Η καραντίνα που επιβλήθηκε τους πρώτους μήνες του 2020 λόγω της πανδημίας του κορονοϊού αποδεικνύεται σε ορισμένες περιπτώσεις μια περίοδος έμπνευσης και δημιουργίας για μαθητές και εκπαιδευτικούς, που είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα κερδίζοντας διακρίσεις και αποκομίζοντας σημαντικές γνώσεις και πολύτιμες εμπειρίες.
Μετά την ομάδα μαθητών του 2ου λυκείου Ξάνθης που διακρίθηκαν στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών και ετοιμάζονται να δουν το πείραμά τους να ταξιδεύει στο διάστημα, ένα άλλο σχολείο, το 2ο γυμνάσιο Χρυσούπολης, στον δήμο Νέστου της Π.Ε. Καβάλας, κατάφερε να κερδίσει την πρώτη θέση με την κατασκευή του «περιβαλλοντικού πολυαισθητήρα-COVID-19».
Πολλοί θα αναλογιστούν ότι ίσως να πρόκειται για την πιο επίκαιρη κατασκευή λόγω των δύσκολων συνθηκών που βιώνουν οι κοινωνίες διεθνώς, αλλά όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής του σχολείου, Δρ. Βαγγέλης Φιλοθόδωρος, «στόχο είχαμε τα παιδιά να κερδίσουν μόνο γνώσεις και εμπειρίες από τη συμμετοχή τους σε έναν τέτοιο διαγωνισμό».
Η ομάδα των παιδιών του 2ου γυμνασίου Χρυσούπολης, με την ονομασία «2gymsensors» (αποτελούμενη από τους Γιώργο Χρυσόπουλο, Αντώνη Κυζάκη, Χρυσούλα – Παρασκευή Λειβαδίτου, Σιντορένα Λούλι και Γιάννη Μάλλιο), συμμετείχε στον 2ο πανελλήνιο διαγωνισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών που διοργάνωσε το Ίδρυμα Ωνάση και διακρίθηκε καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση μαζί με άλλα τέσσερα γυμνάσια της χώρας με το έργο της «περιβαλλοντικός πολυαισθητήρας-COVID19».
Το σχολειό αποτελεί μια σύγχρονη και δραστήρια εκπαιδευτική μονάδα και, όπως τονίζει η διευθύντριά του, Ολυμπία Τσορμπατζόγλου, «μέχρι σήμερα το 2ο γυμνάσιο Χρυσούπολης έχει συμμετάσχει σε πολλά καινοτόμα πανελλήνια εκπαιδευτικά προγράμματα και τα παιδιά έχουν φέρει σημαντικές διακρίσεις. Η καραντίνα δεν αποτελεί εμπόδιο. Κάθε άλλο θα έλεγα. Αρκεί να πω ότι αυτό τον καιρό, εν μέσω δύσκολων συνθηκών, τρέχουν άλλοι δυο πανελλήνιοι διαγωνισμοί στο πλαίσιο εκπαιδευτικών προγραμμάτων, όπου συμμετέχουν ενεργά οι ομάδες των μαθητών μας».
Ο διαγωνισμός, που διεξήχθη με την έγκριση του υπουργείου Παιδείας, επικεντρώθηκε στην κλιματική αλλαγή και συμμετείχαν σ’ αυτόν πάνω από 2000 μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης και 260 εκπαιδευτικοί με 243 ομάδες εργασίας από όλες τις γεωγραφικές περιφέρειες της χώρας, υποβάλλοντας επιτυχημένες προτάσεις έργων ανοιχτών τεχνολογιών που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες, λόγω της καραντίνας, που είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο των σχολικών μονάδων, η ομάδα των παιδιών ήταν μεταξύ αυτών που κατάφεραν να ολοκληρώσουν την εργασίας τους, να την υποβάλλουν και να διακριθούν.
Τα παιδιά αποτελούν έμπνευση
Ο πολυαισθητήρας που κατασκεύασαν, μεταξύ άλλων, μετρά τις τιμές θερμοκρασίας και υγρασίας του περιβάλλοντος της σχολικής τάξης που μπορούν να συγκρίνονται με τις τιμές θερμοκρασίας και υγρασίας όπου με βάση διεθνείς επιστημονικές έρευνες μειώνουν τη μεταδοτικότητα του SARS-Cov2. Σύμφωνα με το σκεπτικό της ομάδας, που βασίζεται σε αμερικανικές έρευνες, ο SARS-Cov2 φαίνεται να αποδυναμώνεται πιο γρήγορα όταν εκτίθεται στον ήλιο, τη ζέστη και την υγρασία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υψηλές θερμοκρασίες στην Ελλάδα αρχίζουν περί τα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου είναι ένα αρχικό έναυσμα για να μετρήσει κανείς αυτά τα μεγέθη μέσα σε σχολικές τάξεις.
Επιπλέον, οι υπόλοιποι αισθητήρες της διάταξης μετρούν τιμές αερίων, φωτός και ήχου μέσα σε έναν κλειστό χώρο όπως μία σχολική τάξη και να γίνει σύγκριση των τιμών αυτών με ιδανικές συνθήκες διαβίωσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων σε έναν χώρο.
Με βάση την κριτική επιτροπή του διαγωνισμού, το έργο της ομάδας εργασίας του 2ου γυμνασίου Χρυσούπολης ξεχώρισε για τη σύλληψη της ιδέας και την υλοποίησή της, για τις αναλυτικές οδηγίες κατασκευής, χρήσης και διδασκαλίας ώστε να είναι επαναχρησιμοποιήσιμο και από άλλα σχολεία.
Ο Βαγγέλης Φιλοθόδωρος, ένας νέος και γεμάτος όρεξη εκπαιδευτικός, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εξηγεί ότι οι συγκυρίες συνέβαλαν ώστε τόσο ο ίδιος όσο και οι μαθητές να αποκτήσουν μια καλή επικοινωνία, να δέσουν μεταξύ τους ως ομάδα και να πετύχουν ένα άριστο αποτέλεσμα. «Η αλήθεια είναι», υπογραμμίζει, «ότι στη διάρκεια της περσινής χρονιάς δίδασκα στα παιδιά χημεία και βιολογία αν και είμαι φυσικός. Πριν από λίγους μήνες παρακολούθησα ένα ενδιαφέρον σεμινάριο στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας πάνω στις νέες τεχνολογίες. Όταν είδα την προκήρυξη του διαγωνισμού συζήτησα με ορισμένους μαθητές που είχαν βασικές γνώσεις προγραμματισμού. Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από μέρους τους κι έτσι δημιουργήσαμε μια ομάδα για να συμμετάσχουμε. Λόγω της καραντίνας, η συνεργασία αυτή είχε αρκετές δυσκολίες. Όλα έπρεπε να γίνουν διαδικτυακά και το σημαντικότερο, τα παιδιά έπρεπε να διαχειριστούν γνώσεις που ήταν πέρα από το δικό τους το εκπαιδευτικό πεδίο. Ωστόσο, υπήρξε μεγάλη θέληση και όρεξη από τα παιδιά που κατάφεραν να ανταποκριθούν με επιτυχία στο απαιτητικό project του διαγωνισμού».
«Η γνώση πρέπει να μοιράζεται»
Με διδακτορικό στη θεωρητική φυσική, ο Βαγγέλης Φιλοθόδωρος, έχοντας τη βοήθεια της καθηγήτριας αγγλικών Μαρίας Παπατζικάκη και του φοιτητή του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών του ΔΠΘ Νίκου Δελιανίδη, κατάφερε να εμπνεύσει τους μαθητές του αλλά να εμπνευστεί και ο ίδιος από αυτούς κι όλοι μαζί, ως μια ομάδα, να πετύχουν τον σκοπό τους.
Δεν κρύβει τον ενθουσιασμό και την έκπληξή του για το τελικό αποτέλεσμα, υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι «ο διαγωνισμός αυτός μας απέδειξε ότι πλέον οι ανοιχτές τεχνολογίες πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους. Ο προγραμματισμός, τα υλικά, οι γνώσεις που χρησιμοποιήθηκαν να μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν και από άλλους. Αυτή είναι εξάλλου και η μαγεία της γνώσης, να μπορείς να την μοιράζεσαι. Μόνο τότε αποκτάει αξία και δύναμη. Τα όσα έμαθα στο πρόσφατο σεμινάριο πάνω στις νέες τεχνολογίες ήταν πάρα πολύ ενδιαφέροντα και αν δεν το είχα παρακολουθήσει δεν θα μπορούσα να ανταποκριθώ σε αυτό το project. Από την άλλη όμως, αν δεν υπήρχαν τα παιδιά να με ωθήσουν να ασχοληθώ με τον διαγωνισμό, ίσως και να μην το τολμούσα. Τα παιδιά μας ωθούν να ασχοληθούμε με την τεχνολογία γιατί τα παιδιά είναι αυτά που ψάχνονται περισσότερο από εμάς. Νομίζω ότι μελλοντικά θα πρέπει στην εκπαιδευτική διαδικασία να ενσωματωθούν μαθήματα που να συμβάλουν στην ανάπτυξη δράσεων που σχετίζονται με τις ανοιχτές τεχνολογίες».
