Έχουμε δει πολλούς ανθρώπους να αλλάζουν τα πιστεύω τους και τις πεποιθήσεις τους, όπως για παράδειγμα την εθνικότητα, τη θρησκεία, τα πολιτικά κόμματα που τους εκπροσωπούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως, όχι μόνο δυσκολεύονται, αλλά τους είναι σχεδόν ακατόρθωτο να αλλάξουν την ποδοσφαιρική τους ομάδα. Μ’ αυτή μεγάλωσαν, μ’ αυτή γαλουχήθηκαν, μ’ αυτή έκλαψαν και πανηγύρισαν. Την υποστηρίζουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες: είτε κερδίζει, είτε χάνει, είτε αλλάζει παίκτες, είτε προπονητή, είτε ιδιοκτησία. Γι’ αυτή θα πάνε στο γήπεδο κρατώντας τη σημαία της, θα τραγουδήσουν, θα βρίσουν τους αντιπάλους και οι πιο φανατικοί θα δημιουργήσουν επεισόδια, θα αναμετρηθούν με τις μονάδες τήρησης τάξης και στο τέλος, θα επιστρέψουν σπίτι τους, ικανοποιημένοι πως έπραξαν το «καθήκον» τους.
Της Ντορέλλας Καμχή *
Κάτι ανάλογο συμβαίνει στις μέρες μας με τους φανατικούς υποστηρικτές των Παλαιστινίων. Έχοντας ταχθεί υπέρ αυτών σε άλλες εποχές, επηρεασμένοι από το γεγονός ότι αυτός ο ταλαίπωρος λαός έχει υποστεί πολλά δεινά χωρίς να ευθύνεται ο ίδιος για τις επιλογές των ηγετών του και τα διεθνή πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, αρνούνται να επανεξετάσουν την σκοπιά τους, αδιαφορώντας για το αν τα επεισόδια που διαδραματίζονται, αυτή τη στιγμή, στη Μέση Ανατολή προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από την εξτρεμιστική οργάνωση Χαμάς, η οποία διαφεντεύει στην Λωρίδα της Γάζας, και όχι από την πλειοψηφία των Παλαιστινίων και την Παλαιστινιακή Αρχή, που όπως φαίνεται δεν έχουν κανένα συμφέρον για να προκαλέσουν την τρέχουσα κατάσταση. Ειρήσθω εν παρόδω, η Χαμάς δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα του Παλαιστινιακού λαού και συμπεριφέρεται ως δυνάστης στη Λωρίδα της Γάζας από την κατάληψή της από αυτήν στις 14 Ιουνίου 2007. Και κάτι σημαίνει το γεγονός ότι οι προγραμματισμένες για τις 22 Μαΐου 2021 εκλογές αναβλήθηκαν επ’ αόριστον εξαιτίας των εξελίξεων.
Είναι σαφές ότι οι πράξεις πολέμου, που είναι η εκτόξευση πυραύλων σε κατοικημένες περιοχές, ξεκίνησαν από την Χαμάς, με πρόσχημα τις διεκδικήσεις ακίνητης περιουσίας μεταξύ Εβραίων και Αράβων στην Ιερουσαλήμ που όμως αποτελούν πράξεις αστικού δικαίου κι εκδικάζονται, ήδη, από τα αστικά δικαστήρια του Ισραήλ. Είναι φυσιολογικό, οι εκτοξεύσεις πυραύλων που απειλούν ζωές Ισραηλινών, να προκαλούν το μένος του Ισραήλ, το οποίο, έχοντας την υποχρέωση να προστατεύσει τους πολίτες του, αντεπιτίθεται σφόδρα, με αποτέλεσμα αντίστοιχα σημαντικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και περιουσίες
Το πιο φυσιολογικό, λοιπόν, θα ήταν να καταδικαστεί και να απομονωθεί η τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς και να της επιβληθούν κυρώσεις προκειμένου να σταματήσει να επιτίθεται σε άμαχο πληθυσμό.
Αντ’ αυτού, ένα ποσοστό της κοινής γνώμης, υποστηρίζει οτιδήποτε Παλαιστινιακό με τον ίδιο φανατισμό που θα υποστήριζε την ποδοσφαιρική του ομάδα, ανεξάρτητα αν αφορά το σύνολο των Παλαιστινίων ή μια τρομοκρατική οργάνωση, και χωρίς να εξετάζουν αν οι πράξεις τους αυτές είναι αντίσταση ή αποτελούν εγκλήματα πολέμου.
Φτάνουμε δε, στο ακραίο σημείο, δημοτικές αρχές στη χώρα μας να υψώνουν την Παλαιστινιακή σημαία στα δημαρχεία ως ένδειξη αλληλεγγύης.
Ίσως θα πρέπει, τελικά, να εξετάζουμε με μεγαλύτερη προσοχή, ποια είναι τα συμφέροντα του δοκιμαζόμενου Παλαιστινιακού λαού αλλά και ποια τα συμφέροντα της χώρας μας τα οποία συμπαρατάσσονται με αυτά του Ισραήλ και όχι με τα συμφέροντα της Χαμάς, τα οποία, ως γνωστόν, συμπορεύονται με αυτά της Τουρκίας του Ερντογάν. Ας μη ξεχνάμε πως η Χαμάς ήταν η πρώτη που στήριξε την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
*Η κα Ντορέλλα Καμχή είναι μέλος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών και μέλος του Διπλωματικού Σώματος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου.
