Γιατί η βουλευτική ασυλία να καλύπτει την πολιτική αλητεία;

Το πόσο έχει βοηθήσει η βουλευτική ασυλία να βγει προς τα έξω ο αληθινός εαυτός πολλών εκ των εκπροσώπων μας στη Βουλή, είναι πραγματικά εντυπωσιακό! Με την «ασφάλεια» και την αίσθηση του απυρόβλητου που προσφέρει, έχει βοηθήσει να αποκαλυφθούν ανθρωπάρια, τυχοδιώκτες, υποκριτές και, κυρίως, πολλοί τσάμπα μάγκες.
Οι πιο θρασείς από όλους, είναι εκείνοι που έχουν γεννηθεί με ασυλία, γενικώς. Την ασυλία που τους αγόραζε με τα λεφτά του ο πλούσιος μπαμπάς τους, από όταν έσπαγαν πράγματα σαν παιδάκια, αργότερα σαν έφηβοι στα πάρτι και στις ντίσκο της εποχής οι μεν, στις συναυλίες σε καταλήψεις και διάφορες πορείες οι δε ή την ασυλία που τους παρείχε το κόμμα όταν συμμετείχαν σε «ομάδες» νεολαίων που πλακώνονταν στο ξύλο για τις «ιδεολογίες» τους.
Το αποκορύφωμα όμως, η ασυλία των ασυλιών, είναι η βουλευτική η οποία και έπρεπε να «κατακτηθεί». Έτσι κι έγινε! «Κατακτήθηκε», είτε με τα λεφτά και τις γνωριμίες του μπαμπά, είτε με την αρωγή του «κόμματος» ή και με τα δυο μαζί. Ε, τότε ήταν που ξεσάλωσαν εντελώς! Φόρεσαν στραβά το «καβουράκι», έλυσαν και το ζωνάρι και περίμεναν τον κακομοίρη που θα το πατήσει… Και τότε άρχιζαν οι ύβρεις και οι απειλές και τα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και τα «θα δεις τι θα πάθεις».
Μαθημένοι μια ζωή να μην «πληρώνουν» για τίποτα, να λένε ό,τι μπούρδα θέλουν και να μην έχουν επιπτώσεις, ξεκίνησαν να επιτίθενται χυδαία στους πολιτικούς τους αντιπάλους με εξυπνακίστικα ελεεινά σεξιστικά υπονοούμενα και να αδειάζουν τον «ηθικό» τους βόθρο στα social media. Απτόητοι και με την ασφάλεια της ασυλίας και των αστυνομικών φρουρών τους, ξεσηκώνουν πολίτες σε λιντσαρίσματα, χειρονομούν εναντίον οπαδών ομάδων, πουλάνε ψευτομαγκιά, μέσα από την θωρακισμένη τους λιμουζίνα υψώνοντας δάχτυλα και ειρωνεύονται μπροστά στις κάμερες συνταξιούχους που διαμαρτύρονται για την κατάντια της ζωής τους.
Για τέτοιες συμπεριφορές, ίσως θα έπρεπε να ξαναμπεί στην συζήτηση η κατάργηση ή έστω η απλούστευση των διαδικασιών της άρσης της ασυλίας. Για να σταματήσει πια η βουλευτική ασυλία να καλύπτει την πολιτική αλητεία.