Διανύουμε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, κατά την οποία η χώρα επιχειρεί να επανέλθει σε συνθήκες κανονικότητας και ανάπτυξη, και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει, αποτελεσματικά, πολλαπλές και ετερόκλητες προκλήσεις.
Της Όλγας Κεφαλογιάννη*
Μία από αυτές, η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι μία πραγματικότητα, που κλιμακώνεται προοδευτικά και, πολλές φορές, απρόβλεπτα. Απέναντι στην προκλητική συμπεριφορά της Άγκυρας, η ελληνική κυβέρνηση επιδεικνύει ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα με χειρισμούς που θέτουν τη γείτονα χώρα προ των ευθυνών της. Η Τουρκία όμως, φαίνεται να συντηρεί και να αναπτύσσει, περαιτέρω, τα σχέδιά της, που περιλαμβάνουν την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Τα σχέδια αυτά πρέπει να συνεχίσουν να απαντώνται από την ελληνική πλευρά με σύνεση και αποφασιστικότητα, όπως έγινε στην περίπτωση του μεταναστευτικού κύματος που επιστράτευσε η τουρκική κυβέρνηση για να εκβιάσει την Ευρώπη. Η Ελλάδα θα πρέπει να εξακολουθήσει, σταθερά, να αξιοποιεί προς όφελός της τη νευρικότητα της Τουρκίας, εμμένοντας σε πολιτικές επέκτασης και δημιουργίας ισχυρών ειρηνευτικών συμμαχιών. Αυτός είναι και ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να αποδυναμωθούν σταδιακά οι μεθοδεύσεις της γειτονικής χώρας που θέλει να συμπεριφέρεται ως επικυρίαρχη δύναμη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Ελλάδα θα πρέπει να εξακολουθήσει να υπηρετεί την πολιτική του ανοιχτού διαλόγου και της οικοδόμησης ισχυρών διπλωματικών σχέσεων, με δυνάμεις της περιοχής, που διατρέχουν όλο το φάσμα της οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας στην περιοχή, σε μία περίοδο κρίσιμων γεωπολιτικών μεταβολών. Στην κατεύθυνση αυτή, η Χώρα θα πρέπει να συνεχίσει να επενδύει, ακόμη περισσότερο, στην εμβάθυνση της ισχυρής συνεκτικής πολιτικής της Ε.Ε. και να αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό, τη δυνατότητα που της δίνει η γεωστρατηγική της θέση, να λειτουργεί ως ασπίδα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης.
Αυτό το πλέγμα συμπαγούς και συνεκτικής εξωτερικής πολιτικής, οδηγεί την Τουρκία και τις συγκρουσιακές, παραβατικές και αυθαίρετες τακτικές της σε διεθνή απομόνωση.
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση, όμως, του παράλογου και παράνομου τουρκικού αναθεωρητισμού και των εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά, προϋποθέτει, επίσης, σοβαρότητα, ρεαλισμό και ενότητα στο εσωτερικό της Χώρας.
Είναι αυτονόητο ότι, μιλώντας για τα ελληνοτουρκικά, όπως άλλωστε και για όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα, δεν χωράει καμία προσπάθεια εργαλειοποίησής τους για μικροπολιτικούς σκοπούς, όπως έγινε με την υπόθεση που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και αφορά στην τουρκική αντίδραση για την κατασκευή φράχτη στην περιοχή του Έβρου. Τη στιγμή μάλιστα που όλοι γνωρίζουμε καλά ότι οι προστριβές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο θέμα αποτύπωσης της οριογραμμής του ποταμού Έβρου δεν είναι κάτι καινούριο. Η τουρκική πλευρά προσπαθεί να υπονομεύσει τα αποτελέσματα που παράγει η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική για αδιαπραγμάτευτη διαφύλαξη των ελληνικών συνόρων από τα παιχνίδια της Άγκυρας, με τη στήριξη της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, και το γεγονός αυτό δεν μπορεί να βρίσκει έδαφος στο εσωτερικό της Χώρας, χάριν μικροπολιτικών επιδιώξεων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, σε περιόδους όξυνσης της τουρκικής προκλητικότητας, ο θεσμικός διάλογος να συγκρατείται σε επίπεδα εξεύρεσης κοινής, εθνικής στρατηγικής.
Μόνο έτσι η ελληνική εξωτερική πολιτική, μπορεί, ισχυρή, να περνά αδιαπραγμάτευτα μηνύματα για την άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων προς τη γείτονα χώρα, αλλά και να συνεχίσει να αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό, τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε., τη συμμαχία μας με την Αμερική, αλλά και με σημαντικές δυνάμεις της περιοχής Ανατολικής Μεσογείου.
Η συγκυρία για να δουλέψουμε στην προοπτική αυτή είναι η πλέον κατάλληλη, καθώς τόσο η δεκαετία που αφήσαμε πίσω όσο και οι προκλήσεις κατά την έναρξη της νέας, υπογραμμίζουν την ανάγκη για κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε.
Παρά τη νέα δοκιμασία που περνά η Ευρώπη και τους τριγμούς στο ζήτημα της οικονομικής διαχείρισης των συνεπειών της πανδημίας, η πρόσφατη κοινή πρόταση Γαλλίας – Γερμανίας για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, δείχνει πως η Ε.Ε. ξέρει να βρίσκει τον βηματισμό της, μόνο όταν ανατρέχει στις βασικές αρχές και αξίες του οικοδομήματός της.
Η ελληνική κυβέρνηση από πλευράς της, οφείλει να δουλεύει προς την αξιοποίηση τέτοιων συγκυριών, υπηρετώντας τα συμφέροντα της Χώρας και αναδεικνύοντας, με κάθε ευκαιρία, στους Ευρωπαίοι συνομιλητές μας ότι η Τουρκία, με τον τρόπο που συμπεριφέρεται, απομακρύνεται συνεχώς από αυτή.
Η Χώρα πρέπει να μείνει σταθερά προσηλωμένη σε πολιτικές που προσεγγίζουν συνολικά τις μεταβαλλόμενες γεωπολιτικές συνθήκες, με την αξιοποίηση όλων των διπλωματικών μέσων που αποσκοπούν στο να γίνει κατανοητό προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η προστασία των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, σημαίνει προστασία της Ευρώπης και του διεθνούς παράγοντα από τις δυνάμεις αποσταθεροποίησης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
*Η Όλγα Κεφαλογιάννη είναι Βουλευτής ΝΔ, Α’ Αθηνών
