Στο γύρισμα του χρόνου συνηθίζω να κάνω απολογισμό σε όλα. Σε αυτή τη δρομική στήλη θα κάνω λοιπόν τον «τρεξιματικό» μου απολογισμό. Τρεξιματικός λέγοντας εννοώ – μια και τέτοια λέξη δεν υπάρχει – εκείνον που αφορά τις περιπλανήσεις μου τρέχοντας.
*Του Νίκου Αρμένη
Δύσκολη χρονιά. Δεν ξέρω αν ήταν καλή ή κακή – δεν έχω άποψη γι’αυτό – αλλά δύσκολη ασυζητητί.. Και γι’αυτό αισθάνομαι πολύ περήφανος για κάθε χλμ από τα περίπου 3000 που έτρεξα μέσα στο 2019.
Ξεκίνησα με φόρα και με μεγαλεπίβολα σχέδια. Όμως εκεί που άρχισα να βγάζω προπονήσεις οι οποίες άφηναν υποσχέσεις ότι θα μπορούσα να τα πραγματοποιήσω, ήρθε να με φρενάρει μια βαρβάτη περιοστίτιδα στο αριστερό πόδι. Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο έτρεχα και πονούσα. Έτρεχα τόσο όσο, με ανεξήγητο πείσμα, απέναντι σε αυτό που υπαγόρευε η λογική και οι ειδικοί. Κανονικά θα έπρεπε να σταματήσω τις προπονήσεις, να απέχω εντελώς από το τρέξιμο για κανέναν μήνα, να κάνω μόνο κολύμπι και ενδυνάμωση στο γυμναστήριο. Κανονικά.. γιατί στην πραγματικότητα απλώς έκοψα κάποιες διαλειμματικές προπονήσεις και μέσα σε αυτό το τρίμηνο αγωνίστηκα σε 3 ημιμαραθωνίους – Άγιο Κοσμά, Αθήνα και Ποσειδώνιο – σημειώνοντας στον πρώτο και ατομικό ρεκόρ..
Όταν η περιοστίτιδα πέρασε, ήρθε η μεγάλη «φουρτούνα» που με έβαλε στη γραμμή εκκίνησης του πραγματικού μαραθωνίου της χρονιάς για τον οποίο έγραψα εδώ: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10156667002856516&set=a.10151377550681516&type=3&theater
Τον Ιούνιο είναι ζήτημα αν κατάφερα να τρέξω 3-4 φορές αλλά βρήκα τη δύναμη τελικά από τον Ιούλιο και μετά να βάλω ξανά τα παπούτσια και το σορτσάκι μου και να ξεκινήσω την προετοιμασία για τον μαραθώνιο στη Βαλένθια.
Εν μέσω προετοιμασίας, έτρεξα το 10άρι στον ημιμαραθώνιο της Χίου στα τέλη Αυγούστου και στους ημιμαραθωνίους Καλλιθέας και Κρήτης βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο την ατομική μου επίδοση στην απόσταση των 21,1 χλμ.
1η Δεκεμβρίου ήρθε η ώρα του «βασιλιά» των δρόμων αντοχής. Μετά από περισσότερο από ένα χρόνο, αγωνίστηκα ξανά σε μαραθώνιο και πέρασα τη γραμμή των 42.195 μέτρων στη Βαλένθια με νέο ατομικό ρεκόρ.
Στο ..ταμείο της χρονιάς λοιπόν βρίσκω μαραθώνιο με PB , 5 ημιμαραθωνίους με 2 ατομικά ρεκόρ, 3 δεκάρια σε Αίγινα, Χίο και Αιγάλεω, ένα αγωνιστικό 5άρι στο Endomarch Race στον Πειραιά και ένα προπονητικό 5άρι στο Κ2 στο ΟΑΚΑ όπου το ρολόι μου έγραψε χρόνο για τον οποίο «δούλευα» καιρό, κάτω από 20 λεπτά.
Όχι κι άσχημα αν σκεφτεί κανείς τη «φουρτούνα» που γράφω πιο πάνω.. Άλλωστε γι’αυτό τα αναφέρω όλα αυτά. Μήπως και κανείς σε αντίστοιχη θέση σκεφτεί να τα παρατήσει. ΟΧΙ! NEVER GIVE UP!
Για το 2020, έχω μόνο να πω ότι στοχεύω σε νέα ρεκόρ ποικιλοτρόπως. Τρεις μαραθώνιοι έχουν ήδη μπει στο καλεντάρι και γενικά η χρονιά φαίνεται ότι θα έχει πολλά χλμ.
Και μόνο γι’αυτό προοιωνίζεται υπέροχη!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το one tv.
