«Η απάντηση της Επιτρόπου Roxana Mînzatu στην ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του κόμματος Κώστας Παπαδάκης, για την αύξηση των εργατικών “ατυχημάτων” – εργοδοτικών εγκλημάτων αποτελεί πραγματικό “μνημείο” κυνισμού και αντεργατικότητας» αναφέρει σε σχόλιό της η ΕΟ του ΚΚΕ και προσθέτει:
«Επί της ουσίας ομολογεί ότι τα 300 εργοδοτικά εγκλήματα σε μια διετία στην Ελλάδα και τα 4 μόλις μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα πατούν ακριβώς σε αυτές τις λεγόμενες “ελάχιστες απαιτήσεις ασφαλείας” που προβλέπουν οι οδηγίες της που στην απάντηση της επικαλείται στους χώρους δουλειάς. Κι αυτές δεν είναι άλλες από το θεσμοθετημένο κάτεργο από την ΕΕ κι όλες τις κυβερνήσεις όπως και αυτή της κυβέρνησης της ΝΔ που επέβαλαν το καθεστώς των μόλις 11 συνεχόμενων ωρών ημερήσιας ανάπαυσης, δηλαδή την νομιμοποίηση της εξοντωτικής δουλειάς για 13 συνεχόμενες ώρες. Είναι η αντεργατική οδηγία 2003/88/ΕΚ που επιβάλλει ευέλικτα ωράρια και ρυθμίσεις που οδηγούν σε εξαντλητικά ωράρια και εντατικοποίηση της εργασίας. Πλάι σε αυτή την οδηγία και η 2019/1152/ΕΕ για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας και η 2019/1158/ΕΕ για την “ισορροπία επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής”, που λειτουργούν ως άλλοθι για τη διευκόλυνση ευέλικτων μορφών εργασίας και υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων».
«Με το νόμο Γεωργιάδη της κυβέρνησης της ΝΔ και υλοποιώντας ευρωπαϊκές οδηγίες, ένας εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει σε πάνω από έναν εργοδότη, άρα να δουλεύει ως και 78 ώρες την εβδομάδα και όχι 48, όπως ισχυρίζεται η Κομισιόν, γιατί αυτό αφορά σε έναν εργοδότη. Επιπρόσθετα με τους νόμους της κυβέρνησης και υλοποιώντας αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ, οι συνταξιούχοι σπρώχνονται στο μεροκάματο, ενώ όσοι δεν έχουν συμπληρώσει ένσημα μπορούν να δουλεύουν ως και τα 74 έτη νόμιμα. Είναι ενδεικτικό ότι οι δύο τελευταίοι εργάτες που έχασαν τη ζωή τους πάνω στο μεροκάματο ήταν 71 και 75 ετών αντίστοιχα.
Αυτές οι οδηγίες κι οι νόμοι τους μαζί με την οργανωμένη επιχείρηση διάλυσης των ΣΣΕ αποτελούν τη μήτρα για να πολλαπλασιάζονται τα εργοδοτικά εγκλήματα και να μετατρέπονται οι χώροι δουλειάς σε μια “κοιλάδα των Τεμπών”. Επιπρόσθετα με την μετατροπή του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), σε δήθεν “ανεξάρτητη αρχή” από το νόμο Χατζηδάκη, κατά τα πρότυπα της “Ευρωπαϊκής Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας”, έχουμε οδηγηθεί στην διαρκώς μειούμενη στελέχωση του σώματος, την έλλειψη δυνατότητας ελέγχων και την αύξηση της εργοδοτικής ασυδοσίας.
Όσον αφορά δε την Οδηγία Seveso III (2012/18/ΕΕ) για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπερασπίζεται την κοροϊδία του “αυτοέλεγχου” των ίδιων των επιχειρήσεων, τη λεγόμενη “δέουσα επιμέλεια”, μέσω “εσωτερικών” εκτιμήσεων κινδύνου χωρίς υποχρεωτικές επιθεωρήσεις από το κράτος. Πρόκειται για κοροϊδία να προτάσσουν την ΕΕ ως προστασία για τους εργαζόμενους, δηλαδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι να καταγγέλλουν τους ίδιους για παρανομίες που θέτουν την υγεία και την ασφάλεια της ζωής των εργαζομένων σε κίνδυνο. Τα τελευταία παραδείγματα με το “εργατικό ατύχημα” οικοδόμου στο εργοτάξιο του Ελληνικού της Αθήνας όπου κυριαρχούν υπεργολάβοι και η «μαύρη» εργασία αλλά και τα σοβαρά προβλήματα έλλειψης μέτρων ασφάλειας με ευθύνη της κατασκευάστριας εταιρείας και της επιβλέπουσας αρχής της ”Ελληνικό Μετρό” στην κατασκευή της σήραγγας της γραμμής 4 στην Αθήνα μιλούν από μόνα τους» επισημαίνει η ΕΟ του ΚΚΕ και καταλήγει στο σχόλιό της:
«Το λαϊκό ποτάμι που ξεχύθηκε στους δρόμους της Ελλάδας στην συγκλονιστική απεργία της 28ης Φεβρουαρίου, φώτισε ποιος είναι ο μοναδικός δρόμος για την πραγματική δικαίωση των εργαζομένων και του λαού. Η πάλη που βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό εχθρό, το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές για το καπιταλιστικό κέρδος».
