Φτάσαμε αισίως στο σημείο, οι σοβαροί κεντροδεξιοί (και δεξιοί) να… παρακαλάνε για τη «ανάσταση» του ΠΑΣΟΚ, μπας και υπάρξει σοβαρό αντίπαλο δέος για τη ΝΔ του Μητσοτάκη, που θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να αναθεωρήσει εμπράκτως και ριζικά, τον αλαζονικό αρτηριοσκληρωτισμό κάποιων εκ των εφαρμοζόμενων πολιτικών της. Από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν περιμένουν, καθώς ο εύκολος αριστερός και ακτιβιστικός λαϊκισμός, απωθεί την πλειονότητα των πολιτών του αστικού κέντρου και της μετριοπαθούς κεντροδεξιάς.
Του Βαγγέλη Μωυσή
Φυσικά, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται σθεναρά σε μια τέτοια προοπτική επιστροφής σε «αξιωματική» θέση στην πράξη, όσο κι αν… νομίζει πως την επιδιώκει στη θεωρία. Με τρόπο σχεδόν σχιζοφρενικό, το ΠΑΣΟΚ των τελευταίων μηνών και ετών, ζητά από τους πολίτες να το καταστήσουν αντίπαλο αξιώσεων για τον Μητσοτάκη, την ώρα που όλη του η πολιτική συμπεριφορά το βάζει σε έναν διαρκή διαγκωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη για τον τίτλο της «προοδευτικότερης» και «σοβαρότερης» αντιπολίτευσης.
Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, είναι πως διαρκώς ετεροπροσδιορίζεται! Κι αυτό το πρόβλημα που έγινε σταδιακά εντονότερο μετά την απώλεια της Φώφης Γεννηματά και την έλευση Ανδρουλάκη, για να γιγαντωθεί μετά την επικράτηση Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ψηφίστε μας, έλεγαν και λένε, όχι επειδή έχουμε ρεαλιστικές εφαρμόσιμες πολιτικές με κοινωνικό πρόσημο και είμαστε άξιοι να τις εφαρμόσουμε, αλλά κυρίως επειδή θεωρούμε… κακό τον Μητσοτάκη και πρέπει να φύγει.
Και την ίδια ώρα: Ψηφίστε μας, όχι επειδή είμαστε σοβαροί και το δείχνουμε, αλλά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη δεν είναι.
Και ξανά-μανά την ίδια ώρα βέβαια, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, προσπαθούσε (και προσπαθεί) με ζέση να εμφανίζεται… «προοδευτικότερο» του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο Ανδρουλάκης προσπαθούσε να στριμώχνεται με τον Κασσελάκη για μια καλύτερη θέα από και προς το αριστερό ακροατήριο.
Απόλυτη πολιτική σχιζοφρένεια…
Άκουσα πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, την επομένη και μεθεπομένη των ευρωεκλογών να αναγιγνώσκουν στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών την ανάγκη… «να συσπειρώσει το ΠΑΣΟΚ τις προοδευτικές δυνάμεις απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς»!
Πες ρε φίλε, «δεν κατάλαβα γρι». Την ίδια ουσία θα είχε…
Αναμασά ο Ανδρουλάκης επιχειρήματα για τον «πραγματικό ηττημένο» Μητσοτάκη. Ούτε αυτός κατάλαβε τι έγινε, ή μάλλον κατάλαβε, αλλά αδυνατεί να το χωνέψει, γι` αυτό ας το κάνουμε λιανά:
- Ο κεντροδεξιός (και κυρίως δεξιός) κόσμος, αποστρέφεται την Αριστερά και κοιτάζει τη ΝΔ από την οποία απαιτεί να ανακάμψει από την ραγδαία πασοκοποίηση, και η οποία στο κάτω-κάτω της γραφής διατηρεί την κυβερνητική θέση και την πρωτοβουλία των κινήσεων.
- Ο αριστερός κόσμος, απεχθάνεται τη ΝΔ και κοιτάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, περιμένοντας από τον Κασσελάκη να τελειώσει τη «μαθητεία» του.
- Όλος ο κόσμος όμως, αδιαφορεί για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, που απευθύνεται μόνο στον εναπομείναντα μικρόκοσμό του. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα! Όταν στην φαντασία σου είσαι πολιτικός πρωταγωνιστής, αλλά στην πράξη και στο μυαλό όλων των άλλων, αποδεικνύεσαι κομπάρσος…
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη επέδειξε εξωφρενική αδυναμία να κατανοήσει πως η μεγάλη δεξαμενή του είναι το εφαπτόμενο στην Αριστερά Κέντρο που έχει «καταπιεί» ο Μητσοτάκης μετακινώντας ιδεολογικά τη ΝΔ σε βαθμό ΠΑΣΟΚοποίησης (Σημιτοποίησης για τη ακρίβεια), τόσο σε αξιοποιήσιμο στελεχιακό- πολιτικό δυναμικό, όσο και σε πολιτικές επιλογές.
Το κοινό αυτό, βρίσκεται πρωτίστως στα μεγάλα αστικά κέντρα που το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε συνολικά αδύναμο.
Αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να επανέλθει σε τροχιά πρωτοκαθεδρίας στην Κεντροαριστερά, πρέπει να ρίξει το βάρος περισσότερο στο Κέντρο παρά στην Αριστερά. Όχι με τσιτάτα και λαϊκιστικές κορώνες που εκφράζονται πιο γνήσια από τον αριστερό λαϊκισμό. Ούτε με αντιδεξιά συνθηματολογία απέναντι σε μια ΝΔ που κατάφερε να χάσει το παραδοσιακό δεξιό της ακροατήριο. Αλλά με εφαρμόσιμες πολιτικές προτάσεις που θα απευθύνονται στο αστικό κοινό του κέντρου, που ανήκει κατά βάση στον μείζονα παραγωγικό ιστό. Με σεβασμό στα συντηρητικά αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που έχει κουραστεί από την ριζοσπαστικοποίηση και την στρεβλή woke φιλελευθεροποίηση που «αριστερίζει» θανάσιμα.
Κοινώς, αν το ΠΑΣΟΚ δεν κοιτάξει το κέντρο που βρίσκεται προς τα δεξιά του, αντιστρέφοντας την «διεύρυνση» του Μητσοτάκη, θα συνεχίσει να εξωθείται στα αριστερά του, διεκδικώντας μερίδιο σε μια πίτα για την οποία στριμώχνονται πολλοί και ετερόκλητοι συνδαιτημόνες…
Για να απεγκλωβιστεί το ΠΑΣΟΚ από την «προοδευτική» αυτοχειρία στην οποία αυθυποβάλλεται καιρό τώρα, θα πρέπει πρωτίστως να απελευθερωθεί από μια ηγεσία που έχει περγαμηνές κομματικού σωλήνα και δυνατό εσωκομματικό μηχανισμό στον απομένοντα ΠΑΣΟΚικό μικρόκοσμο, αλλά δεν έχει την παραμικρή δυναμική και προοπτική έμπνευσης ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.
