Τις μέρες που διανύουμε κυρώνεται στη Βουλή, η τριμερής συμφωνία Ελλάδα-Κύπρου-Ισραήλ για την κατασκευή του αγωγού μήκους 1900 χλμ. Με την ονομασία EastMed. Ένα έργο υποδομής που έγινε δεκτό και ορθά με ελπίδα και ενθουσιασμό, τόσο για λόγους συμβολικούς, όσο και για λόγους ουσίας.
Δίνει περιεχόμενο στη στρατηγική σύμπλευσης των τριών κρατών, ενισχύει τον πόλο σταθερότητας που η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου έχει όσο ποτέ ανάγκη και δημιουργεί την προοπτική ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών προμήθειας και ενεργειακής ασφάλειας για την Ευρώπη.
Γράφει ο Πολύκαρπος Αδαμίδης
Σε επίπεδο ουσίας και αριθμών, είναι μια σπουδαία ώθηση για την ανάδειξη της χώρας μας ως σημαντικού γεωπολιτικού ‘παίκτη΄, στο χρηματιστήριο της ενέργειας και των υποδομών της, ενώ ανοίγει τη βεντάλια για να διεκδικήσουμε συμπράξεις και πελάτες σε όλη την Ευρώπη.
Στο πλαίσιο αυτό θα ήταν σκόπιμο, εάν δεν το έχουμε ήδη πράξει, να επιζητήσουμε και τη στήριξη της Ιταλίας, τώρα μάλιστα που κάναμε το βήμα για την υπογραφή της μεταξύ μας ΑΟΖ.
Η δυναμική υπάρχει και σε κάθε περίπτωση πρέπει να την καλλιεργήσουμε. Η στάση της συμμάχου μας, είναι συγκρατημένα επιφυλακτική και οφείλουμε αντίστοιχα να το διαχειριστούμε. Και σε επίπεδο συμβολισμών, αλλά και σε επίπεδο ουσίας, καθώς λειτουργικοί αγωγοί χωρίς ‘πελάτες’ δεν μπορούν να υπάρξουν. Θα ήταν σκόπιμο επίσης όλες οι εταιρείες και οι κρατικοί φορείς που σχεδιάζουν να εμπλακούν στην υλοποίηση του σπουδαίου αυτού έργου υποδομής, να επιταχύνουν για να αξιοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα εργαλεία χρηματοδότησης.
Η μετάβαση στην κλιματικά ουδέτερη οικονομία, συντελείται και οι μεγάλες αναπτυξιακές τράπεζες, αργά ή γρήγορα θα αναθεωρήσουν τον σχεδιασμό τους για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής, που αφορούν τα ορυκτά καύσιμα, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου. Πελάτες και χρηματοδότηση, είναι δύο παράμετροι που πρέπει να έχουν κατά νου και με διαρκή μέριμνα όσοι φιλοδοξούν να αναμειχθούν σε αυτό το ‘παιχνίδι’ με τον χρόνο. Αντίστοιχα κρίνονται.
Οι εξελίξεις όμως των τελευταίων ημερών κομίζουν ένα ανέλπιστο δώρο στην προοπτική υλοποίησης του EastMed, αλλά και τα ευρύτερα ενεργειακά και εθνικά μας συμφέροντα. Με κοινή πρωτοβουλία, Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών Γερουσιαστών, προτείνεται να ψηφισθεί αναδρομική ισχύς, με χρόνο έναρξης τον Δεκέμβριο του 2019, των κυρώσεων σε βάρος των φυσικών και νομικών προσώπων, που συμμετείχαν ή συμμετέχουν στην κατασκευή του NordStream 2 και παρέχουν κάθε άμεση ή έμμεση διευκόλυνση ή εργασία για την πρόοδο και υλοποίηση του φαραωνικού αυτού έργου.
Το σπουδαιότερο όμως στην πρωτοβουλία αυτή είναι ότι προβλέπεται να ισχύσει με αναδρομική ισχύ και για τους συντελεστές του TurkStream, του αγωγού δηλαδή που υπεγράφη ‘πανηγυρικά’ από Ρωσία, Τουρκία, Σερβία και Βουλγαρία και αποσκοπεί να φέρει το Ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας στην Ευρώπη.
Πρώτη διακλάδωσή του αυτή της Ουγγαρίας και με περαιτέρω στόχευση την Κεντρική Ευρώπη. Τι σημαίνει το υπό ψήφιση Αμερικανικό νομοσχέδιο? Ότι απλά θα επιβληθούν ισοπεδωτικές κυρώσεις, σε όσους συμμετείχαν και συμμετέχουν, παρέχοντας τεχνογνωσία, ασφάλιση, υλικά, εξειδικευμένες εργασίες, προσωπικό, μέσα, υποδομές, διοικητική υποστήριξη, χρηματοπιστωτικά εργαλεία και κάθε άλλη νοητή συνέργεια και στήριξη στην υλοποίηση αυτού του έργου.
Πρακτικά δηλαδή οδηγούν στην καταβύθιση και εγκατάλειψη αυτού του δυνητικού μας ανταγωνιστή, που προβλήθηκε από τους θιασώτες του, την επαύριο μόλις υπογραφής του EastMed.
Δημιουργείται αναμφίβολα μια ευκαιρία και μια ευνοική συγκυρία. Για την ακρίβεια ‘μας ανοίγεται’, από τον Θείο Σαμ, ένα παράθυρο στην ευκαιρία. Πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.
Η ζωή και στοιχειώδεις γνώσεις οικιακής οικονομίας, μας διδάσκουν ότι τα παράθυρα δε μένουν εσαεί ανοιχτά.
