Στο πλαίσιο της πολιτικής του αναθεωρητισμού και ενός ιδιότυπου νεοοθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού που ασκείται από πλευράς της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας ιδίως μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, όλη αυτή την περίοδο η Τουρκία έχει προβεί σε ένα κρεσέντο κλιμακούμενων επιθετικών και προκλητικών ενεργειών και δηλώσεων κατά της Ελλάδας.
Του Μανώλη Κ. Κεφαλογιάννη *
Ως επιστέγασμα, η προκλητική και επικίνδυνη για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου ομιλία του Τούρκου προέδρου από το βήμα της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μία παραληρηματική ομιλία την οποία ο Τούρκος πρόεδρος χαρακτήρισε σαν δήθεν «ανθρωπιστική». Μία ομιλία που δεν δίστασε να παρουσιάσει την Τουρκία σαν υπέρμαχο της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της σταθερότητας. Που τόλμησε να την εμφανίσει σαν τη χώρα που σέβεται απόλυτα τις σχέσεις καλής γειτονίας. Μία ομιλία που κατηγόρησε την Ελλάδα ότι δήθεν δεν επιθυμεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας και προκαλεί διαρκώς εντάσεις στην περιοχή.
Ενώ σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, ζήτησε την αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο και τάχθηκε ανοικτά σε λύση δύο κρατών στο νησί.
Στην ίδια ομιλία δεν παρέλειψε να κάνει και ένα θεατρικό σόου για δημιουργία ψευδών εντυπώσεων εμφανίζοντας φωτογραφίες δύο μικρών παιδιών που δήθεν χάθηκαν στο Αιγαίο λόγω των επαναπροωθήσεων του ελληνικού λιμενικού των μεταναστών που προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρώπη. Και εξαπέλυσε και μία ακραία και ψευδή κατηγορία κατά της χώρας μας ότι δήθεν διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η Ελλάδα είναι μία ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρώπης, της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Κράτους Δικαίου. Μία χώρα που σέβεται απολύτως τα ανθρώπινα δικαιώματα, μία χώρα που έχει σύνορα τα οποία υπερασπίζεται και φυλάσσει. Μία χώρα που σέβεται απολύτως το Διεθνές Δίκαιο.
Σε αντίθεση με την Τουρκία που επιχειρεί εδώ και καιρό να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό για να αποκομίσει οφέλη. Μία χώρα που καλύπτει τους ασύδοτους διακινητές που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες που επιζητούν μία καλύτερη ζωή στην Ευρώπη αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Μία Τουρκία που πριν δυόμιση χρόνια μετέφερε με κρατική αρωγή χιλιάδες λαθρομετανάστες στον Έβρο που επιχείρησαν να εισέλθουν στην Ευρώπη.
Η Τουρκία δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο καθώς διατηρεί από το 1995 την απειλή πολέμου (casus belli) κατά της Ελλάδας, σε πλήρη αντίθεση με τον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αν εξασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά της να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια κόντρα στο Άρθρο 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ.
Προχώρησε με το τουρκολιβυκό μνημόνιο στην οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης με τη Λιβύη απεμπολώντας το δικαίωμα ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά όπως τα Δωδεκάνησα, το Καστελόριζο, η Κρήτη. Σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας που σαφώς ορίζει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ με τις ηπειρωτικές περιοχές.
Μία Τουρκία που συνεχίζει σχεδόν καθημερινά τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά. Ενώ το τελευταίο διάστημα με μία άκρως προκλητική ρητορική αμφισβητεί με δηλώσεις κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων και την ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Ενώ ο Τούρκος πρόεδρος επιδεικνύοντας τη «φιλειρηνική του στάση» μας δήλωσε ότι «έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ»…
Μία Τουρκία που αμφισβητεί ευθέως τη Διεθνή Συνθήκη της Λωζάνης αποκαλώντας τη θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη σαν «τουρκική». Σε πλήρη αντίθεση με τη Συνθήκη της Λωζάνης που ρητά αναφέρει την ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ως ελληνική εθνική μειονότητα και τη θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη ως μουσουλμανική.
Μία Τουρκία που τολμά να κατηγορεί την Ελλάδα ότι δήθεν καταπιέζει τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη. Και την ίδια ώρα ξεχνά ή κάνει πως ξεχνά πως η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη ακμάζει αριθμώντας περισσότερα μέλη από όσους υπήρχαν την περίοδο της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης. Σε αντίθεση με την ελληνική εθνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη που από 125.000 πριν τη Συνθήκη σε λιγότερες από 2.000 ψυχές σήμερα. Μία ιστορική εθνική μειονότητα που συστηματικά πολεμήθηκε επί δεκαετίες μέσω στοχευμένων μέτρων και ενεργειών που ευθέως καταστρατήγησαν τη Συνθήκη της Λωζάνης. Ενώ στην Ίμβρο και στην Τένεδο που η Συνθήκη προέβλεπε ειδικό αυτοδιοικητικό καθεστώς, αυτό καταργήθηκε μονομερώς από την Τουρκία εξαναγκάζοντας τους Ελληνορθόδοξους κατοίκους τους σε φυγή.
Η Τουρκία δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας. Δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παραμένει απέναντί τους Και για αυτό είναι υπόλογη.
* Ο κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
