Ειδικού Συνεργάτη
Η στρατηγική της επιβολής δευτερευόντων οικονομικών κυρώσεων που εφαρμόζει η κυβέρνηση Τράμπ στην εξωτερική της πολιτική, πέρα από την περίπτωση του Ιράν και την Ευρώπη, αποτελεί θανάσιμη απειλή για τον μεγαλύτερο εισαγωγέα πετρελαίου και μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, την Κίνα. Και για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις η Κίνα, ήδη βρίσκονταν σε δύσκολη θέση.
Πριν από λίγες ημέρες ο έμπειρος σε σκληρές εμπορικές διαπραγματεύσεις, Εμπορικός Εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρόμπερτ Λαϊχάϊζερ, ηγήθηκε υψηλόβαθμής αμερικανικής αντιπροσωπείας η οποία βρέθηκε στο Πεκίνο, για να παρουσιάσει τις απαιτήσεις της κυβέρνησης Τράμπ, σε θέματα εμπορίου. Ο κ. Λαϊχάϊζερ, δεν είναι μια τυχαία περίπτωση αφού πρόκειται για το πρόσωπο που συνέγραψε το νομικό πλαίσιο γιαυτό που όλοι μας γνωρίζουμε ως Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, και κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ρέηγκαν, ήταν αυτός που γονάτισε την Ιαπωνία σε μια σειρά οικονομικά και εμπορικά θέματα.
Ο Εμπορικός Αντιπρόσωπος των ΗΠΑ, συνοδεύονταν από μια σφικτή ομάδα ανώτερων αξιωματούχων, όπως ο Υπουργός Οικονομικών, Στήβ Μινιούτσιν, ο Υπουργός Εμπορίου, Γουίλμπουρ Ρός, ο Οικονομικός Σύμβουλος του Προέδρου Τράμπ, Λάρυ Κούντλοου, και ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Κίνα, Τέρι Μπράντστάντ. Από όλη αυτή την ομάδα, οι Κινέζοι, τον μόνο που θεωρούν φιλικό πρόσωπο, είναι ο Αμερικανός Πρέσβης.
Δεν επρόκειτο για διαπραγμάτευση, αλλά για παρουσίαση μιας λίστας απαιτήσεων από την πλευρά της Ουάσιγκτον.
- Η Κίνα θα αυξήσει μονομερώς τις εισαγωγές της από τις ΗΠΑ, τουλάχιστον 100 δις δολάρια.
- Η Κίνα θα διακόψει άμεσα οποιοδήποτε προστατευτικό πλαίσιο και επιδοτήσεις στους τομείς του Made in China 2025, κεντρικό οικονομικό της σχέδιο, και θα καταργήσει μετρά δασμών και μη επιβολής δασμών σε αυτούς τους τομείς.
- Η Κίνα θα αποδεχθεί ότι είναι μια non market οικονομία σύμφωνα με τους κανόνες του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (WTO), κάτι που επιτρέπει στις ΗΠΑ να επιβάλλουν δασμούς στις κινεζικές εξαγωγές.
- Η Κίνα θα δεχθεί αμερικανικούς περιορισμούς στις κινεζικές επενδύσεις που έχουν ως αποτέλεσμα τις εξαγορές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
· Η Κίνα θα παύσει όλες τις κλοπές τεχνολογίας / κυβερνοχώρου καθώς και θα παύσει όλες τις πολιτικές που στοχεύουν να αναγκάσουν τις αμερικανικές επιχειρήσεις να μοιραστούν τεχνολογίες με την Κίνα.·
Η Κίνα θα δεχτεί αμερικανικές τριμηνιαίες επιθεωρήσεις για όλες τις εμπορικές πολιτικές και θα δεσμευτεί προκαταβολικά για συνεργασία με τα αμερικανικά ευρήματα.·
Η Κίνα θα υποβάλει καταλόγους εμπορευμάτων που αποστέλλονται σε τρίτες χώρες, έτσι ώστε να μην μπορεί να παρακάμψει τους αμερικανικούς περιορισμούς εισαγωγής.·
Η Κίνα θα εγκαταλείψει όλες τις υποθέσεις που έχει καταθέσει εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών στον WTO, όσον αφορά οποιοδήποτε από τα παραπάνω ζητήματα και θα συμφωνήσει προκαταβολικά να μην ξεκινήσει νέες.
Η παραπάνω λίστα απαιτήσεων είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα του μεταπολεμικού συστήματος διεθνούς εμπορίου, όσο αφορά το πόσο λεπτομερής και σε βάθος προχωρά, το πώς εισβάλλει στον πυρήνα της νομιμότητας της κυβέρνησης της Κίνας, πώς το Πεκίνο ελπίζει να αναπτύξει τον κινεζικό οικονομικό και πολιτικό χώρο, πώς η Κίνα ελπίζει να προβάλει την οικονομική δύναμη σε διεθνές επίπεδο και, πάνω απ ‘όλα, την προθεσμία της 1ης Ιουλίου, που έθεσε η αμερικανική αντιπροσωπεία για την αποδοχή τους.Σύμφωνα με τα δεδομένα που επικρατούσαν μέχρι σήμερα, όλα αυτά τα αιτήματα θα απορρίπτονταν πριν καν τεθούν. Αντ ‘αυτού, οι Κινέζοι έστειλαν τη δική τους αντιπροσωπεία στις Ηνωμένες Πολιτείες για συνομιλίες πριν από λίγες ημέρες για να δουν πόσο περιθώριο διαπραγμάτευσης μπορεί να υπάρχει με την κυβέρνηση Τράμπ. Στις 18 Μαΐου οι Κινέζοι ανακάλυψαν ότι η κυβέρνηση Τράμπ, δεν έκανε πλάκα αλλά το εννοούσε. Όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Κίνα είναι πολύ επιθετικά με το πόσο παράλογοι είναι οι Αμερικανοί. Όπως και στην Ευρώπη, οι πραγματικοί υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων είναι πολύ πιο προσεκτικοί. Ο πρόεδρος Σι είναι αναπάντεχα σιωπηρός. Αυτός και το Πολιτικό Γραφείο μπορεί να έχουν εθνικιστικές προσδοκίες, αλλά συνειδητοποιούν πλήρως την πραγματικότητα του παγκόσμιου εύρους ισχύος.
- Οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη αγορά λιανικής για την Κίνα και οι Αμερικανοί εισάγουν περισσότερο από τριπλάσια από ότι εισάγουν οι Κινέζοι από τις ΗΠΑ. Σε οποιαδήποτε σύγκρουση δασμών, οι Κινέζοι δεν έχουν πολλά πυρομαχικά. ·
- Οι Κινέζοι είναι οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς στον κόσμο. Σχεδόν όλο αυτό το εμπόριο εξαρτάται από το σύστημα εμπορικών συναλλαγών που εκφράζεται σε δολάρια ΗΠΑ και SWIFT. Σε περίπτωση που η Κίνα υποστεί αμερικανικές οικονομικές κυρώσεις, η ιστορία της Κίνας θα καταρρεύσει αρκετά γρήγορα. ·
- Το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. έχει δέκα φορές τη δύναμη των συνδυασμένων ναυτικών όλων των άλλων. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν αυτήν την ανισορροπία για να δημιουργήσουν ένα ενοποιημένο παγκόσμιο σύστημα. Σε περίπτωση που η δέσμευση αυτή αποσυρθεί, όποιος εξαρτάται από το παγκόσμιο εμπόριο είναι περισσότερο ή λιγότερο χαμένος. Στην περίπτωση αυτή και η Κίνα. Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, σχεδόν όλο το κινεζικό εμπόριο με την υπόλοιπη Ασία είναι γίνεται μέσω θαλάσσης, και ως εκ τούτου είναι ευάλωτο.
Η πάσχουσα από έλλειψης στρατηγικής γραφειοκρατία των Βρυξελλών, δεν είναι σε θέση να το αντιληφθεί αυτό. Το ίδιο και τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Η Μέρκελ το κατανοεί, το ίδιο και Κινέζος Πρόεδρος, Σι. Ήδη ο Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών, Μινιούτσιν, έχει απειλήσει την Κίνα, με κόψιμο από το σύστημα Swift. Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα που έχει προκύψει από αυτό το σκληρό παιχνίδι μέχρι σήμερα, είναι ότι στις 20 Μαΐου οι δύο πλευρές συμφώνησαν να σταματήσουν να απειλούν η μια την άλλη δημόσια για επιβολή δασμών. Είναι σαφές ότι η Κίνα, έχει πλέον χωνέψει ότι ο Πρόεδρος Τράμπ και η κυβέρνηση του μιλάνε σοβαρά, και δεν υπάρχει κανένα νόημα να πιπιλάνε την απειλή του εμπορικού πολέμου, διότι είναι μια μάχη όπου ξέρουν ότι θα χάσουν.Για να καταφέρει η Κίνα να αποφύγει μια ολοκληρωτική καταστροφή του οικονομικού και πολιτικού της συστήματος, από τις δράσεις των ΗΠΑ, θα πρέπει να προσκομίσει κάτι πολύ μεγάλο στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Και θα πρέπει να είναι στην ίδια κλίμακα των απαιτήσεων που έχει καταθέσει η αμερικανική πλευρά. Είναι βέβαιο ότι τι Πεκίνο αναζητά στρατηγικού επιπέδου θέματα για να προσφέρει ως αντάλλαγμα στην κυβέρνηση Τράμπ, έτσι ώστε η Ουάσιγκτον, να συνεχίσει να είναι γαλαντόμος απέναντι στην Κίνα. Η Βόρεια Κορέα είναι ψηλά στη λίστα. Και η συνεργασία με τις ΗΠΑ στο θέμα του Ιράν, ίσως και τη Ρωσία, είναι επίσης σοβαρές υποψηφιότητες.
