Έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο, όπου σε καθημερινή βάση γινόμαστε δέκτες μιας ενορχηστρωμένης προπαγάνδας, η οποία προβλέπει την καταστροφή σε όλα τα επίπεδα. Στο κέντρο αυτής της προπαγάνδας, βρίσκονται οι πολιτικές της νέας αμερικανικής κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ. Παρακολουθώντας κανείς τα συστημικά τηλεοπτικά δίκτυα και διαβάζοντας τα συστημικά έντυπα, βρίσκεται αντιμέτωπος με προβλέψεις για ύφεση, για τριγμούς στη δυτική συμμαχία, για μια αμερικανική οικονομία που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και για αποκαθήλωση της δημοκρατίας. Αλήθεια, βρισκόμαστε ενώπιον ενός τέτοιου ολοκαυτώματος και τι υπερασπίζεται στην πραγματικότητα αυτό το αφήγημα; Ποιο είναι το επιτυχημένο οικοδόμημα που διαλύει ο Αμερικανός Πρόεδρος και η κυβέρνησή του.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Μετά από δυο μήνες διακυβέρνησης της Αμερικής από τον Πρόεδρο Τραμπ, έχει έρθει η ώρα για ένα πρώτο τεστ, πραγματικότητας και προπαγάνδας.
Είναι ξεκάθαρο, ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος και η κυβέρνησή του, βρίσκονται σε μια κούρσα υψηλής ταχύτητας, για να επιφέρουν θεμελιώδεις και ανατρεπτικές αλλαγές, σε ένα απαξιωμένο και στην πλειοψηφία του διεφθαρμένο σύστημα, εσωτερικά στην Αμερική, αλλά και στην υπόλοιπη Δύση – Ευρώπη.
Οι επαναστατικές συστημικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση Τραμπ, είναι δεδομένο, ότι αρχικά θα προκαλέσουν αλλεπάλληλα σοκ και δυσκολίες. Σαν αποτέλεσμα το μεγάλο στοίχημα, για τον ίδιο τον Πρόεδρο και την κυβέρνησή του, είναι το εάν θα καταφέρει να περάσει το μήνυμα στο εσωτερικό της Αμερικής και να προσελκύσει δυνάμεις στην Δύση – Ευρώπη, όσο αφορά την αναγκαιότητα των αλλαγών και τα μακροχρόνια οφέλη.
Ξεκινώντας από το καυτό θέμα των ημερών, την επιβολή δασμών σε χώρες που επιβάλλουν δασμούς στα αμερικανικά προϊόντα, και την επιδίωξη να υπάρξει ισοτιμία, θα διαπιστώσει κανείς ότι ήδη έχει αποτέλεσμα για την Αμερική. Μέχρι στιγμής, έχουν ανακοινωθεί περίπου 4 τρισεκατομμύρια δολάρια επενδύσεις, από τους Ευρωπαίους, από τους Σαουδάραβες, από τους Κινέζους, από τη μεξικανική κυβέρνηση, ακόμη και από τον Καναδά.
Για την Αμερική, αυτό σημαίνει, εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Μπορούν άραγε, να μας πουν αυτοί που διασπείρουν την προπαγάνδα της καταστροφής, τι θα σημάνει για την Ευρώπη, η αντίδραση του Καθεδρικού της Γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, και ένας εμπορικός πόλεμος με την Αμερική. Γιατί ανάλογα ποσά επενδύσεων στην Ευρώπη δεν έχουν ακουστεί.
Στον κρίσιμο τομέα της ενέργειας, μετά την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν, μέσα σε δύο μήνες διακυβέρνησης Τραμπ, η Αμερική έχει αυξήσει την ποσότητα πετρελαίου που παράγεται ημερησίως, πλησιάζοντας τα 14 εκατομμύρια βαρέλια. Αυτό συμβαδίζει, με αύξηση της παραγωγής στη Μέση Ανατολή. Το αποτέλεσμα, είναι να υπάρξει μια συγκράτηση των τιμών της ενέργειας και αποφυγή της εκτίναξης του πληθωρισμού στην Αμερική, κόντρα στις προβλέψεις.
Στην Ευρώπη, μπορεί να μας πουν οι προπαγανδιστές της καταστροφής, τι έχουμε; Γιατί εκείνο που έχουμε, είναι φανατισμό στην υποστήριξη ενός αδιέξοδου – επιζήμιου πολέμου στην Ουκρανία και συνέχιση στην υποστήριξη των, ποινικά κολάσιμων, πολιτικών της Νέας Πράσινης Απάτης, που έχουν οδηγήσει σε εκτόξευση τους κόστους ενέργειας, σε εκτόξευση των τιμών στα ράφια των σούπερ μάρκετ και σε αποβιομηχανοποίηση της Ευρώπης.
Στο καυτό για την εθνική ασφάλεια και την επιβίωση του δυτικού πολιτισμού θέμα της λαθρομετανάστευσης, τι έχουν άραγε να πουν οι προπαγανδιστές της καταστροφής;
Στην Αμερική μέχρι να εκλεγεί ο Τραμπ στην προεδρία, μας έλεγαν ότι επρόκειτο για ένα άλυτο πρόβλημα. Μέσα σε δυο μόλις μήνες διακυβέρνησης από τον Πρόεδρο Τραμπ, οι παράνομες διελεύσεις στα σύνορα τείνουν να εξαφανιστούν. Και αντι αυτό να το επαινούν, χαρακτηρίζοντάς το εντυπωσιακό επίτευγμα, το διεφθαρμένο σύστημα επιλέγει την επιστράτευση διαπλεκόμενων δικαστών, για να αποτρέψει, όχι την απέλαση κάποιου που εργάζεται, που δεν έχει συλληφθεί ποτέ, αλλά εγκληματιών και ανθρώπων που έχουν ήδη διαταχθεί να φύγουν από τη χώρα ή υποστηρικτών των τρομοκρατών της Χαμάς.
Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη τι έχουμε;
Το Λονδίνο και το Παρίσι, έχουν μετατραπεί σε μουσουλμανικές πρωτεύουσες, που μόνο μητροπόλεις του δυτικού πολιτισμού δεν θυμίζουν. Μεγάλα κομμάτια των ευρωπαϊκών πόλεων, έχουν μετατραπεί σε θύλακες ομάδων που μισούν τη Δύση, τον πολιτισμό της και το Χριστιανισμό. Αλλά για αυτό δεν μιλάει κανείς.
Και ερχόμαστε στην προπαγάνδα και το μηδενισμό, γύρω από αυτό που κάνει ο Ίλον Μασκ και η ομάδα του (DOGE), αυτά που ανακαλύπτει σε καθημερινή βάση, στο Υπουργείο Οικονομικών, στο IRS, στο Υπουργείο Ενέργειας και γενικά στην κυβερνητική γραφειοκρατία της Αμερικής. Μια τεράστια αδήλωτη απορρόφηση εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, αν όχι δισεκατομμυρίων, σε οντότητες και οργανισμούς παρακλάδια του συστήματος της παγκοσμιοποίησης και της ατζέντας woke και DEI.
Έχει να διανύσει ακόμη πολύ και δύσβατο δρόμο και ο στόχος είναι να περικόψει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια χωρίς να αγγίξει τις νόμιμες παροχές των Αμερικανών πολιτών.
Άραγε, τι θα αποκαλύψει μια ανάλογη προσπάθεια στον Καθεδρικό της Γραφειοκρατίας στις Βρυξέλλες, αλλά και σε όλες τις κυβερνητικές γραφειοκρατίες των χωρών της Ευρώπης; Σοβαρή απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, όταν για παράδειγμα εδώ στην Ελλάδα, ακούς σε κανάλια και διαβάζεις σε έντυπα, ότι οι Αμερικανοί αντιδρούν στην προσπάθεια του Μασκ. Ακόμη χειρότερα, υπάρχουν άτομα που αποκαλούνται δημοσιογράφοι, οι οποίοι για να απαξιώσουν την προσπάθεια του να καταπνίξει τη διαφθορά, χαρακτηρίζουν ως δημοκρατική αντίδραση σε αυτή την πυρπόληση αυτοκινήτων και τις ένοπλες επιθέσεις εναντίον αντιπροσωπειών Tesla.
Εάν τελικά, ο Πρόεδρος Τραμπ, καταφέρει να εκπληρώσει την υπόσχεση δέσμευσης ξένων επενδύσεων, ύψους 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, εάν καταφέρει να μειώσει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σπατάλης και διαφθοράς, μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, εάν καταφέρει να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και εάν καταφέρει μια γενική ειρήνη στη Μέση Ανατολή, η προεδρία του θα είναι η πιο ουσιαστική προεδρία εδώ και δεκαετίες.
Ας μας πει λοιπόν ο Καθεδρικός της Γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και οι απαξιωμένες ευρωπαϊκές ηγεσίες, γιατί μάχονται για την αποτυχία του, υπερασπίζοντας ταυτόχρονα τη δική τους αποτυχία.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
