Η ανυπαρξία μιας σοβαρής και ρεαλιστικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη, είναι ένα γεγονός που πλέον δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Η απουσία και ο ερασιτεχνισμός των Βρυξελλών, εν μέσω μιας δεινής κρίσης, είναι για μια ακόμη φορά κάτι αναμφίβολο. Αλλά και σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών η κατάσταση δεν διαφέρει. Η επιλογή που έχουν κάνει οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι να προσπαθούν να σβήσουν μια πυρκαγιά η οποία τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς, κάνοντας διαδοχικές ρίψεις βενζίνης.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Ο Πούτιν, ο οποίος, αναμφισβήτητα, κερδίζει μέχρι στιγμής τον ενεργειακό πόλεμο κατά κράτος, συνεχίζει να κάνει παιχνίδι με τις παραδόσεις φυσικού αερίου και τις διακοπές λειτουργίας των σταθμών παραγωγής ενέργειας, μειώνοντας συνεχώς την προσφορά, με αποτέλεσμα οι τιμές να έχουν κτυπήσει κόκκινο. Τελευταίο επεισόδιο στο ενεργειακό βασανιστήριο του Πούτιν προς την Ευρώπη, το κλείσιμο του Nord Stream και καλά για εργασίες συντήρησης για τρεις ημέρες, προκαλώντας νέα εγκεφαλικά από άκρη σε άκρη της Γηραιάς Ηπείρου.
Την ίδια στιγμή, ξεκάθαρα, οι ανήμπορες να αντιδράσουν πολιτικές ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών, έχουν επιλέξει ως φάρμακο αντιμετώπισης, την πολιτική της επιδότησης των λογαριασμών ενέργειας, που στην ουσία θα συνεχίσει να λειτουργεί αρνητικά για την αύξηση των τιμών, αλλά είναι πολύ πιθανό να κάνει την κρίση ακόμη πιο έντονη.
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι ακόμη δεν έχουμε δει την κορύφωση της κρίσης, με αυτό που έρχεται να είναι εξαιρετικά αιματηρό για τις ευρωπαϊκές οικονομίες και τους ευρωπαίους πολίτες.
Σε μια πρώτη θετική ένδειξη ότι η Ευρώπη μπορεί να ξυπνάει από το λήθαργο, η Τσεχική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σκέφτεται να συγκαλέσει έκτακτη σύνοδο των Υπουργών Ενέργειας, για να συζητήσει την επιλογή, επιβολής ανώτατου ορίου στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας.
Η πολιτική που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών από τις κυβερνήσεις, ενισχύει την πιθανότητα να τινάξει στον αέρα της οικονομίες των χωρών, οδηγώντας σε μια άνευ προηγουμένου κοινωνική και πολιτική κρίση, εντείνοντας την ήδη τραγική κατάσταση στο μέτωπο του πληθωρισμού.
Με δεδομένο, ότι οι τιμές στο χώρο της ενέργειας δεν φαίνεται να υποχωρούν σύντομα, είναι δεδομένο ότι αργά οι γρήγορα οι καταναλωτές θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο, των χωρίς τέλος επιδοτήσεων.
Στη χώρα μας, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την κυβέρνηση για το σχέδιο να καλύψει το 94% της αύξησης των λογαριασμών ρεύματος τον Σεπτέμβριο. Είναι σαφώς μια δημοφιλής πολιτικά απόφαση, ενόψει και των εκλογών που πλησιάζουν όλο και πιο πολύ, με δεδομένο μάλιστα ότι πολιτικές αναγκαστικών μέτρων μείωσης της κατανάλωσης δεν θα είναι καθόλου δημοφιλείς.
Δυστυχώς όμως, και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτό εντάσσεται στην επικίνδυνη λογική δεν λέμε στον κόσμο την αλήθεια. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, αλλά δεν είναι εύκολες και απαιτούν ηγέτες που έχουν τσαγανό να αναλάβουν το κόστος ακόμα και πολιτικής εξαφάνισης απέναντι στο καλό της χώρας. Και τέτοιοι ηγέτες δεν υπάρχουν.
Είναι τραγικό, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης, από νομοθετικά μέτρα περιορισμού της κατανάλωσης. Η εξοικονόμηση ενέργειας πρέπει να είναι η προτεραιότητα.
Αντί οι κυβερνήσεις να νομοθετούν για περικοπές στην κατανάλωση, οι κυβερνήσεις πετάνε χρήματα σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, με εκκλήσεις για αλληλεγγύη και προτάσεις για εθελοντικές δράσεις, όπως η μείωση των θερμοστατών και κρύα ντους.
Είναι αποκαρδιωτικό, αλλά η απάντηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, και η ανυπαρξία των Βρυξελλών, στην αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, είναι απόδειξη της τραγικής κατάστασης σε επίπεδο ηγεσίας και της αστάθειας του ευρωπαϊκού και διεθνούς πολιτικού συστήματος.
Είναι αξιολύπητο και καθόλα προκλητικό, την ώρα που ο λαός τους αντιμετωπίζει, σε μεγάλο ποσοστό το φάσμα της εκρηκτικής φτώχειας, να βλέπει κανείς τον ανεκδιήγητο απερχόμενο πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, μετά της μεγάλης διάρκειας ανέμελες διακοπές του, να πηγαίνει στο Κίεβο και να δηλώνει ότι θα είναι μεγάλο λάθος η έναρξη διαπραγματεύσεων, για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Φαίνεται ότι τα ουζάκια στην Κάρυστο προκάλεσαν στο μυαλό του επιδείνωση της τρικυμίας εν κρανίο που ήδη τον χαρακτήριζε.
Στην Ιταλία, η χώρα βαδίζει σε εκλογές, μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Ντράγκι. Στη Γαλλία, η κυβέρνηση Μακρόν βρίσκεται σε απόλυτη παράλυση. Και στη Γερμανία οι Σοσιαλδημοκράτες του Καγκελαρίου Σόλτς, βρίσκονται στην Τρίτη θέση των δημοσκοπήσεων.
Πραγματική αποσύνθεση και με το χειμώνα που έρχεται, ο Θεός να βάλει το χέρι του, να μην οδηγηθούμε σε γενικευμένη έκρηξη.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Αναλυτής Διεθνών Σχέσεων, Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, Μέλος του The International Institute for Strategic Studies, και επί σειρά ετών Ανταποκριτής στην Washington DC, διαπιστευμένος στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο
