Στην οικοδόμηση ενός κοινού, ειρηνικού μέλλοντος για την Κύπρο αναφέρεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με ανάρτηση στο facebook, λίγες μόνο ώρες μετά την επιστροφή της από την Μεγαλόνησο, όπου πραγματοποίησε τριήμερη επίσημη επίσκεψη.
Όπως αναφέρει η κυρία Σακελλαροπούλου «η Κύπρος, ένα νησί διχασμένο, όπου η μνήμη ακόμη πονά, όπου τα τραύματα είναι ακόμη ανεπούλωτα, αυτό το μέλλον το χρειάζεται». Επικαλούμενη τον Σεφέρη υπενθυμίζει ότι έχουν περάσει εξήντα πέντε χρόνια, από τότε που έγραφε, ότι η Κύπρος «είναι ένας τόπος πλατύς, που μπορεί να χωρέσει το θαύμα», ότι για κείνον υπήρξε «η αποκάλυψη ενός κόσμου» και συνάμα «η εμπειρία ενός ανθρώπινου δράματος που μετρά και κρίνει την ανθρωπιά μας». Τόπος πανάρχαιος, όμορφος, πληγωμένος.
Περιγράφοντας την εμπειρία της και τα συναισθήματα, που ένιωσε κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στο νησί, τονίζει μεταξύ άλλων, ότι την γέμισαν με συγκίνηση τα ίχνη εκείνων «που είδαν την αυγή μεσ’ απ’ την πάχνη του θανάτου», ενώ παράλληλα τονίζει ότι «Τα Φυλακισμένα Μνήματα αντηχούν ακόμα από τη φωνή τους. Ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας, το στρατιωτικό νεκροταφείο Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή, κρατάει ζωντανή τη μνήμη τους». Επισημαίνει επίσης ότι «καθώς βαδίζουμε στη Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός, την Πράσινη Γραμμή, ακούγοντας με συγκίνηση την ξενάγηση από την Τιτίνα Λοϊζίδου, την γενναία Eλληνοκύπρια, που κέρδισε την προσφυγή κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, φέρνω στο νου μου τα φωτεινά πρόσωπα των αγωνιστών, εκείνων των νέων που, σχεδόν παιδιά, δημιούργησαν το έπος της Κύπρου τη δεκαετία του ‘50».
