Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή αρρυθμία στην ενήλικη ζωή. Απασχολεί περίπου 200.000 ασθενείς στην Ελλάδα και είναι συνυφασμένη με αύξηση της καρδιακής θνητότητας, της καρδιακής ανεπάρκειας και των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Τι συμπτώματα δεν μπορούν να εμφανιστούν;
Κόπωση, αίσθημα παλμών, αίσθημα «πεταλούδας» μέσα στην καρδιά μας, ζάλη, δυσκολία στην αναπνοή, πόνος στο στήθος και πιο σπάνια λιποθυμία.
«Θα πρέπει να αναφερθεί ότι ένα ποσοστό ανθρώπων μπορεί να μην παρουσιάσει ιδιαίτερα συμπτώματα και η διάγνωση της αρρυθμίας να γίνει από έναν τυχαίο έλεγχο. Είναι η κατηγορία των ασθενών με «σιωπηλή» κολπική μαρμαρυγή και διατρέχουν τον ίδιο, ίσως και μεγαλύτερο, κίνδυνο για αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, σε σχέση με αυτούς που εμφανίζουν συμπτώματα καθώς δεν λαμβάνουν την πρέπουσα φαρμακευτική», επισημαίνει ο κ. Χαράλαμπος Κοσσυβάκης Διευθυντής Ηλεκτροφυσιολογίας και Βηματοδότησης στο Metropolitan Hospital .
Πώς διαγιγνώσκεται;
«Η εν λόγω πάθησης διαγιγνώσκεται όταν εμφανίζεται το σύμπτωμα. Τότε θα πρέπει να κάνουμε ένα καρδιογράφημα, ώστε να βγει η διάγνωση. Από εκεί και πέρα, αν το σύμπτωμα μας έχει περάσει και η κολπική μαρμαρυγή δεν υπάρχει στο καρδιογράφημα, θα πρέπει ο γιατρός μας να μας συστήσει ένα 24ωρο holter ρυθμού», αναφέρει.
Πώς αντιμετωπίζεται;
«Ως προς την αντιμετώπισή της κολπικής μαρμαρυγής, αυτή κινείται σε δύο άξονες. Τα μέλη μας είναι να μειώσουμε τον θρομβοφιλικό κίνδυνο στον ασθενή. Ειδικοί ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, ή είναι γυναίκες άνω των 65 ετών, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο. Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να λάβουν από το στόμα αντιπηκτικό φάρμακο.
Τα δεύτερα μέλη μας είναι να μειώσουμε τη συμπτωματολογία και σε αυτή την επεμβατική αντιμετώπιση έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα αντιρυθμιστικά φάρμακα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε τεχνολογίες, που κάνουν νέες πιο αποτελεσματικές και πιο ασφαλείς.
Ασφαλώς, έχει μεγάλη σημασία ο ίδιος ο ασθενής να μειώσει τις βλαβερές συνήθειες, όπως κάπνισμα, καθιστική ζωή, κατανάλωση αλκοόλ και να εντάξει τη σωματική άσκηση στην καθημερινότητά του», καταλήγει ο κ. Κοσσυβάκης.
