Το 450-449 πχ ο Αθηναίος στρατηγός Κίμωνας κατέπλευσε στην Κύπρο με 200 συμμαχικές τριήρεις για να την απελευθερώσει από τους Πέρσες . Αφού απελευθέρωσε το Μάριο ένα από τα δέκα αρχαία βασίλεια που βρισκόταν στην σημερινή περιοχή του Ακάμα, στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού και τους Σόλους, προχώρησε προς το Κίτιο. Κατά τη διάρκεια όμως της πολιορκίας της πόλης ο Κίμωνας πέθανε.
*Γράφει η Μαρία Ε.Δημητρίου
Πριν ξεψυχήσει διέταξε τους στρατιώτες του να κρατήσουν το θάνατο του κρυφό για να μην πέσει το ηθικό των συμμάχων και για να μην αναθαρρήσουν οι εχθροί . Έτσι και έγινε και όταν στο τέλος οι Έλληνες κατάφεραν να νικήσουν τους Πέρσες η νίκη αυτή χρεώθηκε στην Κίμωνα και έμεινε ιστορική η φράση και “νεκρός ενίκα.” Αυτά γράφει η ιστορία για εκείνη την εποχή .
Για το σήμερα ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι η κυβέρνηση στην προσπάθεια της να παρουσιάσει ερείσματα και να πείσει ότι έχει τη στήριξη των πευματικών ταγών του τόπου για τη συμφωνία που υπέγραψε με τα Σκόπια, παρουσίαζε ακόμα και ανθρώπους που έχουν φύγει από τη ζωή εδώ και κάμποσα χρόνια ότι την υποστηρίζουν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πρόσφατα κυκλοφόρησε αίφνης ένα μανιφέστο υποστήριξης της συμφωνίας που υπέγραψε η Ελληνική κυβέρνηση με την κυβέρνηση των Σκοπιών στην οποία και παραχωρεί ουσιαστικά το όνομα της Μακεδονίας και από κάτω το υπογράφουν 300 άνθρωποι των γραμμάτων των τεχνών και όσων εν γένει υποστήριζαν οι εννέα μούσες τέλος πάντων .
Και αυτό ήταν ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η κυβέρνηση ως αντιπερασπισμό στα εκατομμύρια όχι, που διατρανώνουν οι Έλληνες σε όλη την επικράτεια εντός και εκτός χώρας .
Και εντάξει θα πούμε, μπορούμε να δείξουμε και μια επιείκεια, ότι έχει ο καθένας θα δείξει, τριακόσιους , τριακόσιους . Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί και αυτοί λειψοί είναι, ούτε καν τριακόσιοι .
Και εδώ φταίει και το facebook και τα άλλα μέσα γιατί πολύ αέρα έχουν πάρει όλοι, που νομίζουν ότι η σελίδα τους είναι γραφείο τύπου, μια μικρή εφημερίδα, ή στην καλύτερη ραδιοφωνικός σταθμός και ενημερώνουν ότι ουδέποτε υπέγραψαν μια τέτοια συμφωνία .
Αμ χαζός ήταν ο Ερτογάν που ήθελε να ελέγξει το διαδίκτυο; Κάτι τέτοια ήθελε να αποφύγει .Να βγαίνει ο καθένας να λέει το μακρύ του και το κοντό του και να ρεζιλεύουν κοτζά μου κυβέρνηση .
Γιατί οι άνθρωποι μια αποπληξία φάνταζομαι κόντεψαν να την πάθουν όταν είδαν το όνομα τους κάτω από ένα τόσο σημαντικό έγγραφο που αφορά τα της πατρίδας χωρίς να ερωτηθούν . Προφανώς αυτό δείχνει και την εκτίμηση που έχουν προς τους καλλιτέχνες που πρόσκεινται στο χώρο τους , τους οποίους οικειοπούνται την υπογραφή. Τους θεωρούν τόσο δεδομένους που δε χρειάζονται καν την άδεια τους .
Το πιο σοβαρό όμως στην υπόθεση και μακάβριο, είναι που μαζί με τους άλλους έβαλαν και το όνομα και την υπογραφή ενός ηθοποιού ο οποίος δεν βρίσκεται πια ανάμεσα μας .
Και αυτό πέραν της ηθικής πλευράς του γεγονότος φανερώνει την προχειρότητα και τη βεβιασμένη ανάγκη να παρουσιάσουν κάτι ως αντιπερισπασμό.
Αλλά ακόμα και αν αυτή η λίστα ήταν σωστή αν αυτοί οι τριακόσιοι υπήρχαν , γιατί δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να βρεις τριακόσια άτομα να υπογράψουν, ή μήπως είναι; Αλλά ας δεκτούμε για χάριν της συζήτησης ότι βρίσκονταν τελικά , γιατί εμείς είμαστε και καλοί άνθρωποι και καλοπροαίρετοι και προπαντός δεν περιαυτολογούμε και αυτό φαίνεται άλλωστε . Τι θέλει να μας πει ο ποιητής, ότι η δική τους υπογραφή αξίζει περισσότερο από τους άλλους, τους υπόλοιπους ; Αντισταθμίζουν αυτοί οι τριακόσιοι τα εκατομμύρια ;
Αν θυμάμαι καλά ακόμα έχουμε δημοκρατικό πολιτεύμα και οι πολλοί αποφασίζουν και όχι οι λίγοι .Τα αριστοκρατικά και απολυταρχικά πολιτεύματα υπήρχαν σε μια άλλη εποχή.
Και εν τοιαύτη περιπτώσει γιατί να μην ανασύρουμε μια άλλη λίστα λίγο παλιότερη του 1992 που την είχαν υπογράψει κάποιοι άλλοι άνθρωποι του πνεύματος ανάμεσα τους και ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης και ήταν εναντιωτική. Τι πάει να πει αυτό . Ποιοι άνθρωποι των γραμμάτων έχουν δίκιο οι τότε ή οι νυν;
Και ποιοι είναι στην τελική οι άνθρωποι του πνεύματος .
Γιατί όπως λέει και ένας σύγχρονος άνθρωπος των γραμμάτων και αυτός στον τοίχο του στο facebook o συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης “ άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης είμαστε λίγο ως πολύ όλοι . Κάποιοι απλώς ασκούν καλλιτεχνικά ή σχετικά με τα γράμματα και την εκπαίδευση επαγγέλματα . Και δεν υπερέχουν σε απολύτως τίποτα από τους υπόλοιπους.”
Αυτή η σπασμωδική κίνηση φανερώνει τον πανικό μιας κυβέρνησης που βρίσκεται εν διαστάσει με το λαό της και καμία λίστα δεν πρόκειται να αποτρέψει το κύμα αγανάκτησης που εκδηλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις του.Όποιος και αν υπογράψει όσοι και αν υπογράψουν ο Ελληνικός λαός δε θα υπογράψει ποτέ .
Και έτσι για την Ιστορία την τότε και την νυν, η Κύπρος απελευθερώθηκε οριστικά από τους Πέρσες το 332 πχ από το Μέγα Αλέξανδρο .
