Εδώ και μέρες πλησιάζουμε επικίνδυνα στις ήσυχες μέρες του Αυγούστου, κατά τις οποίες, επειδή δεν υπάρχουν πολλές ειδήσεις, εφευρίσκονται. Δεν θα σας πω για την Ελλάδα, όπου έχουμε δει κάθε καλλονή νυν, πρώην ή κατά φαντασίαν, με μαγιό. Με σανδάλια. Με παρεό. Με γυαλιά. Ξεχωριστή φωτογραφία για το κάθε ένα. Θέλουν να μας πείσουν ότι έχουν σέξι σώμα. Τα μέσα, όχι οι ίδιες κατ’ ανάγκην. Θα το δεχτώ, γιατί είμαι η τελευταία που θα μιλήσει άσχημα σε αυτό τον τομέα. Πλην, όταν παρουσιάζετε πενηντάρες, εξηντάρες και εβδομηντάρες, δηλαδή γυναίκες που έχουν ζήσει τη ζωή τους και κατά κανόνα έχουν πίσω τους καριέρες (δείτε Τζέιν Φόντα ή Σάρον Στόουν) προφανώς και το τελευταίο που τις νοιάζει είναι να τις διαφημίσουν σαν σύμβολα του σεξ.
Δεν ξέρω σε ποιους αφορούν όλες αυτές οι υπερβολές και γιατί πρέπει να ενημερωνόμαστε αν έβηξε, φταρνίστηκε ή περπάτησε ξυπόλυτος ο κάθε ανθυπο-σελέμπριτι. Τείνω προς το διαχρονικό αξίωμα «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» που ο Εκο διατύπωσε προ δεκαετιών. Με την δική του επεξήγηση, πως όσο λιγοστεύουν τα νέα εφόσον ο κόσμος διακόπτει τόσο τα έντυπα μέσα μαζικής ενημέρωσης δημοσιεύουν ανόητα και εύπεπτα. Στις εφημερίδες ενός μικρού μέρους, έλεγε ο αείμνηστος που παραθέριζε τότε σε αυτό, αρκούν τέσσερις σελίδες. Στις μεγάλες πόλεις, τα παραφουσκώνουν.
Δεν λέτε τίποτα. Τις τελευταίες ημέρες δύο από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του πλανήτη, αφού δεν μπορούν να βάλουν μαγιό και διακοπές ανθρώπων που τους ξέρει η μαμά τους χωρίς να τους έχουμε μάθει εμείς, βάζουν ανάλαφρα, υποτίθεται, θέματα. Ψάχνεις τα νέα που υπάρχουν για την υποψηφιότητα Μπάιντεν, και βρίσκεις διαρκώς προσθήκες- να τα λέμε και αυτά. Αλλά να από δίπλα και αν ο Κάρολος της Αγγλίας αγόρασε ή δεν αγόρασε σπίτι έξι εκατομμυρίων στη Νέα Υόρκη. Σιγά την είδηση, αδέρφια. Το πήρε, δεν το πήρε, η Νέα Υόρκη έχει πανάκριβα ακίνητα για πάμπλουτους Ευρωπαίους. Και τι μας νοιάζει άλλωστε;
Να ήταν το μόνο; Ο γάμος του γιου ενός βαθύπλουτου Ινδού έφτασε μέχρι τα πολύ μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια της υφηλίου. Εδώ ο γαμπρός μόνος, εδώ ο γαμπρός με τη νύφη, αυτός θα τραγουδήσει, ο άλλος θα παραστεί και λοιπά και λοιπά. Τόσο προσωπικά το έχουν πάρει οι ρεπόρτερ που ούτε για τον αδερφό τους δεν θα έκαναν έτσι. Παντρεύονται τα παιδιά. Να ζήσουν. Εχει σημασία να τα παρακολουθούμε όλα, σαν να τους ξέραμε κι από χθες και σαν να έχουν προσφέρει κάτι στην κοινωνία;
Βγαίνει και ο Μπέρνι Σάντερς και λέει «Τζό Μπάιντεν για πρόεδρος». Εχετε ξεμωραθεί όλοι στην πέρα άκρη του Ατλαντικού; Αυτό φαίνεται πάντως, να το προσέξετε. Διότι όλοι γνωρίζουμε τι έχει να τραβήξει ο πλανήτης από μια δεύτερη θητεία Τραμπ (ο Θεός να μη δώσει). Δεν χρειάζεται να τρομοκρατούμαστε από τώρα με τις αστοχίες σας.
Εννοείται πως έχουν και οι Δημοκρατικοί μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Το ξέρετε σύντροφοι πότε είναι οι εκλογές, διευθετήστε τα πρωτεύοντα στην ώρα τους. Δεν είναι αμελητέο αν μπορεί ο υποψήφιος να «σηκώσει» την καμπάνια και τι πρόεδρος θα είναι, ώστε να το αφήνετε τελευταία στιγμή. Τζορτζ μου (Κλούνει) δεν αφήνουν τις παραινέσεις παραίτησης για το παρά πέντε- μην πούμε για το και πέντε, εφόσον άντε τώρα να κάνεις καινούργια καμπάνια. Τώρα, βράσε ρύζι (σου τα έχω μαζεμένα από τον γάμο σου, άσε…).
Πάμε καλύτερα στα «καθ’ ημάς» μαργαριτάρια, τα οποία μέσα στους καύσωνες δεν δροσίζουν κιόλα.
«Το ακούσαμε κι αυτό: ο Φερνάντεζ (ως επιθετικός) παραχωρεί άουτ» ανακράζει με νεύρα ο φίλος μου Γιώργος. Παραχώρησον τη θέση και ευλόγησον νέε.
«Οι σπήκερς γιατί λένε “μετάβαση” και όχι “αντεπίθεση” όπως λέγαμε χρόνια τώρα;» ξαναρωτάει ο Γιώργος. Και απάντηση δεν παίρνει.
Τρίτωσε το κακό: Η ΑΕΚ κάνει επίθεση ,αποκρούουν οι Βέλγοι ,κερδίζει ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ την μπάλα και η ομάδα επιτίθεται ξανά. Και ο δημοσιογράφος: «”Δευτερογενής (σ.σ;;;;;;;;;) επίθεση της ΑΕΚ”. Μάλιστα. Αν πει “Η ΑΕΚ επιτίθεται ξανά”, θα τον πουν αγράμματο;»
Όλα να τα περιμένεις Γιώργο μου.
«Η μυτριδιώτισσα και η παντανάσσα» λέει παρουσιαστής ταξιδιωτική εκπομπής. Το πρώτο το διόρθωσε με την τρίτη φορά. Η Μυρτιδιώτισσα, είπε. Στο μοντάζ πάντως το άφησε με το λάθος στις δύο πρώτες αναφορές. Τι φαντάζεται ότι είναι χαριτωμένο; Ή είναι χαριτωμένο να μην ξέρεις να διαβάζεις σωστά και να λες την Παντάνασσα με λάθος τονισμό; Για μνημεία μιλάμε όχι για παιχνίδια στην παιδική χαρά.
«Ιδιαίτερα για τον ιθύνων νου». Χρειάζεται ιδιαίτερα επειγόντως για την εν λόγω μετοχή. Αυτό είναι βέβαιο.
«Στη συνέχεια ο δράστης μετέβη πίσω από το όχημα και αφού έθεσε το κυνηγετικό όπλο στο κεφάλι του, αυτοκτόνησε». Εντάξει, το βλέπουμε έτσι στο δελτίο Τύπου. Μια μεταγραφή στην καθομιλουμένη χάθηκε; Πήγε πίσω από το όχημα και αφού έβαλε το όπλο, να σε χαρώ.
«Ενός πολύ βαρύτατου καρκινώματος» σημαίνει πως δεν ξέρεις καν τον συγκριτικό βαθμό. Βαρύς, βαρύτερος (πολύ βαρύτερος δηλαδή ή πιο βαρύς) βαρύτατος (ο πλέον βαρύς). Όχι άλλα βάρη μέσα στη ζέστη.
Αν πω βέβαια πως δεν πάει σετάκι με το «Εκ του μακρόθεν» θα πω ψέματα. Η κατάληξη – θεν σημαίνει από. Πρόκειται για κατάληξη της αφαιρετικής, πτώση που σήμερα δεν έχουμε. Εχουμε μερικά λόγια επιρρήματα που τελειώνουν σε -θεν ανάμεσα στα οποία και το μακρόθεν. Από μακριά. Όπως και το ανέκαθεν. Από πάντα. Αυτά, που πάντα κάνουμε λάθος.
«Αμα ξέρεις πώς να ικανοποιάς μια γυναίκα» όλα θα πάνε καλά λέει παίκτης ριάλιτι. Μην παίρνεις και όρκο ότι ξέρεις!
«Στην εν λόγω οργάνωση, αρχηγικά μέλη της οποίας ήταν ιδιώτιδα και ιδιώτης, κάποιοι μπορεί να προετοιμάζουν βαλίτσες». Ιδιώτιδα, η νέα γλωσσική κατάκτηση. Αλλά και το να προετοιμάζουν βαλίτσες δεν είναι κακό!
Καύσωνας έρχεται, το είπαμε, μεγάλη ζέστη είχαμε και την εβδομάδα που πέρασε. Είπε ο Στέφανος να τον επισκεφθούν οι πολίτες, άμα θένε, στην Κουμουνδούρου. Πήγαν και στάθηκαν κάμποσοι στην ουρά, για να τον δουν. Η συνάντηση γινόταν με τον καθένα ξέχωρα και διαρκούσε τρία με πέντε λεπτά.
Εχω να παρατηρήσω ότι παρόλη τη ζέστη, παρόλη τη μεγάλη ανταπόκριση, ουδείς είχε την σκέψη να καλέσει τους πολίτες – οπαδούς – ανθρώπους να μπουν μέσα στο κτήριο ώστε να μη τους πυρώνει ο ήλιος μέσα στο απομεσήμερο. Τους άφησαν, ανεξαρτήτως ηλικίας, στο ύπαιθρο. Σου λέει, αυτοί ήταν όλη μέρα προ 60 ετών στους δρόμους για τα «Ιουλιανά» τι να πάθουν τώρα; Έλα μου ντε!
Όταν έμπαιναν μέσα, τουλάχιστον, τους κέρναγαν κανένα νεράκι ή μπα; Δεν το βλέπω.
Την άλλη φορά, ας περισσέψει και λίγο η αστική ευγένεια. Αυτή δεν είναι η ευγένεια της αριστεράς κύριε Στέφανε. Να τα λέμε όλα. Ούτε σε πορεία βρισκόσασταν, ούτε σε εκδήλωση. Εσείς στο γραφείο και μάλιστα με γιλέκο (κάποιοι κακεντρεχείς ρώτησαν μήπως ήταν αλεξίσφαιρο) και ο κόσμος στο πεζοδρόμιο. Δίπλα στους απεργούς της «Αυγής» που δεν τους χαιρετίσατε καν.
Πάρτε ένα ξινό-ξινό λεμόνι επομένως. Όχι ότι σας νοιάζει, εσάς ή τους φίλους σας. Εμείς, πάντως, στο καθήκον!
«Ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
Και σβήστηκε η γραφή».
Έλεγε ο μέγας Σεφέρης. Εσείς πώς την πήρατε τη ζωή σας;
Αγγελική Κώττη
