Την ώρα που σε καθημερινή βάση η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα και αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία της χώρας μας, ο πειρατής του διεθνούς δικαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, Ταγίπ Ερντογάν, έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο το οποίο αν μη τι άλλο, θα πρέπει να προκαλεί εντονότατη ανησυχία όσο αφορά τη χάραξη εθνικής στρατηγικής της Ελλάδας απέναντι στην τουρκική απειλή. Πρόκειται για το σχέδιο δύο δεκαετιών της Τουρκίας να γίνει μια δύναμη κατασκευής όπλων. Και δυστυχώς είναι ένα σχέδιο το οποίο αρχίζει να αποδίδει.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Επιδόσεις…
Τα χαμηλού κόστους μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Τουρκίας βοήθησαν να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων στη μάχη της Ουκρανίας κατά της ρωσικής εισβολής και όσο και να μην ακούγεται εδώ στη χώρα μας, μεταμορφώνουν τις συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Μια σειρά τουρκικών εταιρειών εξάγει ελικόπτερα στις Φιλιππίνες, μια ναυτική κορβέτα στο Πακιστάν και τεθωρακισμένα οχήματα στην Κένυα. Η Τουρκία έχει αναπτύξει το ναυτικό της για να ανταγωνιστεί το αξιόμαχο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, και πουλάει περιπολικά σκάφη σε δέκα διαφορετικές χώρες.
Χρηματοδότηση…
Το καθεστώς Ερντογάν, ρίχνει 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, από 5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2002, σε μια προσπάθεια να μειώσει την εξάρτηση από Αμερικανούς και άλλους ξένους στρατιωτικούς προμηθευτές. Η ιδιωτική αμυντική βιομηχανία αυξήθηκε σε 11 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020 από 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2002. Οι συμφωνίες όπλων είναι πλέον ένα από τα εργαλεία επιλογής για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, καθώς χρησιμοποιεί πωλήσεις drones και άλλων όπλων για να οικοδομήσει σχέσεις και να προωθήσει τις φιλοδοξίες του καθεστώτος Ερντογάν, για παγκόσμια τουρκική επιρροή.
Αυτάρκεια – Εξαγωγές…
Η Τουρκία πλέον καλύπτει, περίπου το 70% των αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, από 30% στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Με βάση την επιτυχία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB-2, την υπογραφή της στρατιωτικής εξαγωγής, η Τουρκία επιδιώκει να γίνει βασικός προμηθευτής άλλων drones, συμπεριλαμβανομένων μη επανδρωμένων χερσαίων, θαλάσσιων και υποβρύχιων οχημάτων.
Η Τουρκία κατέλαβε τη 12η θέση στις εξαγωγές όπλων μεταξύ 2017 και 2021, πίσω από το Ισραήλ και την Ελβετία και μπροστά από την Ουκρανία και τη Σουηδία, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης. Η βιομηχανία της Τουρκίας εξακολουθεί να είναι μικρή σε σύγκριση με γίγαντες που πωλούν όπλα όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Γαλλία, αλλά έχει εισέλθει σε μια νέα κατηγορία από το 2001, όταν βρίσκονταν στην 36η θέση. Οι κορυφαίοι αγοραστές της είναι το Τουρκμενιστάν, το Ομάν και το Κατάρ.
Η Τουρκία εξακολουθεί να εξαρτάται από ξένους προμηθευτές για ιδιαίτερα προηγμένα όπλα, όπως μαχητικά αεροσκάφη και συστήματα αεράμυνας.
Την ίδια στιγμή που η Άγκυρα διαπραγματεύεται με την κυβέρνηση Μπάιντεν για μια συμφωνία για την αγορά ενός νέου στόλου μαχητικών F-16, ταυτόχρονα αναπτύσσει το δικό της μαχητικό αεριωθούμενο αεροσκάφος, συστήματα αεράμυνας και άρματα μάχης. Βέβαια, απέχει ακόμη χρόνια από την ανάπτυξη αυτών των βαρέων όπλων.
Στο πεδίο…
Αν και ο αμυντικός τομέας της Τουρκίας παραμένει μικρός σε σύγκριση με γίγαντες όπως η Κίνα, έχει τεράστια επιρροή λόγω του αντίκτυπου των drones της, στις πρόσφατες συγκρούσεις. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τουρκικά Bayraktar TB-2, έχουν βοηθήσει στην απώθηση των δυνάμεων της Ρωσίας στην Ουκρανία, και έχουν παίξει κρίσιμο ρόλο σε άλλες τρείς στη Συρία, στη Λιβύη και στη σύγκρουση του Αζερμπαϊτζάν με την Αρμενία.
Το TB-2 έχει δώσει σε μικρότερες χώρες, έναν χαμηλού κόστους τρόπο να αποκτήσουν πλεονέκτημα έναντι πιο ισχυρών αντιπάλων. Ένας στόλος έξι drones TB-2 και ο επίγειος εξοπλισμός που απαιτείται για τη λειτουργία τους κοστίζουν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, αντί για εκατοντάδες εκατομμύρια που κοστίζει, το Reaper MQ-9 αμερικανικής κατασκευής.
Προοπτικές…
Στην αποθήκη της τουρκικής αμυντικής εταιρίας Elektroland, στα περίχωρα της τουρκικής πρωτεύουσας, 10 μη επανδρωμένα οχήματα είναι έτοιμα, να αποσταλούν στον νέο τους ιδιοκτήτη, την κυβέρνηση του Μπαγκλαντές. Τα οχήματα, σχεδιασμένα για τη μεταφορά μη εκραγέντων πυρομαχικών, μοιάζουν με το ρομπότ Star Wars R2-D2, αλλά με ένα ζευγάρι γιγάντιων τροχών εκτός δρόμου για τραχύ έδαφος.
Μια εταιρεία με μόλις 50 υπαλλήλους, η Elektroland, είναι χαρακτηριστική της βιομηχανίας όπλων της Τουρκίας επειδή έχει ακμάσει τα τελευταία 15 χρόνια με κυβερνητική υποστήριξη.
Μπροστά από το κτίριο, ένας τεχνικός που κρατούσε ένα τηλεχειριστήριο δοκίμασε ένα νέο προϊόν, ένα μη επανδρωμένο χερσαίο όχημα που ονομάζεται Hancer, το οποίο κάθεται σε τέσσερις περιστρεφόμενες τροχιές και έχει σχεδιαστεί για να φέρει ένα αυτόματο όπλο.
Το ρομπότ έκανε ζουμ γύρω από τη λασπωμένη αυλή του εργοστασίου και σκαρφάλωσε πάνω από ένα σωρό άμμου. Σε όλο το μέτωπο του ήταν πιτσιλισμένο ένα μοτίβο που έμοιαζε με μάτια και κυνόδοντες.
Εργαλείο εξωτερικής πολιτικής…
Οι στρατιωτικές πωλήσεις της Τουρκίας έχουν φτάσει να αντικατοπτρίζουν τις μεταβαλλόμενες εξωτερικές σχέσεις της χώρας. Από πέρυσι, ο Ερντογάν επιδιώκει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Ισραήλ μετά από χρόνια ενός αδήλωτου Ψυχρού Πόλεμου για επιρροή στην περιοχή.
Η βελτίωση στις σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ειδικότερα, έχει αποδειχθεί πολλά υποσχόμενη για την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Η Elektroland, ετοιμάζεται να υπογράψει συμβόλαιο για την παράδοση 40 από τα οχήματά της στην Calidus, μια στρατιωτική-τεχνολογική εταιρεία των Εμιράτων.
Αξιωματούχοι των Εμιράτων εξέφρασαν επίσης ενδιαφέρον για την αγορά μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας από την Τουρκία, στέλνοντας μια λίστα προδιαγραφών για πιθανή αγορά. Οι πληροφορίες αναφέρουν, ότι τα σκάφη θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τα πολεμικά σκάφη που χρειάζονται συνοδεία μέσα από αμφισβητούμενα νερά, όπως τα Στενά του Χορμούζ.
Μια άλλη τουρκική εταιρεία που αναπτύσσει μη επανδρωμένα σκάφη είναι η Yonca-Onuk JV, με έδρα τις αποβάθρες στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Η εταιρεία, η οποία είναι περισσότερο γνωστή για την πώληση περιπολικών σκαφών στο Κατάρ, την Αίγυπτο και τη Γεωργία, οραματίζεται τα μη επανδρωμένα σκάφη της να εκτελούν αναγνωριστικές και ένοπλες αποστολές με λιγότερους κινδύνους για το προσωπικό του ναυτικού και της ακτοφυλακής. Το μη επανδρωμένου σκάφος της εταιρείας που ονομάζεται Sancar. Τροφοδοτούμενο από κινητήρα ντίζελ, το σκάφος μπορεί να λειτουργήσει με ταχύτητα 10 κόμβων για έως και 40 ώρες.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οδήγησε επίσης σε έκρηξη για τμήματα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Στη μικρή πόλη Yozgat, στην πανεπιστημιούπολη του Garanti Kompozit, μια εταιρεία κατασκευάζει προστατευτικό εξοπλισμό στρατιωτικού επιπέδου, ράβοντας και συσκευάζοντας πανοπλίες σώματος και κράνη για τον ουκρανικό στρατό. Η εταιρεία αύξησε την παραγωγή, προσλαμβάνοντας επιπλέον 120 υπαλλήλους για να αυξήσει το εργατικό δυναμικό της σε περίπου 1.200. Η εταιρεία έχει στείλει μεταξύ 80.000 και 100.000 σετ τεθωρακισμένων στην Ουκρανία από την έναρξη της ρωσικής εισβολής.
Όλη αυτή η εικόνα δεν έχει σκοπό να αποθεώσει την Τουρκία και την αμυντική της βιομηχανία. Ο στόχος είναι να κτυπήσει καμπανάκι σε έχουν τη σοβαρότητα και τη στοιχειώδη λογική να ακούσουν και να αντιληφθούν το σοβαρότατο κίνδυνο που αντιμετωπίζει η εθνική ασφάλεια της χώρας μας, από αυτή την εντυπωσιακή πρόοδο της Τουρκίας στον κρίσιμο τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.
Γιατί την ώρα που η Τουρκία και το καθεστώς του Ερντογάν, προχωρά σε άλματα στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και της αμυντικής αυτονόμησης, εμείς δίνουμε μάχη στη βιομηχανία τροπολογιών στον Αμερικανικό Κογκρέσο.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα Αμερικανικής Πολιτικής. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον, μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
