Η λέξη “νεοφιλελεύθερος” συνήθως χρησιμοποιείται απαξιωτικά για να χαρακτηρίσει τους πολιτικούς εκείνους που πιστεύουν στην ελεύθερη αγορά, την ιδιωτική οικονομία, θέλουν λιγότερους φόρους, και προτάσσουν την αριστεία έναντι της ισοπέδωσης.
Αυτόν τον χαρακτηρισμό είχαν κάποιοι -κυρίως προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ- προσδώσει στις πολιτικές της Ν.Δ., και ειδικότερα στην κυρίαρχη, φιλελεύθερη άποψη εντός του κόμματος που εκφραζόταν παραδοσιακά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Κωστή Χατζηδάκη. Διευρύνοντας, μάλιστα, την “κριτική” της η Συριζαϊκή προπαγάνδα κολλούσε την φράση “νεοφιλελεύθερο” σε ό,τι δεν μπορούσε να κατανοήσει ή σε ό,τι συμβάδιζε με τον σύγχρονο, πολιτισμένο δυτικό κόσμο και όχι με την απολύτως οπισθοδρομική συντηρητική νεοκομμουνιστική οπτική της.
Κάπως έτσι, αυτονόητες μεταρρυθμίσεις όπως η κατάργηση του ασύλου, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι εμβληματικές επενδύσεις, η πράσινη ανάπτυξη, αλλά και έννοιες όπως η τήρηση της τάξης, η ασφάλεια, η αριστεία, η δυνατότητα ιδιωτικής εκπαίδευσης βαφτίζονται “νεοφιλελεύθερες επιταγές”, με στόχο την απαξίωσή τους από τον ιδεοληπτικό μηχανισμό προπαγάνδας της αριστεράς.
Ασφαλώς, όταν κάποιες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις, αναγκάστηκε να τις συνυπογράψει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω των δεσμεύσεων της στην τρόικα, η προπαγάνδα της Αριστεράς τις ίδιες ακριβώς μεταρρυθμίσεις τις βάφτιζε δήθεν “προοδευτικές” που απέτρεπαν τη “νεοφιλελεύθερη” λαίλαπα των προηγούμενων.
Γιατί κάνω όλον αυτό τον πρόλογο; Απλώς για να επισημάνω ότι μέσα στους ταχύτατους ρυθμούς με τους οποίους τρέχει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, μια μέρα μετά τις προγραμματικές δηλώσεις, ο υπουργός περιβάλλοντος Κωστής Χατζηδάκης, συναντήθηκε με την Eldorado Gold προκειμένου να τρέξει την επένδυσή της στην Ελλάδα. Και ενώ θα περίμενε κανείς να ακούσει ότι ο “νεοφιλελεύθερος” αυτός υπουργός έδωσε εν λευκώ το πράσινο φως στην εταιρία για να ξεκολλήσει η επένδυσή της σε Σκουριές και Στρατώνι, αντίθετα είδε τον υπουργό να μιλά για το δημόσιο συμφέρον, για την υποχρέωση της εταιρίας σε royalties που οφείλει να δώσει στην Ελληνική κοινωνία και κυρίως για τους αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους με τους οποίους θα περιβάλλεται η επένδυση.
Ο νεοφιλελεύθερος Χατζηδάκης τόλμησε αυτά που δεν έκανε η δήθεν κοινωνικά ευαίσθητη κυβέρνηση της Αριστεράς, δηλαδή να μεριμνήσει προκειμένου η επένδυση να αποδώσει ό,τι πρέπει στην Ελληνική κοινωνία, να προστατεύσει ουσιαστικά το περιβάλλον της περιοχής, διασφαλίζοντας παράλληλα και τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων στον Χρυσό, αλλά και τις θέσεις εργασίας που παρέχει η τουριστική αξιοποίηση της ευρύτερης περιοχής.
Φαίνεται λοιπόν ότι “νεοφιλελεύθεροι” όπως ο Κωστής Χατζηδάκης μπορούν αποτελεσματικότερα να διασφαλίσουν το δημόσιο συμφέρον από τους κατ΄επάγγελμα ευαίσθητους της Αριστεράς. Με συνεννόηση, διάλογο και αποφασιστικότητα που κάθε σοβαρή πολιτεία οφείλει να επιδεικνύει απέναντι σε κάθε εταιρία που έχει ως αποκλειστικό σκοπό της το κέρδος.
Η νέα Κυβέρνηση έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη σε όλα τα θέματα προκειμένου να κάνει την πατρίδα μας καλύτερη. Και όπως φαίνεται, μέχρι στιγμής τον περνά με άνεση…
