Οι εξελίξεις στη Συρία καταδεικνύουν ότι οι χώρες που έχουν στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία μπορούν να βασίζονται στη Μόσχα μόνο για όσο διάστημα χρησιμεύουν στον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε σήμερα ο γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.
Κατά την σύντομη επίσκεψή του στην Ιορδανία, ο Πιστόριους έκανε μια στάση στην αεροπορική βάση Αλ Άζρακ προτού μεταβεί στη Βαγδάτη, όπου είχε συνομιλίες σχετικά με το πώς θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί η περιοχή μετά την ανατροπή του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ.
Ο Πιστόριους είπε ότι ο Πούτιν είναι «αξιόπιστος μόνο για όσο διάστημα εξυπηρετείς τα συμφέροντά του», καθώς οι χώρες της Δύσης ερίζουν με τη Ρωσία και την Κίνα για τις ζώνες επιρροής και τις πρώτες ύλες στην Αφρική.
Ο γερμανός υπουργός Άμυνας δεν διευκρίνισε τι σημαίνουν οι εξελίξεις στη Συρία για την εμπλοκή του Βερολίνου στην ευρύτερη περιοχή. Ωστόσο, αναφερόμενος στην παρουσία γερμανικών στρατευμάτων στη Μέση Ανατολή – περίπου 600 στρατιώτες – είπε πως θα επιθυμούσε αυτή να αυξηθεί παρά να μειωθεί.
«Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική ευκαιρία, την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο», είπε ο γερμανός υπουργός, εξηγώντας παράλληλα ότι δεν θα πρέπει να καλλιεργηθούν υπερβολικές προσδοκίες.
«Η Συρία δεν πρέπει να γίνει ξανά μαριονέτα ξένων δυνάμεων, όπως η Ρωσία, το Ιράν ή η Χεζπολάχ (του Λιβάνου). Δεν θα είναι σύντομος ούτε εύκολος δρόμος, αλλά θα πρέπει να στηρίξουμε τη Συρία στην πορεία της προς ένα ειρηνικό μέλλον για τον λαό της και για μεγαλύτερη σταθερότητα στην περιοχή», είπε ο Μπόρις Πιστόριους.
Στο πλαίσιο μιας στρατιωτικής συμμαχίας περίπου 70 χωρών, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η Γερμανία διατηρεί στρατεύματα στο Ιράκ από το 2015 προκειμένου να συνδράμει τις ιρακινές ένοπλες δυνάμεις που προσπαθούν να αποτρέψουν την ανασυγκρότηση της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Το 2014 το ΙΚ είχε καταλάβει μεγάλες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, αλλά τελικά οι μαχητές του εκδιώχθηκαν.
Η Γερμανία έχει διαθέσει επίσης περίπου 300 στρατιώτες στην ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στον Λίβανο (UNIFIL), η οποία εποπτεύει τη μεθόριο με το Ισραήλ – μια περιοχή όπου τους προηγούμενους 14 μήνες σημειώθηκαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του ισραηλινού στρατού και των μαχητών της Χεζμπολάχ, η οποία υποστηρίζεται από το Ιράν.
