Στην απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης να αρθεί το καθεστώς προστασίας των δύο «προστατευόμενων» μαρτύρων αναφέρθηκε με ανακοίνωσή του ο Κωνσταντίνος Φρουζής.
«Χρειάσθηκαν επτά σχεδόν έτη, προκειμένου η Ελληνική Δικαιοσύνη να καταλήξει σε αυτό που από την πρώτη ημέρα διακήρυττα με κάθε τρόπο: Ότι οι λεγόμενοι «προστατευόμενοι μάρτυρες» της “υπόθεσης Novartis”, δεν ήταν παρά σε διατεταγμένη υπηρεσία ψευδομάρτυρες, που χρησιμοποιήθηκαν σε έναν πόλεμο μεταξύ πολιτικών κομμάτων, μέσω της στοχοποίησής μου και δέκα πολιτικών προσώπων», αναφέρει ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Νovartis Hellas.
«Οι ψευδομάρτυρες, όσοι τους παρείχαν κάθε είδους συνδρομή αλλά και όσοι τους εργαλειοποίησαν, γνωρίζουν ήδη ότι θα λογοδοτήσουν», τονίζει.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Κωνσταντίνου Φρουζή:
«Χρειάσθηκαν επτά σχεδόν έτη, προκειμένου η Ελληνική Δικαιοσύνη να καταλήξει σε αυτό που από την πρώτη ημέρα διακήρυττα με κάθε τρόπο: Ότι οι λεγόμενοι «προστατευόμενοι μάρτυρες» της «υπόθεσης Novartis», δεν ήταν παρά σε διατεταγμένη υπηρεσία ψευδομάρτυρες, που χρησιμοποιήθηκαν σε έναν πόλεμο μεταξύ πολιτικών κομμάτων, μέσω της στοχοποίησής μου και δέκα πολιτικών προσώπων.
Όλα αυτά τα χρόνια, με μόνο όπλο την αλήθεια, αλλά με βαρύ προσωπικό, οικογενειακό και επαγγελματικό κόστος, αντιμετώπισα με σθένος, αξιοπρέπεια και ψυχραιμία τους εκβιασμούς και κάθε δικαστική δοκιμασία, στην οποία με ενέπλεξαν οι ψευδομάρτυρες και οι κρυπτόμενοι υποκινητές τους.
Αποτέλεσμα του αγώνα αυτού είναι η μέχρι σήμερα απαλλαγή μου από κάθε κατηγορία.
Η πρόσφατη απόφαση της αρμοδίας Εισαγγελέως, η οποία κατέληξε στο προφανές, να άρει δηλαδή την προστασία που απολάμβαναν οι ψευδομάρτυρες, αποτελεί για εμένα ηθική δικαίωση.
Ταυτόχρονα, όμως, ανοίγει ένα νέο, μεγαλύτερο κεφάλαιο στην πολύκροτη υπόθεση: Αυτό της απόδοσης αστικών και ποινικών ευθυνών, όχι μόνον στους ψευδομάρτυρες, αλλά και σε όσους κρύβονται πίσω από αυτούς.
Οι ψευδομάρτυρες, όσοι τους παρείχαν κάθε είδους συνδρομή αλλά και όσοι τους εργαλειοποίησαν, γνωρίζουν ήδη ότι θα λογοδοτήσουν.
Αυτό αποτελεί ζήτημα προσωπικής δικαίωσης, αλλά και ζήτημα Δημοκρατίας για μια Χώρα, στην οποία θα μπορέσουν να ζήσουν χωρίς φόβο και ντροπή τα παιδιά μας.»
