Χθες έκλεισαν 50 χρόνια από τη μαύρη ημέρα της 20ης Ιουλίου του 1974 και την εισβολή – κατοχή από τις δυνάμεις του Αττίλα, σχεδόν του 40% της Κύπρου. Πολλά και διάφορα έχουν συμβεί μέσα σε αυτόν τον μισό αιώνα, αλλά ένα είναι σίγουρο. Η εισβολή – κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της διεθνούς πολιτικής, και ταυτόχρονα στίγμα – ντροπή για τη Δύση και τον δυτικό πολιτισμό. Την ίδια στιγμή η χθεσινή επέτειος των 50 χρόνων από το έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού, έρχεται ίσως στην κρισιμότερη και πιο επικίνδυνη στιγμή, για τα συμφέροντα και την επιβίωση του Ελληνικού έθνους, καθώς τα μαύρα σύννεφα, από τον απειλητικό αναθεωρητισμό του πειρατή του διεθνούς δικαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, της Τουρκίας του Ερντογάν, πυκνώνουν όλο και πιο πολύ. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, ότι όπως είχε επισημάνει ο αείμνηστος, Ουίνστον Τσόρτσιλ, πριν από το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με τη θρυλική δήλωση περί, “Gathering Storm”, τα σημάδια είναι προφανή, η καταιγίδα έρχεται, και στο βωμό του με οποιοδήποτε κόστος να έχουμε την ησυχία μας, κυριαρχεί η επικίνδυνη λογική του κατευνασμού και των κινήσεων υψηλού συμβολισμού.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Πενήντα χρόνια μετά το έγκλημα του Αττίλα και το έγκλημα της Τουρκίας εναντίον του Ελληνισμού, βρισκόμαστε σε μια πραγματικά πολύπλοκη και εξαιρετικά επικίνδυνη, γεωπολιτικά, στιγμή. Η Κύπρος, σε αυτό την πολύπλοκη, κρίσιμη και ριψοκίνδυνη, γεωπολιτική σκακιέρα, αποτελεί υψηλής σημασίας, στρατηγικά, παίκτη. Ταυτόχρονα, οποιαδήποτε ήττα σε στρατηγικό επίπεδο, στο κορυφαίο εθνικό θέμα της Κύπρου, θα αποτελέσει τεράστια ήττα, με εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες για τον μέλλον του Ελληνικού έθνους. Η αναθεωρητική – επιθετική Τουρκία του Ερντογάν, το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, με αποτέλεσμα να έχει αναδείξει το θέμα της Κύπρου, σε κορυφαίο κεφάλαιο της στρατηγικής της.
Δυστυχώς, αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό από την Ελληνική και Κυπριακή ηγεσία, με αποτέλεσμα ημέρα με την ημέρα, ο κίνδυνος για μια νέα, με ανεπανόρθωτες συνέπειες, εθνική καταστροφή, να καθίσταται ορατός.
Κλείνοντας μισό αιώνα, από τη μαύρη επέτειο της εισβολής – κατοχής της Μεγαλονήσου, με τον Ερντογάν να απειλεί, ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα, συνεχώς, το μόνο που βλέπουμε είναι η συνέχιση μιας ατελέσφορης διαδικασίας η οποία όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά του δίνει την ευκαιρία, αργά αλλά σταθερά, να υλοποιεί την αναθεωρητική στρατηγική του.
Ας μην εθελοτυφλούμε και ας επισημάνουμε ορισμένα κρίσιμα σημεία της βαλτωμένης διαδικασίας και καλά επίλυσης του Κυπριακού. Στην περίπτωση οριστικής διχοτόμησης, το κατεχόμενο τμήμα θα παρέμενε τουρκικό. Η στρατηγική δυο κρατών που προωθεί ο πειρατής του διεθνούς δικαίου Ερντογάν, και η επανένωση με συνομοσπονδία δυο ίσων/κυρίαρχων κρατών, σημαίνει τα κατεχόμενα πλήρως τουρκικά και η ελεύθερη Κύπρος σε δικοινοτικό καθεστώς στα πλαίσια του 1960, με εγγύηση και δικαίωμα επέμβασης της Τουρκίας. Τι δεν καταλαβαίνουν κάποιοι λοιπόν;
Και πως είναι δυνατόν, υπό αυτές τις συνθήκες, με τον πειρατή Ερντογάν να απειλεί διαρκώς Ελλάδα και Κύπρο, να καθυβρίζει τον Έλληνα πρωθυπουργό και τον Υπουργό Άμυνας, να μεταβαίνει στην κατεχόμενη Κύπρο για τα 50 χρόνια της επαίσχυντης εισβολής/κατοχής, με την διεθνή κοινότητα και τους συμμάχους να περιορίζονται σε ανούσιες δηλώσεις και ψηφίσματα, η απάντηση από την πλευρά της Ελλάδας, να είναι η υπογραφή Διακήρυξης Φιλίας των Αθηνών και επισκέψεις υψηλού συμβολισμού στη Μεγαλόνησο.
Στο παρόν γεωπολιτικό σκηνικό, αυτή την πολιτική του κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα και πως δεν καταλαβαίνω, το Ελληνικό έθνος, αργά η γρήγορα, θα την πληρώσει ακριβά. Ειδικά στο σκηνικό, που, εκτός απρόοπτου, θα διαμορφωθεί μετά τις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου στην Αμερική.
Πρέπει άμεσα να γίνει κατανοητό, ότι στις νέες συνθήκες που είναι ξεκάθαρο ότι θα επικρατήσουν στο νέο διεθνές πλαίσιο που έρχεται με γοργούς ρυθμούς, μόνο χώρες και έθνη που έχουν στρατηγική αδιαπραγμάτευτης προώθησης του εθνικού συμφέροντος, θα επιβιώσουν. Ο κατευνασμός και κινήσεις υψηλού συμβολισμού μόνο σε εθνική τραγωδία και εξαφάνιση οδηγούν.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
