του 2017, όταν αποφασίστηκε να τιμάται η 9η Φεβρουαρίου ως «Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας». Αξίζει να σημειωθεί, ότι εκείνη η ημέρα, είναι ημέρα μνήμης του Εθνικού μας ποιητή, Διονυσίου Σολωμού(8 Απριλίου 1798- 9 Φεβρουαρίου 1857).
Της Ιωάννας Μουμτζίδου
Η Ελληνική Γλώσσα, λοιπόν, θεωρείται, ως μια από τις αρχαιότερες γλώσσες. Από την 2η χιλιετία π.Χ και έπειτα, αρχίζει να μιλιέται αδιάλειπτα στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Έχει πραγματοποιήσει μια «μακρά πορεία» και έχει διαδραματίσει έναν ρόλο συνεισφοράς τόσο στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτισμό. Από αυτήν, έχουμε τη χαρά να «γευτούμε» κλασικά έργα της ποίησης, του δράματος, της ιστορίας, της ρητορικής και της φιλοσοφίας. Ακόμα, εμπλουτίζει το διεθνή επιστημονικό λόγο, αφού, πολλές ελληνικές λέξεις έχουν χρησιμοποιηθεί αυτούσιες ή ορισμένες έχουν δημιουργηθεί από ελληνικές ρίζες.
Μάλιστα, στο διάβα των αιώνων υπήρξε καθοριστική η συμβολή της ως μέσου αποθησαύρισης και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού και επιβιώνει ως τις μέρες μας, στη νεότερη εκδοχή της, ως μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως. Είναι ένα παγκόσμιο αγαθό, υψηλής πολιτισμικής αξίας, το οποίο ανήκει σε όλους μας. Είναι ένα αγαθό, η ελληνική γλώσσα, την οποία αξίζει κάποιος να την αγαπήσει. Και για να την αγαπήσει, πρέπει πρώτα να τη γνωρίσει. Να γνωρίσει πάνω απ’ όλα τους δόκιμους συγγραφείς που έγραψαν πάνω σε αυτήν. Να υπάρξει μια γνωριμία με αναγνώσματα. Μέσα από την ανάγνωση, καταφέρνει ο αναγνώστης να ανακαλύψει τον «πλούτο» της ελληνικής γλώσσας. Επιπλέον, χρήζει ιδιαίτερης σημασίας να αναφερθεί και τούτο: ότι κωδικοποίησε πρώτη, ανώτερες λεξιλογικές αναφορές τόσο σε αφηρημένες έννοιες όσο και τεχνικές έννοιες.
Η Ελληνική Γλώσσα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελληνική εθνική ταυτότητα, την καρδιά και τον νου μας, οι οποίοι στις λέξεις της ανακαλύψαμε την μαγεία της έκφρασης. Μέσα από αυτήν βρήκαμε τον τρόπο να εδραιωθούμε στον χρόνο και να δημιουργήσουμε. Έτσι, λοιπόν, έχουμε καθήκον να την προασπιστούμε και να τη διατηρήσουμε.
ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ!!!
