«Ολβιος όστις της ιστορίης έσχε μάθησιν». Είναι στίχος από χαμένη τραγωδία του Ευριπίδη και σημαίνει ευτυχής όποιος γνωρίζει Ιστορία. Ευτυχής, πράγματι. Αν δεν γνωρίζεις, κινδυνεύεις, ως κυβερνήτης ή ως λαός, να πέσεις σε μεγάλες παγίδες όταν κάποιες πτυχές επαναλαμβάνονται.
Ηρθε ο αντιπρόεδρος Βανς στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στο Μόναχο, και αφού μάς τα έψαλε ότι και καλά είμαστε πολύ ψυχοπονιάρηδες στο μεταναστευτικό και διάφορα τέτοια, ύστερα συγκάλεσε με το αφεντικό του σύσκεψη για την Ουκρανία στη Σαουδική Αραβία. Παρόντες οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι. Οι Ουκρανοί; Δεν χρειάζονται απάντησαν Τραμπ και Βανς, δεν έχουν να συνεισφέρουν κάτι στον διάλογο. Για τον τερματισμό του πολέμου. Που τους αφορά πάρα πολύ. Μα πάρα πολύ.
Το Μόναχο σαφώς και τους ενέπνευσε, όπως και ο πλέον τρομακτικός άνθρωπος του 20ού αιώνα, ο Αδόλφος Χίτλερ. Στη συγκεκριμένη πόλη υπογράφηκε η Συμφωνία του Μονάχου στις 30 Σεπτεμβρίου 1938, προκειμένου, υποτίθεται, να αποτραπεί επικείμενη πολεμική σύρραξη μεταξύ Γερμανίας και Τσεχοσλοβακίας. Παρέστησαν οι πρωθυπουργοί του Ηνωμένου Βασιλείου Αρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν και της Γαλίας Εντουάρ Νταλαντιέ, καθώς και ο Χίτλερ με τον Μουσολίνι. Η Τσεχοσλοβακία δεν κλήθηκε. Της έπεφτε κανένας λόγος; Πώς; Θα συζητούσαν την τύχη της; Γιατί και τώρα, που δεν προσκάλεσαν την Ουκρανία η τύχη της δεν συζητήθηκε;
Εξαρτάται πάντοτε από τις μεγάλες δυνάμεις και τα «θέλω» τους. Απαξ και αυτοί αποφασίσουν πως μια χώρα ξόφλησε, τέρμα. Η Ευρώπη, βεβαίως, δεν θέλει να δεχτεί κάτι τέτοιο. Πλην, οι αντιδράσεις της είναι απίστευτα υποτονικές.
Με το σύμφωνο του Μονάχου συνομολογήθηκε η προσάρτηση της Σουδητίας στο Γ’ Ράιχ. Ηταν μια περιοχή της Τσεχοσλοβακίας στην οποία ζούσαν πολλοί Γερμανοί και την εποφθαλμιούσε ο Χίτλερ. Οι ναζιστές δεν είχαν εμπιστοσύνη ούτε στον Μουσολίνι και είχαν συντάξει σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν το σχετικό έγγραφο. Ο Χίτλερ είχε προειδοποιήσει, αλλά δεν το πρόσεξαν. Στις 20 Φεβρουαρίου του 1938 σε λόγο που εκφώνησε στο Ράιχσταγκ (Γερμανική Βουλή) τόνιζε μεταξύ άλλων ότι καθίσταται ανάγκη να προστατευθούν 10 εκατομμύρια Γερμανοί που βρίσκονταν στα σύνορα του Ράιχ, υπονοώντας τα σύνορα Αυστρίας και Τσεχοσλοβακίας (Σουδητία). Προχωρώντας με ταχύτατο ρυθμό τα σχέδιά του, στις 12 Μαρτίου ο γερμανικός στρατός κατέλαβε αμαχητί την Αυστρία. Στη συνέχεια ο δικτάτορας στράφηκε προς την Τσεχοσλοβακία όπου υπήρχαν 3 εκατομμύρια Γερμανοί Σουδήτες. Έτσι τον Μάιο, έχοντας υποκινήσει Σουδητική κρίση στην Τσεχοσλοβακία, καθιστά γνωστό στους στρατηγούς του τον σχεδιασμό κατάληψης της Τσεχοσλοβακίας και μάλιστα προσδιορίζοντας και τον μήνα.
Οι Τσεχοσλοβάκοι την εποχή εκείνη βασίζονταν κυρίως στους Γάλλους, με τους οποίους είχαν συνάψει συμμαχία. Η Σοβιετική Ένωση, που επίσης είχε συνάψει συμμαχία με την Τσεχοσλοβακία, επιδείκνυε μεν θέληση συνεργασίας με Αγγλία και Γαλλία, πλην όμως εμπόδια Ρουμανίας και Πολωνίας, (άρνηση ελεύθερης διέλευσης ρωσικών στρατευμάτων από τα εδάφη τους), απέτρεπαν μια παρόμοια ενέργεια. Τελικά, Αγγλία και Γαλλία αποφασίζουν να δράσουν υπερασπίζοντας την Τσεχοσλοβακία. Αλλά, προτίμησαν εν τέλει την «πολιτική κατευνασμού», ελπίζοντας να αποφευχθεί η πολεμική σύρραξη. Δεν πέτυχε.
Το σύμφωνο του Μονάχου, και ενώ στη Διάσκεψη δεν μετείχε, όπως τονίσαμε, η Τσεχοσλοβάκικη κυβέρνηση, πρόβλεπε είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στη Σουδητία από την επομένη της υπογραφής, δηλαδή 1η Οκτωβρίου.
Τόσο ο Τσάμπερλεν όσο και ο Νταλαντιέ επέστρεψαν στις χώρες τους ως θριαμβευτές και τα πλήθη που τους επιφύλαξαν θερμές υποδοχές, διακηρύσσοντας μάλιστα ο πρώτος δημόσια την “έντιμη ειρήνη”, ή “ειρήνη στην εποχή μας”, απομακρύνοντας έτσι την όποια απειλή πολέμου.
Όταν όμως τον επόμενο χρόνο ο Χίτλερ κατέλαβε και προσάρτησε όλη την (με νι) Τσεχοσλοβακία η αξιοπιστία του Τσάμπερλεν είχε πλέον οριστικά χαθεί. Αντίθετα ο Νταλαντιέ βλέποντας το πλήθος που τον επευφημούσε φθάνοντας στο Παρίσι, φέρεται να δήλωσε: “Οι ανόητοι, αν ήξεραν τι επευφημούν!”. Ανακατεύτηκαν και άλλες χώρες και πήραν κομματάκια της Τσεχοσλοβακίας, και, εν τέλει, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1939 με εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία.
Θυμίζουν τίποτα όλα αυτά; Κι όμως, θα έπρεπε και να θυμίζουν και να υπενθυμίζουν
Ο φίλος μου μηχανολόγος μηχανικός Κώστας Κάπος, γνωστός και για τους υπέροχους φωτισμούς του σε αρχαία μνημεία, με απάλλαξε από τον κόπο να γράψω όσα εκείνος προσφυώς έγραψε στο Facebook:
«Μια και πιάσαμε κουβέντα για τη λογοκρισία, θα ήθελα να προτείνω αυστηρή λογοκρισία σε ορισμένες “ξύλινες” εκφράσεις των τηλε-ειδήσεων, με ποινή το ακαριαίο άλειμμα με πίσα και πούπουλα του εκφέροντος και περιφορά του στο Ζεφύρι, τυλιγμένο με χάλκινα σύρματα…
-Σε λευκό κλοιό
-Πύρινη λαίλαπα
-Χτύπημα του Εγκέλαδου
-Αδικοχαμένος ηθοποιός
-Μπαταχτσήδες
-Καταδρομική παρέμβαση αναρχικών
-Καθησυχαστικοί οι σεισμολόγοι
-Ανέβασε επικίνδυνα τον υδράργυρο
-Σκηνές Φαρ Ουέστ
-Σφοδρή επίθεση εξαπέλυσε
-Εικόνες που σοκάρουν
-Ράμπο του ΣΔΟΕ
-Χριστουγεννιάτικος μποναμάς
-Άμορφη μάζα
-Γνωστοί άγνωστοι
-“Τον Χάρο με τα μάτια τους είδαν…”
-Ανθρωποκυνηγητό
-Κινηματογραφική απόδραση
-“Από θαύμα σώθηκαν…”
-Απεργιακός κλοιός
-Κύμα καύσωνα
-Μοιραίο βράδυ
-Αμετανόητος φονιάς
-Αποκαλυπτικοί διάλογοι
-Μικρό αγγελούδι
-Βροχή από μολότοφ
-Καρτέρι θανάτου
-Τρελή πορεία
-Τσάρος της οικονομίας
-Στιγμές αγωνίας
-Δρακόντεια μέτρα
-Εγκέφαλος της σπείρας
-Πολύκροτη υπόθεση
-Γνωστού επιχειρηματία
-Εκδρομείς του Πάσχα
-Αποκλειστικά πλάνα
-Μπαράζ αντιδράσεων
-Το σαρωτικό πέρασμα της κακοκαιρίας
-Εχασε τη μάχη για τη ζωή (μερικές φορές λένε τη μάχη ΜΕ τη ζωή)
-Πήγε στη γειτονιά των Αγγέλων
-Θλίψη σκόρπισε στο Πανελλήνιο
-Στο έλεος της κακοκαιρίας..
-Θύελλα αποκαλύψεων…
-Σοκ και Δέος
-Μολώχ της ασφάλτου
-Κρατικός κορβανάς
-Γνωστοί άγνωστοι
-To καλάθι της νοικοκυράς
-Θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη»
Όπως είπα, δεν έχω να προσθέσω το παραμικρό. Εκλεψα την ανάρτησή του, καθώς πολλά από όσα αναφέρει μάς κάνουν συνήθως να κλαίμε.
«Την περασμένη εβδομάδα στο αφιέρωμα SNL 50: The Anniversary Special, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο έκανε ένα cameo ζητώντας ένα καλαμάκι με την Ρέιτσελ Ντρατς να απαντά: «You talking to me?»
Ως cameo ήξερα συγκεκριμένο τύπο καρφίτσας ή σχετικού τεχνουργήματος, με ένα γυναικείο πρόσωπο επάνω. Τώρα; Τι πάει να πει cameo τώρα; (και ποια πρέπει να είναι η τιμωρία του συντάκτη που το άφησε αμετάφραστο;)
Δεν ήξερε τον όρο στα ελληνικά, αυτός που βάζει υπότιτλους, γράφει σε σόου μαγειρικής: ωραία γεύση έχει το ρυζόχαρτο. Επειδή το πρωτότυπο είναι rice paper rolls, δεν σημαίνει πως θα φάμε ρυζόχαρτο- που είναι για περιτύλιγμα- ή κουτόχορτο. Εντάξει;
«Διευρύνουμε τους ανθρώπους που έχουν ιδέες» έφα Νίκος Ανδρουλάκης για την προσχώρηση της Ράνιας Θρασκιά. Δεν θα ρωτήσω τι ιδέες, τσάμπα κόπος, θα ρωτήσω όμως όταν λέει ο πρόεδρος διευρύνουν τους ανθρώπους τι εννοεί; Διότι εδώ υπάρχουν πολλές διευρυμένες ερμηνείες…
Σε όσα πρέπει να απαγορευτούν να λένε οι ρεπόρτερ είναι και η λέξη «κυριολεκτικά». «Η Κεφαλονιά πνίγηκε κυριολεκτικά» λέει ο άλλος. Και να ήταν μόνο ένας…
«Ποια είναι η ακριβής τους πορεία;» Ελα μου ντε; Για κάνε μια ακριβής εξήγησις!
Παράτησαν οικοσυσκευές στο πεζοδρόμιο. Δύο σε ένα και τα δύο λάθος. ‘Η παράτησαν οικιακές συσκευές ή παράτησαν οικοσκευή. Συσκευαστείτε εεεεε, σοβαρευτείτε παρακαλώ.
«Ενήργησε πυροβολισμό κατά αστυνομικού της ΕΚΑΜ». Ενεργώ, διενεργώ, όπως να ναι. Πες απλώς πυροβόλησε άνθρωπέ μου!
Λεμονάκι μυρωδάτο: το γουρούνι αυτό εκτροφείται. Με τι τρέφεται και εκτρέφεται το γλωσσικό σου αισθητήριο άνθρωπέ μου;
Αύριο είναι μια άλλη μέρα, έλεγε η Σκάρλετ Ο’ Χάρα. Συνήθως. Γιατί υπάρχουν και νύχτες που δεν ξημερώνουν. Νύχτες που κρύβουν στο μαύρο τους εγκλήματα. Αδύνατον να αντέξει το μυαλό τη δολοφονία του Αριελ και του Κφιρ στο Ισραήλ. Τους πήραν όμηρους, με τη μητέρα τους, επίσης νεκρή τώρα, και τους σκότωσαν. Δεν φταίμε εμείς, λέει η Χαμάς, ο ισραηλινός στρατός βομβάρδισε και τους σκότωσε. Και έτσι να είναι λεβέντες, ποιος τους πήρε όμηρους; Εγώ;
Αφήστε που το Ισραήλ λέει πως δεν είναι έτσι, τα στραγγάλισαν τα μωρά και μετά πολτοποίησαν τα κορμάκια τους, για να φαίνεται ότι σκοτώθηκαν από βομβαρδισμούς.
Αυτή η αθλιότητα. Να βεβηλώνεις νεκρούς. Να βεβηλώνεις βρέφη. Αυτή η αθλιότητα δεν αντέχεται.
