Η αντιμετώπιση των κακώσεων του αρθρικού χόνδρου στους αθλητές κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, αποτελεί δύσκολο στο χειρισμό του πρόβλημα. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές στρατηγικές που μπορούν να εφαρμοστούν για να διαχειριστούν τις χόνδρινες κακώσεις μέχρι την οριστική θεραπεία τους.
Συντηρητική Αντιμετώπιση
Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει συντηρητικά μέτρα, που αποσκοπούν στη μείωση της φλεγμονής και στην ανακούφιση από τον πόνο. Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν:
– Ανάπαυση και Περιορισμός Φορτίων: Αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν την τραυματισμένη άρθρωση. Ο αθλητής μπορεί να συνεχίσει τη συμμετοχή του με μειωμένο φόρτο ή να προσαρμόσει τις δραστηριότητές του.
– Φυσιοθεραπεία: Περιλαμβάνει ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών γύρω από την πάσχουσα άρθρωση, καθώς και τεχνικές βελτίωσης της ευλυγισίας και της σταθερότητας. Η φυσιοθεραπεία στοχεύει στη μείωση της πίεσης στον τραυματισμένο χόνδρο και στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Συνιστώνται η διαμαγνητική αντλία και ήπιος κρουστικός υπέρηχος με τεχνικές επίδεσης.
– Εναλλακτική αερόβια άσκηση χωρίς φορτία: όπως ποδήλατο η κολύμβηση.
Ορθοβιολογικές Θεραπείες
Οι ορθοβιολογικές θεραπείες έχουν φέρει επανάσταση στην αποκατάσταση των τραυματισμών χόνδρου και χρησιμοποιούνται ευρέως στους αθλητές για την επιτάχυνση της επούλωσης κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου.
– Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια (PRP): Η έγχυση πλάσματος πλούσιο σε αιμοπετάλια βοηθά στην αναγέννηση του χόνδρου και στη μείωση του πόνου. Το PRP μπορεί να βελτιώσει την επούλωση του χόνδρου μέσω των αυξητικών παραγόντων που περιέχει. Μπορει να συνδυαστεί με υαλουρονικό οξύ.
– Θεραπεία με αυτόλογα χονδροκύτταρα. Με τοπική νάρκωση μέσω 3 πολύ μικρών οπών στην πίσω πλευρά του αυτιού, παίρνουμε μικρομοσχεύματα χόνδρου τα οποία ρευστοποιούμε με ειδική τεχνική και στη συνέχεια χορηγούμε ενέσιμα στην πάσχουσα άρθρωση η τένοντα με εξαιρετικά αποτελέσματα, ιδίως στη χονδροπάθεια επιγονατίδας.
– Θεραπεία με Βλαστοκύτταρα. Χρησιμοποιούνται βλαστοκύτταρα, κυρίως από τον μυελό των οστών από το λαγόνιο οστό ή τον λιπώδη ιστό του ασθενούς, τα οποία εγχέονται στην τραυματισμένη άρθρωση για να προλάβουν περαιτέρω βλάβη και να προάγουν εν μέρει την αναγέννηση του χόνδρου, να αντιμετωπίσουν τη φλεγμονή και να συμβάλλουν στην ομοιοστασία της άρθρωσης.
– Χειρουργική αντιμετώπιση ελάχιστης επεμβατικότητας.
Σε περιπτώσεις που η συντηρητική και ορθοβιολογική αντιμετώπιση δεν αποδίδουν ή ο τραυματισμός είναι πιο σοβαρός, μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, προτιμώνται οι χειρουργικές επεμβάσεις όπως:
– Αρθροσκόπηση: Χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση μικρών χόνδρινων βλαβών και τον καθαρισμό της άρθρωσης από θραύσματα χόνδρου. Αυτή η επέμβαση είναι λιγότερο επεμβατική. Ονομάζεται χονδροπλαστική και εφαρμόζεται για να μη χάσει ο παίκτης όλη τη χρονιά. Αν η βλάβη του χόνδρου απαιτεί περαιτέρω θεραπεία με αποκατάσταση μηνών, γίνεται αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων με θρύμματα χόνδρου, minced cartilage και ορθοβιολογικές θεραπείες, η οστεοχόνδρινη αυτομεταμόσχευση
Προσαρμογή Αθλητικής Δραστηριότητας
Ένα από τα κλειδιά για την επιτυχή αντιμετώπιση των παθήσεων χόνδρου κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου είναι η προσαρμογή της αθλητικής δραστηριότητας. Αυτό περιλαμβάνει:
– Τροποποίηση Προπονητικού Προγράμματος: Οι προπονητές πρέπει να προσαρμόσουν το προπονητικό πρόγραμμα για να μειώσουν την πίεση στην τραυματισμένη άρθρωση. Οι αθλητές μπορούν να επικεντρωθούν σε ασκήσεις ενδυνάμωσης και βελτίωσης της ευλυγισίας που δεν επιβαρύνουν τον τραυματισμένο χόνδρο.
– Προληπτική Φυσιοθεραπεία: Η τακτική φυσιοθεραπεία κατά τη διάρκεια της περιόδου μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη περαιτέρω τραυματισμών και στην αποκατάσταση της βλάβης.
Συμπέρασμα
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των παθήσεων του χόνδρου στους αθλητές κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, απαιτεί συνδυασμό συντηρητικών, ορθοβιολογικών και εφόσον χρειάζεται, χειρουργικών προσεγγίσεων.
