Στην ιστοσελίδα lopinion.fr δημοσιεύεται άρθρο του Gilles Sengès, με τίτλο: «Η Ελλάδα θέλει να επαναπατρίσει τους θησαυρούς της αρχαιότητας για τα διακόσια χρόνια από την ελληνική επανάσταση».
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας προσπαθεί να ανακτήσει τις μετόπες και τα μάρμαρα του Παρθενώνα του Λούβρου και του Βρετανικού Μουσείου με την ευκαιρία της 200ης επετείου από την απελευθέρωση της χώρας.
Αν ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης της ριζοσπαστικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, είχε κάνει τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία προτεραιότητά του όταν ήταν στην εξουσία, ο νέος συντηρητικός Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να θέλει να πολεμήσει για το θέμα των θησαυρών της αρχαιότητας που κρατούνται στο εξωτερικό, κυρίως από το Μουσείο του Λούβρου και το Βρετανικό Μουσείο. Μια μάχη που διεξήγαγε ο προκάτοχός του, Αντώνης Σαμαράς (2012-2015), ο οποίος είχε καλέσει τη δικηγόρο Amal Alamuddin, με σκοπό την έναρξη δικαστικής διαδικασίας κατά του Λονδίνου.
Επισήμως η Αθήνα αναφέρεται σε δάνειο που θα μπορούσε να γίνει, το 2021, με την ευκαιρία των εορτασμών των 200 ετών από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε αυτό κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Elysée, στις 22 Αυγούστου και σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο, ο Emmanuel Macron δεν αρνήθηκε να στείλει το Λούβρο τα γλυπτά του Παρθενώνα. Αυτά αφαιρέθηκαν από την Ακρόπολη από τον Comte de Choiseul-Gouffier όταν ήταν πρεσβευτής στην Οθωμανική αυλή , στην Κωνσταντινούπολη από το 1784 έως το 1791.
Ο διπλωμάτης, ο οποίος είχε δημιουργήσει μια όμορφη συλλογή ελληνικών αρχαιοτήτων (που αργότερα αγόρασε το Λούβρο), είχε τότε έναν μεγάλο αντίπαλο τον Thomas Bruce , γνωστό ως Λόρδο Έλγιν, τον βρετανό ομόλογό του. Ο ίδιος που πήρε τα διάσημα μάρμαρα του Παρθενώνα, γνωστά εξάλλου με το όνομα ελγίνεια μάρμαρα, που τώρα τα κατέχει το Βρετανικό Μουσείο. Αφού δεν μπόρεσε να μιλήσει απευθείας με τον Boris Johnson γι’ αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη σε μια αγγλική εφημερίδα αυτό το Σαββατοκύριακο, στην οποία ζητά την επιστροφή αυτών των έργων τέχνης «για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα», προσφέροντας σε αντάλλαγμα, όπως και στο Λούβρο, έργα τέχνης που δεν έχουν ποτέ φύγει από την Ελλάδα. Δεν είναι βέβαιο ότι το Λονδίνο θα υποκύψει στις ελληνικές σειρήνες.
