«Μας χωρίζει άβυσσος» είπε πρόσφατα ο πρωθυπουργός για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι’ αυτό δεν απαντάει μόνο στο αν θα ήταν εφικτή μία τέτοια συγκυβέρνηση, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, αλλά αποτυπώνει και τη δραματική διάσταση ανάμεσα στη σημερινή κυβέρνηση και στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση.
Του Στάθη Κωνσταντινίδη *
Μία διάσταση που δεν ορίζεται μόνο από ιδεολογικές διαφορές, όπου εκεί θα έλεγε κάποιος ότι μπορούν να υπάρξουν γεφυρώσεις όταν η δημοκρατία καλείται να υπερβεί εκλογικά αδιέξοδα, αλλά ακόμα και από το πως τα δύο κόμματα αντιλαμβάνονται το πολιτικό περιβάλλον και τον ρόλο τους σε αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ταυτοποιηθεί ως ένα σχήμα που βρίσκεται -υποτίθεται- απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο. Όταν, όμως, του δόθηκε η ευκαιρία, δεν προσπάθησε να ανατρέψει ή να εξυγιάνει το σύστημα εξουσίας, αλλά να ελέγξει τους αρμούς του, για λόγους επικράτησης στο πολιτικό σκηνικό.
Αλλά και ως αξιωματική αντιπολίτευση, το κόμμα του κ. Τσίπρα ουσιαστικά ετεροπροσδιορίζεται. Δεν έχει πρόταση και θετική ατζέντα. Εκπέμπει διχαστικό μήνυμα και αναζητά τη σύγκρουση. Είναι «αντί»!
Στη νομοθετική διαδικασία, η άρνηση έχει σχεδόν καθολικό χαρακτήρα. Όχι μόνο με την καταψήφιση κάθε μεταρρυθμιστικής πρωτοβουλίας της σημερινής κυβέρνησης, κάτι αναμενόμενο, αλλά και με την υπονόμευση κάθε πολιτικής, ακόμα και για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Σε κάθε στάδιο της επώδυνης αυτής περιπέτειας αναζητούσε το πρόσχημα για να αποστασιοποιηθεί, γεγονός που αποτελεί θλιβερή εξαίρεση τουλάχιστον για τις ευρωπαϊκές χώρες.
Ο “ανένδοτος” του ΣΥΡΙΖΑ τον οδήγησε ακόμα και σε κοινοβουλευτικά ευτράπελα. Να μην ψηφίζει μέτρα οικονομικής ενίσχυσης των πολιτών και των επιχειρήσεων, την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με Ευρωπαϊκές Οδηγίες, διακρατικές συμφωνίες τις οποίες είχε παλαιότερα υποστηρίξει, ακόμα και τις αμυντικές δαπάνες της χώρας!
Δε βρήκε μία καλή κουβέντα για τις εθνικές επιτυχίες στο Ταμείο Ανάκαμψης, στην αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τις αγορές, στη θεαματική επανάκαμψη στην ανάπτυξη, στην ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων.
Εξέφραζε μιζέρια και μικρότητα ακόμα και όταν τα υπερσύγχρονα Rafale πετούσαν πάνω από την Ακρόπολη και εξέπεμπαν μηνύματα υπερηφάνειας, αυτοπεποίθησης, ασφάλειας, ειρήνης και προόδου!
Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ δε διδάχθηκε από την κυβερνητική του θητεία ούτε τον οφειλόμενο σεβασμό απέναντι στους θεσμούς της Πολιτείας. Επιδεικτικά αμφισβητεί τη δικαστική εξουσία, παρεμβαίνει στο έργο της αστυνομίας, παρακινεί σε αντιδράσεις και υποθάλπει πολιτικά παραβατικές συμπεριφορές.
Στο οικονομικό πεδίο έχει βρει την άκοπη μέθοδο του να υπόσχεται εις διπλούν ό,τι εφαρμόζει η κυβέρνηση. Στους υπόλοιπους τομείς έχει πρακτικά δεσμευτεί να ανατρέψει το νομοθετικό έργο που έχει παραχθεί, ακόμα και να επαναφέρει την ηπιότερη ποινική μεταχείριση δραστών ειδεχθών εγκλημάτων.
Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί αξιόπιστο συνομιλητή ούτε για τα άλλα κόμματα, κάτι που ακυρώνει κάθε προσδοκία του να γίνει ρυθμιστής των εξελίξεων, αξιοποιώντας ως σανίδα σωτηρίας του την απλή αναλογική.
Έχει, εξάλλου, καταγραφεί ότι, ακόμα και στις δυσκολότερες περιστάσεις για τη χώρα, η λαϊκίστικη στάση του αποδοκιμάστηκε από τους πολίτες, γεγονός που θα επιβεβαιωθεί ακόμα εντονότερα στην άμπωτη των επιπτώσεων της πανδημίας, οπότε και θα φανούν σε όλη τους την έκταση τα ευεργετικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής.
* Ο κ. Στάθης Κωνσταντινίδης είναι Γραμματέας στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και Βουλευτής Ν. Κοζάνης με τη Νέα Δημοκρατία.
