Μία σοφή ρήση λέει “ να προσέχεις τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να το πάθεις”. Και η ρήση αυτή σήμερα, απαντά στο πρόσωπο των σημερινών διαχειριστών της εξουσίας και του επί τριάμισι συναπτά έτη πρωθυπουργού της Ελλάδας .
Της Μαρίας Ε. Δημητρίου
“Το άρχειν ήδιστον” έλεγε ο Αριστοτέλης, για να μεταποιηθεί στις μέρες μας και να καταλήξει στο γνωστό, η εξουσία είναι το μεγαλύτερο αφροδισιακό.
Γι αυτό κάθε που προκηρύσσονται εκλογές τρέχουν όλοι με χαρά και προσμονή να διεκδικήσουν μια θέση σε κάποιο ψηφοδέλτιο γιατί η εξουσία σου δίνει κύρος και ισχύ και ξεκινούν έναν αγώνα να πείσουν τον κόσμο ότι εκείνοι είναι οι καλύτεροι, οι πιο άξιοι, αυτοί που θα τα καταφέρουν εκεί που απέτυχαν οι άλλοι και πάντα ακούς το ίδιο μοτίβο χωρίς ίχνος φαντασίας χωρίς καμία παραλλαγή, γιατί είναι και ο κόσμος που είναι εκπαιδευμένος να ακούει τέτοια, που αν του αλλάξεις λίγο τη συχνότητα , δεν θα μπορεί να συντονιστεί και γιατί και η αλήθεια δεν είναι ευπροσήγορη, το εναντίον μάλιστα θα έλεγα, ότι έχει τον ανθρωποδιώχτη, γιατί συνήθως η αλήθεια είναι σκληρή και όλοι θέλουν να πατάνε σε βαμβάκι και έχει και γωνίες που καμιά φορά σε κτυπάνε και όλοι προτιμούν τα στρογγυλέμενα, όπως το γυάλινο τραπεζάκι του σαλονιού που όταν έχεις παιδιά το προτιμάς για ασφάλεια . Αλλά θέλετε να σας πω κάτι ;
Εκεί είναι που την πατάς, στα στρογγυλεμένα, γιατί δεν έχεις πια το φόβο, είσαι ήσυχος ότι τα διάλεξες τα πράγματα σωστά και νιώθεις ασφαλής. Έτσι την πάτησα και γω με το στρογυλλό γυάλινο τραπεζάκι του σαλονιού και αράδιασα και γύρω κάτι ινδικές μαξιλάρες ήταν πολύ στη μόδα τότε, έδειχναν και πολύ ντιζαϊνάτες και παρόλο που ο μικρός μου ήταν δεκαοκτώ μηνών δε μου έκοψε ότι το παιδί μπορεί να σκοντάψει πάνω σ’ αυτές και να πέσει με το κεφάλι στο στρογγυλεμένο έστω κρύσταλλο και να χρειαστεί να του το ράψουν λίγο πάνω από το ματάκι .
Θυμάμαι που ο γιατρός με έβαλε να του κρατάω το χεράκι του και αυτό να κλαίει από τον πόνο και γω μέσα μου να πονάει η ψυχή μου και να μέμφομαι τις μεγάλες ινδικές μαξιλάρες μα πιο πολύ τον εαυτό μου, γιατί δεν είχα σκεφτεί, δεν είχα προβλέψει το κακό. Γιατί παρασύρθηκα από το ωραίο, το αισθητικό του πράγματος και δεν σκέφτηκα το πρακτικό, γιατί δεν είδα πέρα από την επιφάνεια γιατί όφειλα να προβλέψω, για να μη συμβεί το κακό και δεν το έκανα.
Γιατί όταν έχεις μια εξουσία, όποια εξουσία είναι αυτή το μόνο που πρέπει να σκέφτεσαι είναι ότι φέρεις μια ευθύνη . Πρώτα από όλα προς τους άλλους .
Και δεν είμαι σίγουρη αν οι σημερινοί διοικούντες έχουν συναίσθηση αυτής της ευθύνης. Γιατί η εξουσία τους ήρθε ξαφνικά και αναπάντεχα, από σπόντα θα έλεγα και λόγω ατυχών συγκυριών θα συμπλήρωνα .
Και δεν ήταν έτοιμοι να τη διαχειριστούν . Είχαν τον ενθουσιασμό και την έπαρση του πρωτόπειρου που πιστεύει ότι όλος ο κόσμος του ανήκει. Και συνήθως στέκει στο περιτύλιγμα ,στα πανηγύρια και τους εορτασμούς της νίκης αγνοώντας ότι μετά έρχονται τα δύσκολα όταν θα πρέπει να κάνει πράξη αυτά τα ωραία που υποσχέθηκε .
Θυμηθείτε την πρώτη παρουσιάση της Ρένας Δούρου και της ομάδας της στο Σύνταγμα μετά την νίκη της στην Περιφέρεια Αθηνών . Πρόσταξε όλους τους συνεργάτες της να πάνε όλοι “ ένα βήμα πίσω ” για να μείνει μόνη αυτή μπροστά, να γευτεί την νίκη…
Η Περιφερειάρχης που τώρα τηρεί σιγήν ιχθύος και δεν κάνει ένα βήμα μπροστά, τώρα την ώρα της ευθύνης και αφού έχουν συμβεί τόσα γεγονότα στην Αττική, πλημμύρες και φωτιά λόγω καθυστερήσεων και παραλείψεων από την Περιφέρεια και έχουν χαθεί τόσες αθώες ψυχές .
Από την άλλη ο δήμαρχος Μαραθώνα, που με τόση ελπίδα ο κόσμος του εμπιστεύτηκε τη ψήφο του, ευελπιστώντας ότι θα κάνει την περιοχή Μονακό και τώρα μετά την καταστροφή, δύο αντιδήμαρχοι έχουν ήδη παραιτηθεί ρίχνοντας βολές εναντίον του και 23 από τα 30 μέλη του Δήμου Μαραθώνα ζητούν την παραίτηση του γιατί τον θεωρούν ανεπαρκή .Γιατί δεν φτάνουν πάντα οι προθέσεις, άλλωστε ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις σύμφωνα με το Δάντη . Και στην προκειμένη περίπτωση πήρε σάρκα και οστά με τον πιο τραγικό τρόπο.
Ο υπουργός άμυνας ο οποίος έκανε τα πάντα για να κερδίσει το πολυπόθητο υπουγείο και έβριζε χυδαία τους πολιτικούς του αντιπάλους για να υπογράψει τα ίδια και χειρότερα μνημόνια και αφού ντύθηκε με όλες τις στρατιωτικές στολές που υπάρχουν και ήταν ικανός να εφεύρει και άλλες για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του, ξαφνικά συνειδητοποίησε έντρομος ότι όλο αυτό δεν είναι παιχνίδι, όταν οι θάλασσα άρχισε να ξεβράζει τα σώματα εκείνων που δεν έσωσαν…
Το ίδιο και ο πρωθυπουργός που πίστευε ότι θα άλωνε τα ευρωπαϊκά σαλόνια χωρίς σχέδιο, χωρίς πλάνο, έτσι στα τυφλά, αγνοώντας ηθελημένα ή αθέλητα τον κίνδυνο στον οποίο οδηγούσε τη χώρα.
Ένας νέος φέρελπις πολιτικός στα μάτια των ψηφοφόρων του που αποτελούσε το καινούργιο και το φρέσκο χωρίς όμως εμπειρία, χωρίς λύσεις απλά και μόνο για να κερδίσει την εξουσία και ύστερα βλέπουμε.
Και τώρα που είδαμε ότι σε όλους τους τομείς αποδείχτηκε ερασιτέχνης και πολύ λίγος, πήγε στα κρυφά και μόνος πάνω από τις στάχτες να δει τα αποτελέσματα των δικών του επιλογών.
Και αυτό που στην αρχή το προέβαλλαν ως προτέρημα, τη νεότητα , τώρα πάνω στα αποκαίδια μιας αποτυχημένης διακυβέρνησης παρουσιάζεται ως άλλοθι από τον υπουργό Επικρατείας κ. Βερναρδάκη που ζήτησε την επιείκεια λόγω του νεαρού της ηλικίας του κ Τσίπρα…
“ Να μη βάλλετε ένας νέος άνθρωπος ο οποίος είναι 44 χρονών και έχει φορτωθεί όχι μόνο τις πολεοδομικές, χωροταξικές αδυναμίες της πολιτικής προστασίας, της αδυναμίες πυρόσβεσης, αλλά και το οικονομικό έγκλημα που έχει συντελεστεί απέναντι στη χώρα αλλά και έγκλημα στο κοινωνικό κράτος” είπε σε ραδιοφωνική συνέντευξη.
Αν ήταν όμως μικρός και δεν μπορούσε, θα έπρεπε να περιμένει να μεγαλώσει, να αποκτήσει εμπειρία. Δεν θα έπρεπε να μάθει πάνω στις ζωές των ανθρώπων . Το να ακούγεται από κυβερνητικά χείλη αυτό ως δικαιολογία είναι μια ακόμη απόδειξη ότι οι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει το εύρος της ευθύνης που έχουν .
Μην τον μαλώνετε λοιπόν τον πρωθυπουργό, κατά τα στελέχη του είναι μικρός ακόμα …
