Σε δισεπίλυτη πολιτική εξίσωση έχει μετατραπεί η επικείμενη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με τον Πρωθυπουργό να καλείται να βρει τη «χρυσή τομή» μεταξύ μιας υποψηφιότητας ευρύτερης αποδοχής ή Παραταξιακής επιλογής, ώστε να αποφευχθούν μεγάλες ρήξεις και η επόμενη ημέρα να είναι διαχειρίσιμη…
Του Κώστα Πασίση
Το εν λόγω πολιτικό μυστήριο γίνεται ακόμη πιο μεγάλο από τις διαρροές κύκλων των Μαξίμου, σύμφωνα με τις οποίες το πρόσωπο που θα προταθεί θα είναι στο «πνεύμα που ορίζει το Σύνταγμα» το οποίο προβλέπει ευρύτερες συναινέσεις, χωρίς όμως ο Πρωθυπουργός να έχει ανοίξει τα χαρτιά του, σε κανέναν από τους συνεργάτες του…
Η απόφαση του πρωθυπουργού, η οποία αναμένεται να ανακοινωθεί στο δεύτερο δεκαπενθήμερο Ιανουαρίου, όπως δήλωσε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, δεν αφορά μόνο την επιλογή ενός προσώπου για το ύπατο αξίωμα, καθώς είναι πιθανό να επηρεάσει τις εσωκομματικές ισορροπίες αλλά και το γενικότερο πολιτικό τοπίο.
Παρά ταύτα τα βασικά σενάρια είναι δυο.
Το πρώτο είναι η επιλογή ενός προσώπου με έντονο παραταξιακό στίγμα, κάτι που θα εξυπηρετούσε την εσωκομματική συνοχή της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα περιόριζε τις πιθανότητες για ευρύτερη συναίνεση.
Το εν λόγω σενάριο, πάντως, έχει ένα …πρόβλημα καθώς όπως λέγεται είναι δύσκολο να βρεθεί μια προσωπικότητα με ειδικό βάρος και συμβολισμό, που να επιθυμεί να εκλεγεί με την απλή πλειοψηφία της ΝΔ τη στιγμή που η νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπουλου έγινε κάτοικος της Ηρώδου Αττικού με ευρεία πλειοψηφία των 261 ψήφων.
Το δεύτερο σενάριο είναι η πρόταση ενός υποψήφιου με υπερκομματικό προφίλ, που θα μπορούσε να τύχει αποδοχής από περισσότερες πολιτικές δυνάμεις, ωστόσο, ενδέχεται να προκαλέσει δυσαρέσκεια σε «μερίδα» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, ιδιαίτερα σε βουλευτές που κινούνται πιο δεξιά του κόμματος.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα ο Πρωθυπουργός έχει κινηθεί με στόχο την εκτόνωση της έντασης, προχωρώντας σε κινήσεις αποσυμπίεσης, όπως η πρόσφατη συγκέντρωση βουλευτών στο Μέγαρο Μαξίμου.
Παράλληλα, η «τυχαία» διαρροή σεναρίων περί επικείμενου ανασχηματισμού φαίνεται να καλλιεργεί προσδοκίες για αξιοποιήσεις «ξεχασμένων» βουλευτών σε υπουργικές καρέκλες.
Ωστόσο και το δεύτερο σενάριο, της υπερκομματικής υποψηφιότητας, δεν είναι διόλου ανέφελο, με δεδομένο την άγνωστη στάση των κομμάτων της Αντιπολίτευσης που έχουν τη δική τους πολιτική στρατηγική, που είναι υπεράνω προσώπων.
Όπως επισημαίνεται, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές δυνάμεις δεν έχουν και πολλούς λόγους να υποστηρίξουν το πρόσωπο που θα προτείνει ο Πρωθυπουργός και να φανεί προς τα έξω ότι ταυτίζονται με την κυβερνητική υπόδειξη.
Με απλά λόγια, όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό είναι πιθανό και στην προεδρική εκλογή να είναι όλοι εναντίον όλων.
Εσχάτως πάντως κυκλοφόρησε και το σενάριό της επανεκλογής της νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, με το σκεπτικό ότι η «λύση της συνέχειας» θα έστελνε ένα μήνυμα θεσμικής σταθερότητας, αποφεύγοντας τις εντάσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει η αναζήτηση νέου προσώπου.
Ωστόσο οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες καταγράφουν αυξημένο ποσοστό πολιτών που προτιμούν την επιλογή νέου προσώπου για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Το 64,6% των ερωτηθέντων, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της GPO, εκφράζει επιθυμία για αλλαγή, κάτι που «πιέζει» τον Πρωθυπουργό προς μια νέα υποψηφιότητα.
