Μετά από αρκετά χρόνια ανικανότητας, καταστροφικής πολιτικής και ακρότητας, που είχε επιβληθεί στην Αμερική και την Ευρώπη, από το σύστημα που κινούσε τα νήματα πίσω από την κυβέρνηση Μπάιντεν – Χάρις και τις ομογάλακτες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, είναι λογικό να επικρατεί μια εορταστική ατμόσφαιρα και να έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα ελπίδας, τόσο στο εσωτερικό της Αμερικής όσο και στην Ευρώπη. Η περίοδος που οι πολιτικές ελίτ στην Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες και τις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αψήφησαν τη φύση και τον Θεό της φύσης, με πολιτικές και προγράμματα, που εκπλήσσουν για τις κατάφωρες παραβιάσεις της πραγματικότητας και της ηθικής, της κοινής λογικής και των νόμων της επιστήμης, οδηγείται με ραγδαίους ρυθμούς στο τέλος της. Αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τράμπ και την κυβέρνησή του.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Αλλά καθώς χαιρόμαστε για την απελευθέρωσή και προδιαγράφεται ένα ελπιδοφόρο μέλλον, το μόνο σίγουρο είναι ότι έρχεται μια σκληρή μάχη για να ξεριζωθούν αυτές οι πολιτικές και αυτές οι πρακτικές.
Η ζημιά στον πολιτισμό και το πολιτικό σύστημα του δυτικού κόσμου, έχει βαθιές ρίζες και έχει δηλητηριάσει τους θεσμούς και τον πολιτισμό μας τόσο πολύ και τόσο ύπουλα, που η ανατροπή και η ενίσχυση της δημοκρατίας, δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Πάρτε για παράδειγμα την απάτη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και του καθαρού μηδενικού άνθρακα, που έχουν διαταράξει τις οικονομίες της Αμερικής και της Ευρώπης, τροφοδοτώντας τον πληθωρισμό, παρά τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αρκετά για να υπάρχει ενεργειακή αυτάρκεια.
Μέσα από την τρομοκρατία του New Green Scum (Νέα Πράσινη Απάτη), όπως χαρακτηριστικά αποκαλεί την πράσινη μετάβαση, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, περί υπερθέρμανσης του πλανήτη, που συνοδεύεται από μακάβριο πανικό και ασύδοτο επιστημονισμό, υπάρχει ασυδοσία εταιρικών επιδοτήσεων και φορολογικών κινήτρων, που έχουν μολύνει την ελεύθερη αγορά και έχουν δημιουργήσει έναν τεράστιο κίνδυνο για το μέλλον.
Την ίδια στιγμή, μια ήδη υπάρχουσα, πραγματικά καθαρή και ανανεώσιμη ενέργεια, η πυρηνική ενέργεια, έχει μπει στο ράφι και στερείται χρηματοδότησης, ενώ δισεκατομμύρια σπαταλούνται σε ηλιακή και αιολική ενέργεια που δίνει πλεονέκτημα στην Κίνα.
Ένα άλλο έγκλημα, αυτού του συστήματος, κόντρα στη φύση και την επιστήμη, είναι η τρανσέξουαλ μανία που λυμαίνεται εγκληματικά, παιδιά και εφήβους. Η επιστήμη μας λέει ότι τα θηλαστικά είναι είτε αρσενικά είτε θηλυκά που μαζί αναπαράγονται, αλλά οι γιατροί που ελέγχονται και χρηματοδοτούνται από αυτό το σύστημα, δηλητηριάζουν ανοιχτά τα παιδιά με αναστολείς της εφηβείας και διασταυρούμενες ορμονικές θεραπείες, και στη συνέχεια προχωρούν σε μη αναστρέψιμες χειρουργικές επεμβάσεις που αφήνουν τα θύματά τους ακρωτηριασμένα για μια ζωή. Από απληστία, οι γιατροί παραβιάζουν κατάφωρα τον όρκο του Ιπποκράτη που στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο απαιτεί από τους γιατρούς όχι μόνο να μην κάνουν κακό, αλλά να ωφελούν τους ασθενείς τους.
Ούτε πρέπει να ξεχνάμε τις άσκοπες οικονομικές πολιτικές που τυπώνουν, δανείζονται, φορολογούν, ξοδεύουν και αναδιανέμουν τρισεκατομμύρια σε πολιτικούς πελάτες.
Οι αντιεπιστημονικές πολιτικές μετριασμού και οι δαπάνες κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid, έβλαψαν εκατομμύρια ανθρώπους και πλημμύρισαν τις οικονομίες του δυτικού κόσμου, με περισσότερα χρήματα κυνηγώντας λιγότερα αγαθά, την αιώνια φόρμουλα για τον πληθωρισμό.
Ένα ακόμα παράδειγμα, είναι το τεράστιο κόστος των προγραμμάτων επιδομάτων, που οδηγεί στο άμεσο μέλλον, σε δραστική μείωση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ωστόσο, αυτό το σύστημα, συνεχίζει να δημιουργεί όλο και περισσότερες μη χρηματοδοτούμενες υποχρεώσεις με όλο και μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων, συμπεριλαμβανομένων εκατομμυρίων, ως επί το πλείστον μη ελεγμένων παράνομων αλλοδαπών.
Εν τω μεταξύ, οι αμυντικές δαπάνες της Αμερικής και της Ευρώπης, έχουν μειωθεί δραστικά, τη στιγμή που η Κίνα, ο πιο ισχυρός αντίπαλος της Δύσης, ξοδεύει ελεύθερα σε υλικό, επιδοτούμενο εν μέρει από αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες και επιχειρήσεις που συνεργάζονται με το Πεκίνο.
Η καταστροφή είναι επίσης μεγάλη, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, όπου η ιδεαλιστική διεθνής τάξη βασισμένη σε κανόνες, είναι η προτίμηση εξωτερικής πολιτικής του συστήματος, και του κατεστημένου, διπλωματών, υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας, της γραφειοκρατίας σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, των πανεπιστημιακών σχολών, των επιστημονικών περιοδικών, των δεξαμενών σκέψης, και βέβαια των συστημικών μέσων ενημέρωσης.
Ο δήθεν προοδευτισμός είναι η πολιτική ιδεολογία, που βασίζεται σε αυτές τις αμφίβολες και επικίνδυνες ιδέες. Από εκεί προέρχεται η τεχνοκρατική, αντιεθνική, παγκοσμιοποίηση που φαντάζεται τον εαυτό της, ως μια ιδεολογία, που μόνο οι αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι, οπισθοδρομικοί τραμπούκοι απορρίπτουν, καθιστώντας τους έτσι λεία των πλουτοκρατών και των φασιστών, για τους δικούς τους κακοήθεις σκοπούς.
Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί βασίζονται σε ερωτήματα που ζητούνται, όχι στην επιστήμη ή στα γεγονότα, και εξυπηρετούν τη δίψα των δήθεν προοδευτικών για εξουσία, προκειμένου να δημιουργηθεί η ουτοπία της τέλειας κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας του πλούτου.
Η ιστορία, χιλιετίες εμπειρίας, κοινής λογικής, ο ελληνορωμαϊκός όσο και ο ιουδαιοχριστιανικός δυτικός πολιτισμός, μας διδάσκουν ότι τα ανθρώπινα όντα οδηγούνται από καταστροφικά πάθη και ιδιοτελή συμφέροντα, όλα εξουσιοδοτημένα από την ελευθερία επιλογής, καθιστώντας αδύνατη την επίτευξη της ουτοπίας.
Στην Αμερική και την Ευρώπη, για όλους αυτού του λόγους δημιουργήθηκε η φιλελεύθερη δημοκρατία και Συντάγματα, που ελέγχουν αμοιβαία και εξισορροπούν τις εξουσίες της κυβέρνησης και δικαιώματα που προστατεύουν τα άτομα από την τυραννία. Πού εξασφάλισαν επίσης τη λογοδοσία της εξουσίας με τακτικά προγραμματισμένες εκλογές, οι οποίες δίνουν στους πολίτες τη δυνατότητα να επιλέξουν μια κυβέρνηση που δεν επιτίθεται στα Συντάγματα και τις ελευθερίες τους.
Η δεύτερη θητεία του Προέδρου Τράμπ, και ο αέρας πολιτικής, ιδεολογικής και πολιτιστικής αλλαγής, που ήδη προκαλεί στην Ευρώπη, δημιουργούν μια ελπίδα, αλλά όχι σιγουριά επιτυχίας.
Ο λογαριασμός, όλων αυτών των χρόνων καταστροφής, θα πρέπει να πληρωθεί κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του Προέδρου Τράμπ, για να σωθούν οι οικονομίες της Αμερικής και της Ευρώπης, από την κατάρρευση λόγω του χρέους, των υπερβολικών δαπανών και των ελλειμμάτων.
Τώρα αρχίζει η σκληρή δουλειά της διατήρησης της Δημοκρατίας και της αποκατάστασης της Κοινής Λογικής και δεν θα είναι καθόλου εύκολο.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
