Είναι πλέον ζήτημα χρόνου. Αργά ή γρήγορα εκλογές θα γίνουν. Ήδη ο προεκλογικός κύκλος άνοιξε. Ο Πρωθυπουργός σταθμίζει τα δεδομένα για να καταλήξει ποια χρονική συγκυρία θα είναι η λιγότερη επιζήμια για τον ίδιο.
Του Μάξιμου Σενετάκη*
Το πρωθυπουργικό δίλημμα είναι μάλλον ευδιάκριτο. Έχει να προσμετρήσει το κόστος δυο κακών επιλογών.
Από την μια η κακή συγκυρία του Φθινοπώρου. Με νωπές τις πληγές από την τραγωδία στο Μάτι να ακυρώνουν ουσιαστικά το αφήγημα της “καθαρής εξόδου”. Από την άλλη την επίσης κακή συγκυρία τον Μάιο του 2019. Τότε που στις εφιαλτικές μνήμες του καλοκαιριού, θα προστεθούν η κύρωση της συμφωνίας για το Μακεδονικό, οι περικοπές των συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου και ό,τι άλλο απρόοπτο συμβεί σε μια κυβέρνηση που ήδη παρουσιάζει “μεταρρυθμιστική κόπωση” και όχι μόνο…
Έτσι, για τη συγκυρία του Φθινοπώρου ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει να διασώσει όσο πολιτικό κεφάλαιο του απομένει. Για την συγκυρία της Άνοιξης του 2019 κινδυνεύει να το έχει εξαντλήσει πλήρως.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές πως ολοένα και λιγότεροι ασχολούνται με τους προβληματισμούς ή τους οραματισμούς του “44χρονου” Πρωθυπουργού. Το έργο του στα τρισήμισυ χρόνια διακυβέρνησης είναι χειροπιαστό. Οι πολίτες μπορούν να το κρίνουν και να αποτιμήσουν.
Διαισθάνομαι όμως πως το θέμα τους δεν είναι πλέον ο Τσίπρας. Ως Πρωθυπουργός εμετρήθη…
Το θέμα είναι, πώς οι πολίτες μετρούν και αξιολογούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τον βλέπουν ήδη να κυβερνά και τον κρίνουν προκαταβολικά. Είναι άλλη μια παραδοξότητα της συγκυρίας. Δεν ακούς πλέον κριτική για το τι κάνει ή δεν κάνει ο Πρωθυπουργός. Ακούς …προκαταβολική κριτική για το τι θα έκανε ή δεν θα έκανε στη θέση του ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Άλλοτε ειρωνικό, άλλοτε ειλικρινές, σίγουρα πάντως δημοφιλές το ερώτημα: “Δηλαδή θα έρθει ο Κυριάκος να μας σώσει;” Ή “δηλαδή ο Κυριάκος θα τα έκανε καλύτερα”
Καταρχήν δεν πιστεύω σε Μεσσίες που σώζουν λαούς. Πιστεύω ότι ένας λαός σώζεται και επιβιώνει μόνο όταν εμπιστεύεται τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Μπορεί η κρίση να κλόνισε την εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δημοκρατία μας. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να καβάλησε το κύμα της “αγανάκτησης” για τη βιαιότητα της απαιτούμενης (και αναγκαίας) δημοσιονομικής προσαρμογής, για να επιβάλλει μια συλλογιστική απαξίωσης των πάντων.
Ευτυχώς όμως, δεν τα κατάφερε. Διότι το “νέο” που θα αντικαθιστούσε το “παλιό”, φάνηκε εμπαθές και ανεπαρκές. Ολοκληρωτικό παρά “προοδευτικό”. Εντέλει καταστροφικό.
Οπότε ναι. Ο Κυριάκος και η ΝΔ θα τα έκανε και θα τα κάνει πολύ καλύτερα. Όχι μόνο γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι η σύγχρονη εκδοχή του Ευρωπαίου πολιτικού, αλλά και γιατί ηγείται μιας παράταξης με διαχρονική αξία. Διαχρονικό παραμένει κάτι που έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται. Να αυτολογοκρίνεται, να αυτοκαθάρεται, να μεταρρυθμίζεται, να εκσυγχρονίζεται, να αλλάζει… Χωρίς να κλονίζει το θεμέλιο της ύπαρξης του, χωρίς να αλλοιώνει τον χαρακτήρα και τον πυρήνα των αξιών του.
Ο σεβασμός στους θεσμούς και στο κράτος δικαίου αποτελεί θεμέλιο της ύπαρξης ενός κράτους. Ο σεβασμός στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών, προϋπόθεση εύρυθμης λειτουργίας της Δημοκρατίας.
Χρειάζεται να επιστρέψουμε στις βασικές έννοιες. Να ξαναδούμε και να καταλάβουμε την αξία της Δημοκρατίας, της Εθνικής Κυριαρχίας, της Δικαιοσύνης, της Ασφάλειας, της Παιδείας, της Ορθοδοξίας.
Ό,τι εκδηλώνει αυταρχικές συμπεριφορές. Ό,τι αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα. Ό,τι εμποδίζει τη Δικαιοσύνη να επιτελεί ανεξάρτητη το έργο της. Ό,τι υπονομεύει την Ασφάλεια και την προστασία του πολίτη. Ό,τι υποβαθμίζει την Παιδεία. Ό,τι αλλοιώνει το θρησκευτικό φρόνημα και την εθνική ταυτότητα, πρέπει να αποκαλύπτεται και να αντιμετωπίζεται.
Μια σειρά από παρεμβάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στα ζητήματα που προκύπτουν καθημερινά επιβεβαιώνει το σεβασμό του ίδιου και της ΝΔ στις βασικές αξίες που κράτησαν το Έθνος όρθιο στους αιώνες.
Με την τελευταία τραγωδία στο Μάτι έγινε εμφανές και στον πλέον καχύποπτο, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να είναι ο θεματοφύλακας των παραπάνω αξιών. Ότι μπορεί να επαναφέρει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος. Όχι το κράτος πατερούλη που θα δίνει επιδόματα και θα βολεύει ημετέρους. Αλλά σε ένα κράτος που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες προς όλους, ασφάλεια και δικαιοσύνη.
Χωρίς ανούσιες υστερίες. Χωρίς φθηνούς μικροπολιτικούς εντυπωσιασμούς. Με σεμνότητα και σεβασμό στα θύματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε τα αυτονόητα. Απονομή Δικαιοσύνης για τους υπαίτιους της τραγωδίας και πλήρη ανασχεδιασμό του μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας. Χωρίς Δικαιοσύνη, χωρίς Ασφάλεια, το κράτος αποσυντίθεται, η Δημοκρατία αυτοκαταργείται.
Back to the basics, όπως θα έλεγε κάποιος το “ξαναρχίζουμε από τα βασικά” σε άπταιστα …ελληνικά! Χωρίς θεσμούς, χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς ασφάλεια, καμία χώρα δεν κυβερνιέται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το γνωρίζει καλά και έχει ήδη αρχίσει να κυβερνά.
* Ο Μάξιμος Σενετάκης είναι πρώην Βουλευτής ΝΔ Ηρακλείου, ειδικός σύμβουλος του Προέδρου της ΝΔ για θέματα ανάπτυξης Κρήτης
