Το παρών έδωσε τις προηγούμενες ημέρες, κάνοντας τις πρώτες τους δοκιμαστικές περιπολίες, πριν ακόμα αρχίσει το ακαδημαϊκό έτος, η Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, σε τέσσερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας: Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τέλος Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σε δήλωση της, η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, είχε επισημάνει, σχετικά με τον ρόλο που θα διαδραματίσει η πανεπιστημιακή αστυνομία, το εξής: «Το νέο Ειδικό Σώμα, με αστυνομικές αρμοδιότητες θα μεριμνά για την ασφάλεια του πανεπιστημιακού χώρου , την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και την προστασία της δημόσιας περιουσίας . Θα είναι μια ομάδα η οποία θα λαμβάνει ειδική εκπαίδευση καθώς το Πανεπιστήμιο είναι ένας χώρος , που έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες».
Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι η ΟΠΠΙ, σε πρώτο χρόνο, θα περιπολεί έξω από τις πανεπιστημιουπόλεις και με συνοδεία αστυνομικών από τα κοντινά αστυνομικά τμήματα. Στη συνέχεια, εφόσον οι πρυτανικές αρχές εφαρμόσουν τα απαιτούμενα συστήματα ασφαλείας, θα πραγματοποιεί περιπολίες εντός. Επιπλέον, να υπογραμμιστεί, ότι απαριθμεί 387 μέλη, εκ των οποίων τα 287 υπηρετούν στην Αττική και τα υπόλοιπα στη Θεσσαλονίκη. Ως εξοπλισμό, οι ειδικοί φρουροί, θα φέρουν πάνω τους, αλεξίσφαιρο γιλέκο, γκλοπ, χειροπέδες, ασύρματο και θα είναι άοπλοι.
Ωστόσο, η παρουσία της, είχε ως αποτέλεσμα να αποδοκιμαστεί έντονα με τη μορφή επεισοδίων και διαδηλώσεων, από ορισμένους φοιτητές και όχι μόνο. Και εδώ τίθεται ένα
ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Θεωρείται πρόβλημα η πανεπιστημιακή αστυνομία?
Πριν γίνει απόπειρα να απαντηθεί το ερώτημα, είναι σημαντικό, να παρατεθεί, ενδεικτικά, μια σειρά από δεδομένα:
ΔΕΔΟΜΈΝΟ ΠΡΩΤΟ: Ορισμένα πανεπιστήμια της χώρας κατά καιρούς, έχουν υποστεί σοβαρούς βανδαλισμούς.
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Πολλοί καθηγητές και πρυτάνεις, έχουν δεχθεί επιθέσεις. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει, την τραμπουκική επίθεση τον Οκτώβριο του 2020, όταν 20 άτομα εισέβαλλαν στο γραφείο και κρέμασαν μια ταμπέλα στο λαιμό στον πρύτανη του οικονομικού πανεπιστημίου Αθηνών?
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΡΙΤΟ: Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν καταγραφεί μαρτυρίες φοιτητών, ότι δεν ήταν δυνατή η παρακολούθηση μαθημάτων, επειδή, κάποιοι με το «έτσι θέλω» δεν τους άφησαν.
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: Αμέτρητες καταλήψεις.
Λαμβάνοντας υπόψιν, τα παραπάνω ενδεικτικά δεδομένα, που φυσικά, υπάρχουν και άλλα τόσα, ήρθε η στιγμή, το ερώτημα να λάβει την απάντηση του. Η πανεπιστημιακή αστυνομία, δεν θεωρείται πρόβλημα, όπως θέλουν κάποιοι να την παρουσιάζουν. Αντιθέτως, θέλει να σταθεί αρωγός «στο πλευρό» των καθηγητών και φοιτητών, θέλει να λειτουργήσει προληπτικά και όχι κατασταλτικά. Δεν επιθυμεί την πρόκληση αναστάτωσης.
Ας την αφήσουμε να κάνει το έργο της! Ας γυρίσουμε την πλάτη στη ΒΙΑ και το ΧΑΟΣ!
