*της Εsmahan Aykol
Ο Ερντογάν θριάμβευσε και πάλι στις εκλογές. Και τώρα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να χάσει ο Ερντογάν την εξουσία με νόμιμο τρόπο. Αν συνέβαινε αυτό, θα έμπαιναν στο στόχαστρο τα 16 χρόνια του στην εξουσία και οι παρανομίες για τις οποίες κατηγορείται. Αν έχαναν την εξουσία ο Ερντογάν και το κόμμα του, θα έπρεπε να παραπεμφθούν σε δίκη και να πληρώσουν. Και αυτό είναι προς το παρόν αδιανόητο, αν ληφθεί υπόψη ότι έχουν μαζί τους την αστυνομία και στον στρατό. Ισως να υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος, οι διεθνείς πιέσεις, ο εμφύλιος πόλεμος, δεν ξέρω.
Το ποσοστό που έλαβε ο Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές είναι απίστευτο. Ολη την ημέρα το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μιλούσε για παρατυπίες, αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Ούτε ο Ερντογάν πρόκειται να αλλάξει μετά τις εκλογές αυτές. Το μόνο ελπιδοφόρο γεγονός είναι ότι μπήκε στο κοινοβούλιο το κουρδικό κόμμα. Αντί να τις κερδίσει ο συνασπισμός που βρίσκεται στην εξουσία, αυτές οι 67 έδρες πηγαίνουν σε ένα κόμμα που υποστηρίζει τα δικαιώματα των Κούρδων και εκφράζει τον κόσμο της Αριστεράς.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το «Καλό Κόμμα» της Μεράλ Ακσενέρ πήγε χειρότερα από τις προβλέψεις. Το εθνικιστικό κόμμα των Γκρίζων Λύκων την ξεπέρασε.
Σε ό,τι αφορά την κοσμική αντιπολίτευση, υπήρχαν μεγάλες ελπίδες στην Τουρκία. Ο υποψήφιός τους Μουχαρέμ Ιντζέ ήταν μια καλή επιλογή. Πήγα την περασμένη εβδομάδα στην προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος στο Μάλτεπε και ήταν τόσοι νέοι άνθρωποι, έμοιαζε με ροκ συναυλία. Υπήρχαν όμως και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Την ελπίδα και την προσδοκία για αλλαγή μπορούσες να τις αναπνεύσεις. Και τώρα όλα αυτά διαλύθηκαν. Πρέπει να βρεθεί ένας άλλος δρόμος, όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι με τις εκλογές δεν θα κερδίσουν ποτέ.
Την Κυριακή το πρωί πήγα σε ένα σχολείο του Τζιχανγκίρ, μια ζώνη διανοουμένων και καλλιτεχνών. Ο Ερντογάν είχε λάβει 40 ψήφους, ο Ιντζέ 250. Η Τουρκία είναι χωρισμένη στα δύο, αποτελείται από δύο χώρες, δύο πληθυσμιακές ομάδες. Δεν νομίζω ότι μια χώρα μπορεί να σταθεί για καιρό σε μια τέτοια κατάσταση. Και τώρα αρχίζει μια περίοδος 6-7 μηνών με ένα μεγάλο ερωτηματικό: την οικονομία. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα. Το μέλλον δεν είναι ρόδινο για την Τουρκία.
* H Εσμαχάν Αϊκόλ είναι τουρκάλα συγγραφέας. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία της «Αντίο Ιστανμπούλ» και «Ξενοδοχείο Βόσπορος».
Πηγή: συνέντευξη στην εφημερίδα Repubblica
