Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι, σε σύντομες δηλώσεις του από την Πράγα, υπογράμμισε πως σε ό,τι αφορά το ουκρανικό, στην άτυπη σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών υπήρξε μεγάλη ενότητα, με στήριξη του Κιέβου από μέρους όλων τρων χωρών μελών της Ένωσης. Παράλληλα, πρόσθεσε ότι προέκυψε ουσιαστικό ενδιαφέρον για την διάσκεψη για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, η οποία πρόκειται να οργανωθεί στην Γερμανία, και ότι πολλές χώρες εξέφρασαν την έντονη ενόχλησή τους για την αυξανόμενη ρωσική προπαγάνδα, η οποία προσπαθεί να επηρεάσει τους ευρωπαίους πολίτες.
«Σε ό,τι αφορά την ενέργεια, τα πράγματα κινούνται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρουσιάσει στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο της 20ης Οκτωβρίου, πρόταση στην οποία θα περιέχονται τρία στοιχεία: η καταβολή προσπάθειας με στόχο την μείωση των τιμών, η εισαγωγή ενός στοιχείου αλληλεγγύης στον όλο μηχανισμό και η έναρξη της διαδικασίας μεταρρύθμιση της αγοράς της ενέργειας», υπογράμμισε ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός.
Ερωτηθείς σχετικά με την ανάγκη να υιοθετηθεί ένα εργαλείο το οποίο να επιτρέπει την δημιουργία κοινού ευρωπαϊκού χρέους, για την αντιμετώπιση του κόστους της ενεργειακής κρίσης, ο Μάριο Ντράγκι απάντησε:
«Συμμερίζομαι την πρόταση που έκαναν ο Τζεντιλόνι και Μπρετόν. Και εγώ είχα κάνει παρόμοια πρόταση πριν πέντε μήνες, είναι μια λογική πρόταση, ιδίως μετά την απόφαση της Γερμανίας. Πρέπει για να τεθούν στο ίδιο επίπεδο όλες οι χώρες, τόσο εκείνες με δημοσιονομικό περιθώριο, όσο και εκείνες που δεν το διαθέτουν».
Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση Ιταλού απεσταλμένου αν κατέγραψε ανησυχία, από μέρους κάποιων ευρωπαίων ηγετών, σχετικά με μια ενδεχόμενη « περίπτωση Ιταλία», ο πρώην διοικητής της ΕΚΤ τόνισε:
«όχι, δεν υπάρχει ανησυχία. Ασφαλώς, υπάρχει περιέργεια, όπως όταν πραγματοποιείται μια τόσο σημαντική αλλαγή κυβέρνησης και πολιτικής, αλλά δεν υπάρχει ανησυχία. Διεπίστωσα μεγάλο σεβασμό για τις επιλογές των Ιταλών, όπως και ενδιαφέρον για το πώς θα εξελιχθεί η πολιτική γραμμή της νέας κυβέρνησης. Κάτι στο οποίο δεν είναι εύκολο, κανείς να απαντήσει. Σε κάποια θέματα, όμως, όπως σε ό,τι αφορά τις επιλογές εξωτερικής πολιτικής, αν ανατρέξει, κανείς, στις αποφάσεις που ελήφθησαν στο παρελθόν, η όλη γραμμή δεν θα πρέπει να αλλάξει».
