Ήταν Κυριακή 13 Απριλίου του 1930, όταν λίγο μετά τις 5.00 το πρωί, οι σκιές γύρω από τη λίμνη Γκάρντα αναταράσσονται από τον ρόγχο μιας Alfa Romeo 6C 1750 Gran Sport spider Zagato που έτρεχε με 150χλμ/ώρα. Όλα αυτά με… σβηστά τα φώτα της. Στο τιμόνι βρίσκεται ο Tazio Nuvolari, από τη Μαντούα, που του είχαν δώσει το παρατσούκλι «Nivola». Δίπλα του κάθονταν ο Gian Battista Guidotti, επικεφαλής οδηγός δοκιμών της Alfa Romeo στο εργοστάσιο του Portello.
Ήταν η στιγμή που έγινε κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο στον αγώνα Mille Miglia. Επικεφαλής στον αγώνα μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν ο διαφαινόμενος νικητής Achille Varzi. Όμως λίγα χιλιόμετρα πριν από τη λίμνη στη Βερόνα, οι Nuvolari και Guidotti είχαν μια απίστευτη ιδέα. Να σβήσουν τα φώτα του αυτοκινήτου τους. Ήταν η μοναδική τους ελπίδα να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο τους και να κερδίσουν.
Η αυγή πλησίαζε. Μετά τη λίμνη η γαλήνια διαδρομή οδηγούσε στον τερματισμό στην Μπρέσια. Κάπου εκεί κοντά ο Varzi και ο συνοδηγός του Canavesi άκουσαν την ηχώ ενός άλλου κινητήρα. Ήταν όμως αργά για εκείνους. Πριν καταλάβουν τι ακριβώς συνέβαινε, τους είχε προσπεράσει ένα ίδιο με το δικό τους αυτοκίνητο.
Ο Nuvolari κέρδισε με μέση ταχύτητα 100,45χλμ/ώρα και ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του θρυλικού αγώνα που έσπαγε το φράγμα των 100χλμ/ώρα μέσης ωριαίας ταχύτητας.
Το ρεκόρ έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη την Ευρώπη. Δέκα λεπτά αργότερα, ο έκπληκτος Varzi τερμάτιζε στη 2η θέση. Τρίτος ήταν ο Giuseppe Campari και τέταρτος ο Pietro Ghersi. Τέσσερις διαφορετικοί οδηγοί που είχαν ένα κοινό στοιχείο. Όλοι συμμετείχαν με το ίδιο μοντέλο, την 6C 1750. Και δεν ήταν οι μόνοι, καθώς λίγο πιο πίσω στην επόμενη μιάμιση ώρα τερμάτιζαν και άλλες 6C. Συνολικά ήταν 8 6C από τα 11 πρώτα αυτοκίνητα που είδαν τη γραμμή του τερματισμού.
Η 6C 1750 παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του 1929 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Ρώμης και κανείς θα μπορούσε να πει ότι εκφράζει την ωριμότητα της συνταγής 6C. Ο κινητήρας αποτελούσε μια εξέλιξη του 6κυλινδρου σε σειρά συνόλου της 1500. Κατασκευάστηκε σε διάφορες εκδόσεις, με μονό ή διπλό άξονα και με ή χωρίς μηχανικό συμπιεστή. Η απόδοση ξεινούσε από τους 46 ίππους της έκδοσης Turismo και έφτανε μέχρι τους 102 ίππους της Gran Sport. Η τελευταία αποτελούσε μια ειδική έκδοση και ελάχιστες παρήχθησαν. Στον κινητήρα της η κυλινδροκεφαλή και η θήκη του στροφαλοφόρου άξονα χυτεύονταν σε ένα κομμάτι ώστε να μην υπάρχει ανάγκη για φλάντζες. Το αυτοκίνητο είχε βάρος μόλις 840 κιλά και η τελική του ταχύτητα έφτανε τα 170 χλμ/ώρα.
