Αν και αυτό είναι πιθανό, θα οδηγούσε πιθανότατα σε πολιτική αναταραχή στο κόμμα, εκτός αν ο πρόεδρος αποφασίσει να αποχωρήσει με τους δικούς του όρους.
Η επίδοση του προέδρου Μπάιντεν στο ντιμπέιτ την Πέμπτη κάνει ορισμένους Δημοκρατικούς να εξετάζουν αν – και πώς – θα μπορούσε να αντικατασταθεί στην κορυφή του ψηφοδελτίου.
Ένα κάποτε πολιτικά παρατραβηγμένο ερώτημα –μπορεί ο πρόεδρος Μπάιντεν να αντικατασταθεί στην κορυφή του προεδρικού ψηφοδελτίου του Δημοκρατικού Κόμματος– έχει αποκτήσει νέα επιτακτικότητα μετά την ανακόλουθη επίδοση του κ. Μπάιντεν στο ντιμπέιτ εναντίον του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Των Adam Nagourney και Jennifer Medina για τους ΝΥΤ*
Η σύντομη απάντηση είναι ναι – εφόσον ο κ. Μπάιντεν αποφασίσει από μόνος του να αποχωρήσει. Αλλά αν ο κ. Μπάιντεν αποφασίσει να μην κάνει στην άκρη, η σύντομη απάντηση είναι μάλλον όχι.
Όπως και να έχει, η διαδικασία θα είναι περίπλοκη και θα ανοίξει την πόρτα σε πολιτικές αναταραχές μεταξύ τώρα και όταν οι αντιπρόσωποι των Δημοκρατικών συγκεντρωθούν για να ψηφίσουν για τον υποψήφιο στο συνέδριό τους τον Αύγουστο.
Ο κ. Μπάιντεν έχει τη δυνατότητα να αποχωρήσει από την κούρσα και να αποδεσμεύσει όλους τους δεσμευμένους αντιπροσώπους που έχει συγκεντρώσει – 3.894 από τους 3.937 που έχουν δεσμευτεί μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τον απολογισμό του Associated Press – κατά τη διάρκεια της πορείας του προς το χρίσμα. Εάν το πράξει, οι αντιπρόσωποι αυτοί θα είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν όποιον επιλέξουν. Αυτό θα οδηγούσε σε ένα ανοιχτό συνέδριο, κάτι σπάνιο στη σύγχρονη αμερικανική πολιτική.
Θα μπορούσε ο πρόεδρος Μπάιντεν, αν αποφασίσει να εγκαταλείψει την κούρσα, να υποχρεώσει τους αντιπροσώπους του να υποστηρίξουν έναν υποψήφιο της επιλογής του;
Όχι. Θα μπορούσε σίγουρα να υποστηρίξει έναν διάδοχο, και αυτό θα σήμαινε κάτι. Αλλά όταν οι αντιπρόσωποι είναι ελεύθεροι, είναι ελεύθεροι. Η αφοσίωση στον κ. Μπάιντεν, η οποία είναι βαθιά, δεν επεκτείνεται αυτομάτως πέρα από αυτόν. Και θα μπορούσε να υπάρξει μια μάχη για το ποιος θα αναδειχθεί υποψήφιος, αναδεικνύοντας τις ήδη υποβόσκουσες ιδεολογικές διαιρέσεις στο κόμμα και ενδεχομένως αποδυναμώνοντας έναν μελλοντικό υποψήφιο των Δημοκρατικών ενόψει της φθινοπωρινής εκστρατείας.
Εάν ο κ. Μπάιντεν αποχωρούσε από την κούρσα, η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις θα ήταν σε έναν σύντομο κατάλογο υποψηφίων για να τον αντικαταστήσει, αλλά δεν θα ήταν εγγυημένη η υποψηφιότητα.
Τι θα σήμαινε αυτό για την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις;
Η κ. Χάρις θα ήταν πιθανότατα μία από τους πιθανώς έξι υποψηφίους που θα διεκδικούσαν το προεδρικό χρίσμα, αλλά η θέση της στο κόμμα είναι αμφίβολη μετά από αυτό που πολλοί θεώρησαν ως μια δύσκολη θητεία και αδύναμα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Επίσης, δεν θα ήταν εξασφαλισμένη η δεύτερη θέση στο ψηφοδέλτιο, ακόμη και αν την ήθελε, σε περίπτωση αντικατάστασης του κ. Μπάιντεν.
Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για μια απόφαση;
Αν υπάρχει ένα θετικό στοιχείο για τους Δημοκρατικούς σχετικά με την καταστροφική επίδοση του κ. Μπάιντεν στο ντιμπέιτ, αυτό είναι ότι συνέβη τον Ιούνιο και όχι τις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, όταν παραδοσιακά διεξάγονται τα ντιμπέιτ.
Υπάρχει χρόνος για να δράσουν, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν αυτό είχε εκτυλιχθεί σε ένα ντιμπέιτ τον Σεπτέμβριο.
Το συνέδριο για την ανάδειξη των υποψηφίων στο Σικάγο ανοίγει στις 19 Αυγούστου. Αλλά το κόμμα ενέκρινε κανόνες για τη διεξαγωγή εικονικής ονομαστικής ψηφοφορίας πριν από τις 7 Αυγούστου, για να παρακάμψει έναν νόμο του Οχάιο που απαιτεί όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι να έχουν πιστοποιηθεί νομικά μέχρι εκείνη την ημερομηνία, προκειμένου να εμφανιστούν στο ψηφοδέλτιο του Νοεμβρίου. Οπότε μιλάμε ουσιαστικά για ένα παράθυρο πέντε εβδομάδων.
Συνολικά 3.934 δεσμευμένοι αντιπρόσωποι θα ψηφίσουν στην πρώτη ψηφοφορία. Εάν ένας υποψήφιος λάβει την απλή πλειοψηφία των 1.968, το πρόσωπο αυτό θα είναι ο υποψήφιος.
Σε περίπτωση που ο κ. Μπάιντεν αντισταθεί στις πιέσεις να αποχωρήσει, υπάρχει περίπτωση το κόμμα να προχωρήσει μονομερώς στην αντικατάστασή του;
Λοιπόν, ποτέ μην λες ποτέ. Φαίνεται ότι υπάρχει ένα μικρό περιθώριο ευελιξίας στους επίσημους κανόνες του κόμματος. “Όλοι οι αντιπρόσωποι του Εθνικού Συνεδρίου που δεσμεύονται σε έναν προεδρικό υποψήφιο πρέπει να αντανακλούν με κάθε καλή συνείδηση τα συναισθήματα εκείνων που τους εξέλεξαν”, αναφέρουν.
Έτσι, θεωρητικά – προσέξτε τις λέξεις “με κάθε καλή συνείδηση” – φαίνεται ότι το συνέδριο των Δημοκρατικών θα μπορούσε να ψηφίσει κάποιον άλλο.
Αλλά αυτό δεν είναι το Δημοκρατικό Κόμμα του 1968, όταν οι κανόνες επέτρεπαν στα αφεντικά του κόμματος να επιβάλλουν τη θέλησή τους. Στην πραγματικότητα, οι κανόνες ξαναγράφηκαν μετά από αυτό ειδικά για να κάνουν το κόμμα μια πολύ πιο ελεύθερη οργάνωση.
“Δεν είναι οι παλιές εποχές”, δήλωσε η Elaine Kamarck, ανώτερη συνεργάτης στο Brookings Institution, μια δεξαμενή σκέψης στην Ουάσινγκτον, και ειδικός στους κανόνες και τις διαδικασίες του συνεδρίου. “Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως οι ηγέτες των κομμάτων. Δεν υπάρχουν άνθρωποι με τη δύναμη να πάρουν το χρίσμα”.
“Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να συμβεί αυτό χωρίς τη συγκατάθεση του Μπάιντεν είναι αν μια πλειοψηφία περίπου 4.000 αντιπροσώπων αποφάσιζε ότι δεν θα έπρεπε να είναι ο υποψήφιος, ότι είχαν κάποιον καλύτερο”, είπε.
Ποιος θα μπορούσε να εξεταστεί για να τον αντικαταστήσει;
Εκτός από την κ. Χάρις, υπάρχει η κυβερνήτης Γκρέτσεν Γουίτμερ του Μίσιγκαν, ο κυβερνήτης Τζος Σαπίρο της Πενσιλβάνια, ο κυβερνήτης Γκάβιν Νιούσομ της Καλιφόρνια, ο κυβερνήτης Τζέι Μπι Πρίτζκερ του Ιλινόις και ο κυβερνήτης Άντι Μπέσιρ του Κεντάκι. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε τον Pete Buttigieg, τον υπουργό Μεταφορών, τη γερουσιαστή Amy Klobuchar της Μινεσότα και τον γερουσιαστή Cory Booker του Νιου Τζέρσεϊ.
Τι θα συμβεί αν ο κ. Μπάιντεν αποσυρθεί μετά το συνέδριο;
Οι επίσημες διαδικασίες της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών για το συνέδριο, οι οποίες εγκρίθηκαν το 2022, δίνουν στην επιτροπή την εξουσία να επιλέξει νέο υποψήφιο εάν κάποιο μέλος του ψηφοδελτίου – ο υποψήφιος πρόεδρος ή ο υποψήφιος αντιπρόεδρος – αποσυρθεί ή πεθάνει.
Ο εθνικός πρόεδρος του κόμματος, Χάιμε Χάρισον, θα διαβουλεύεται με τους ηγέτες των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο και στην Ένωση Δημοκρατικών Κυβερνητών και θα υποβάλλει έκθεση στην D.N.C., αλλά τα ίδια τα μέλη θα έχουν τον τελικό λόγο.
Ο Adam Nagourney είναι εθνικός πολιτικός ρεπόρτερ των Times, καλύπτοντας την προεκλογική εκστρατεία του 2024.
Η Jennifer Medina είναι πολιτική ρεπόρτερ των Times με έδρα το Λος Άντζελες και επικεντρώνεται στις πολιτικές συμπεριφορές και τις δημογραφικές αλλαγές.
